ไข้หวัดใหญ่ เป็นโรคติดเชื้อไวรัสที่ส่งผลต่อทางเดินหายใจ ผู้ป่วยมักมีอาการ มีไข้สูง ปวดเมื่อย ไอ อยู่ประมาณ 1-2 สัปดาห์ ซึ่งมักพบบ่อยในฤดูฝนและฤดูหนาว หากปล่อยไว้แล้วมีอาการรุนแรงมากขึ้น อาจเสี่ยงติดเชื้อในปอดและทำให้เสียชีวิตได้ 

ไข้หวัดใหญ่ในเด็ก เกิดจากไวรัสที่เรียกว่าไวรัสไข้หวัดใหญ่ (Influenza Virus) ที่ติดต่อได้ง่ายผ่านการหายใจหรือการสัมผัสกับผู้ป่วย สามารถพบได้ทุกช่วงอายุ ซึ่งเด็กเอง ก็จะมีโอกาสติดเชื้อไข้หวัดใหญ่ได้ง่ายกว่าผู้ใหญ่ โดยเฉพาะเด็กเล็ก  

สาเหตุของโรคไข้หวัดใหญ่

คนทั่วไปอาจสัมผัสเชื้อไวรัสจากละอองฝอยในอากาศ เมื่อผู้ป่วยไอ จาม หรือพูดคุย คนทั่วไปอาจสูดรับเชื้อโรคทางลมหายใจหรือสัมผัสเชื้อที่ติดอยู่บนพื้นผิวของวัตถุ เช่น โทรศัพท์มือถือ หรือคีย์บอร์ด ผู้ป่วยจะสามารถแพร่เชื้อได้ตั้งแต่ 1 วันก่อนแสดงอาการ และยังสามารถแพร่เชื้อได้ต่อไปอีก 5 วันหลังแสดงอาการ ผู้ป่วยที่ภูมิคุ้มกันบกพร่องจะสามารถแพร่เชื้อได้นานกว่า มีเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา หากได้รับวัคซีนหรือป่วยเป็นโรคไข้หวัดใหญ่มาก่อน ร่างกายมักมีภูมิต้านทานโรค หากเชื้อไวรัสตัวใหม่นั้นมีความใกล้เคียงกับเชื้อตัวเก่าที่เคยเป็น ร่างกายจะมีแอนติบอดีป้องกันหรือลดความรุนแรงของโรคได้ แต่เมื่อเวลาผ่านไประดับแอนติบอดีในร่างกายจะลดลง หากสัมผัสกับเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ที่ร่างกายไม่เคยรู้จักมาก่อน แอนติบอดีที่มีอยู่เดิมจะไม่สามารถสู้กับและป้องกันการติดเชื้อได้

   การป้องกันโรคไข้หวัดใหญ่

การฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่ สามารถลดความรุนแรงของอาการและการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล อาการของโรคไข้หวัดใหญ่และ COVID-19 มีความคล้ายคลึงกัน การฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่สามารถลดและป้องกันความสับสนระหว่างโรคทั้งสองนี้ การรับวัคซีนทั้ง COVID-19 และไข้หวัดใหญ่ในเวลาเดียวกันนั้นทำได้ สําหรับผู้ที่มีอาการแพ้ไข่ขาวสามารถรับวัคซีนไข้หวัดใหญ่ได้

   ภก.อ.ดร.วิรัตน์ ทองรอด  กล่าวว่า ไข้หวัดใหญ่ (Influenza, flu) เป็น โรคติดเชื้อทางเดินหายใจที่เกิดจากเชื้อไวรัส influenza ซึ่งมีการ แพร่กระจายอยู่ทั่วโลก ติดต่อด้วยการหายใจเอาละอองฝอยในอากาศที่มีอนุภาคของไวรัสเข้าสู่ทางเดิน หายใจจากจมูก สู่คอ และถึงปอดในที่สุด ท าให้เกิดโรคไข้หวัดใหญ่ในระดับต่างๆ ตั้งแต่เล็กๆ น้อยๆ หรือ มี ภาวะแทรกซ้อนรุ่นแรง ซึ่งในบางรายจะถึงแก่ชีวิตได้ 

แพทย์หญิงกนกพร รังสิตเสถียร และ อาจารย์แพทย์หญิงวรรษมน จันทรเบญจกุล กล่าวว่า โรคไข้หวัดใหญ่ เป็นโรคที่มีการติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจ พบบ่อยในฤดูฝน (มิถุนายน-ตุลาคม) และฤดูหนาว (มกราคม-มีนาคม) ของทุกปี อาการของโรคจะมีตั้งแต่อาการเล็กน้อยไปจนถึงอาการที่รุนแรงและเสียชีวิตได้

จากความหมายของ โรคไข้หวัดใหญ่ (Influenza) เป็นโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ (Influenza virus) ซึ่งมีหลายสายพันธุ์และสามารถทำให้เกิดการระบาดทั่วโลกในช่วงฤดูหนาว มีลักษณะอาการที่รุนแรงกว่าไข้หวัดธรรมดา เช่น ไข้สูง, เจ็บคอ, ปวดกล้ามเนื้อ, ไอแห้ง และอ่อนเพลีย ไวรัสสามารถแพร่กระจายได้ง่ายผ่านละอองฝอยจากการไอหรือจาม และการสัมผัสกับพื้นผิวที่มีเชื้อ สามารถพบได้ทุกช่วงวัยโดยเฉพาะเด็กเล็ก

Robert Webster เป็นหนึ่งในนักวิทยาศาสตร์ที่มีบทบาทสำคัญในการศึกษาความหลากหลายและกลไกการกลายพันธุ์ของไวรัสไข้หวัดใหญ่ (Influenza). 

1.บทบาทของ Webster

   การศึกษาไวรัสไข้หวัดใหญ่ Webster เป็นที่รู้จักในด้านการศึกษาเกี่ยวกับไวรัสไข้หวัดใหญ่และการศึกษาลักษณะทางพันธุกรรมของมัน

   การกลายพันธุ์ เขาได้ศึกษาว่าไวรัสไข้หวัดใหญ่สามารถกลายพันธุ์และเปลี่ยนแปลงได้อย่างไร ซึ่งเป็นหนึ่งในเหตุผลหลักที่ทำให้การฉีดวัคซีนประจำปีอาจมีความจำเป็น เพราะไวรัสอาจปรับตัวให้แตกต่างออกไปจากที่เคยพบในปีที่แล้ว

2.ทฤษฎีการกลายพันธุ์ของไวรัส

   Antigenic Drift Webster ได้ช่วยให้เข้าใจถึงกระบวนการนี้ ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในโครงสร้างของโปรตีนที่อยู่บนพื้นผิวของไวรัส ทำให้ภูมิคุ้มกันที่มีอยู่ไม่สามารถรับรู้และป้องกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ

   Antigenic Shift เขายังศึกษาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงใหญ่ของไวรัสที่เกิดจากการรวมกันของเชื้อไวรัสจากสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน ซึ่งอาจนำไปสู่การระบาดใหญ่หรือการระบาดของสายพันธุ์ใหม่

3.การนำไปใช้

   วัคซีนไข้หวัดใหญ่ การเข้าใจการกลายพันธุ์ของไวรัสช่วยในการพัฒนาวัคซีนที่สามารถตอบสนองต่อสายพันธุ์ที่แตกต่างกันได้

   การเฝ้าระวัง การศึกษาของ Webster ช่วยในการติดตามและทำนายการเปลี่ยนแปลงของไวรัสที่อาจก่อให้เกิดการระบาดใหม่

การวิจัยของ Robert Webster เป็นส่วนสำคัญในการพัฒนาแนวทางการป้องกันและการควบคุมโรคไข้หวัดใหญ่ โดยการทำความเข้าใจกลไกการกลายพันธุ์และวิวัฒนาการของไวรัสไข้หวัดใหญ่ 

การจัดกิจกรรมเกี่ยวกับโรคไข้หวัดใหญ่สำหรับเด็กปฐมวัยควรมุ่งเน้นไปที่การให้ความรู้และส่งเสริมสุขอนามัยเพื่อป้องกันการติดเชื้อ ต่อไปนี้เป็นแนวทางที่สามารถใช้

1. การศึกษาและการเรียนรู้

   - จัดกิจกรรมให้เด็กเข้าใจถึงไข้หวัดใหญ่ เช่น การเล่าเรื่องหรือการอ่านหนังสือนิทานเกี่ยวกับสุขภาพ

   - ใช้สื่อการสอนที่เข้าใจง่าย เช่น ภาพประกอบ หรือการ์ตูน เพื่ออธิบายถึงการแพร่กระจายของไวรัส

2. การส่งเสริมสุขอนามัย

   - สอนเด็กให้ล้างมืออย่างถูกวิธีและบ่อยครั้ง

   - สอนวิธีการปิดปากและจมูกเมื่อไอหรือจาม โดยใช้ทิชชู่หรือแขนเสื้อ

   - จัดกิจกรรมที่เน้นการใช้ทิชชู่และการทิ้งทิชชู่ในถังขยะอย่างถูกต้อง

3. การจัดกิจกรรมทางกาย

   - จัดเกมที่เน้นการเคลื่อนไหว เช่น การเดินหรือวิ่งเล่นที่กระตุ้นให้เด็กมีสุขภาพดี

   - ใช้กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการออกกำลังกายเพื่อเสริมสร้างภูมิคุ้มกัน

4. การจัดวัคซีน

   - ให้ข้อมูลเกี่ยวกับวัคซีนไข้หวัดใหญ่และความสำคัญของการฉีดวัคซีน

   - อาจมีการจัดกิจกรรมร่วมกับหน่วยงานสุขภาพเพื่อให้ข้อมูลและการฉีดวัคซีนแก่เด็ก

5. การมีส่วนร่วมของผู้ปกครอง

   - ให้ข้อมูลแก่ผู้ปกครองเกี่ยวกับวิธีป้องกันไข้หวัดใหญ่และความสำคัญของการฉีดวัคซีน

   - ส่งเสริมให้ผู้ปกครองมีบทบาทในการสอนเด็กเกี่ยวกับสุขอนามัยที่บ้าน