2.แหล่งเรียนรู้ชุมชน

ศูนย์เรียนรู้ชุมชุนบ้านหนองกระทุ่ม เป็นแหล่งเรียนรู้ เรื่องต่าง ๆ ที่สามารถนำมาปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างสบาย ๆ ไม่ยุ่งยาก ไม่ซ้ำซ้อน จับต้องได้ มาเรียนรู้ศึกษาดูงานแล้วนำไปปรับใช้ได้เลย ไม่ต้องลงทุนมากหาวัสดุได้ง่าย ๆ จากข้างบ้านมาประยุกต์ใช้ได้เลย “ศูนย์เรียนรู้ชุมชนบ้านหนองกระทุ่ม” แห่งนี้เป็นเรื่องใกล้ตัวตั้งแต่เรื่องในครัว จนถึงเรื่องการทำขายเป็นอาชีพ ก่อนจะลงมือปลูกอะไร เราต้องศึกษาสภาพดินเสียก่อน เริ่มต้นด้วยการปรับสภาพดินดานให้สามารถปลูกพืชได้โดยการเจาะพื้นดินให้เป็นรูโดยใช้แรงดันน้ำจากการทำระบบแอร์แวะ แล้วนำเศษอาหารในครัวเรือนหยอดตามรูดิน ทำให้ทั่วพื้นที่จนดินเริ่มมีสภาพดีขึ้นจึงทำการปลูกกล้วยเพื่อให้พื้นดินเก็บกักน้ำ และระหว่างรอดินปรับสภาพ ทำการปลูกพืชผักสวนครัวในกระถางแบบใช้น้ำน้อย ไม่ว่าจะเป็น พริก ตะไคร้ หอม กระเทียม กระเพา โหระพา คะน้า ผักกาด ซึ่งผักเหล่านี้สามารถอยู่ได้นาน 10 วันถึง 1เดือน โดยไม่ต้องรดน้ำ ในวันที่อากาศร้อน อบอ้าว ทาง“ศูนย์เรียนรู้ชุมชนบ้านหนองกระทุ่ม” ก็จะมีหัวพ่นหมอกไอน้ำ โดยระบบพลังงานแสงอาทิตย์ พ่นเป็นละอองฝอย ทำให้บรรยากาศผ่อนคลาย เดินดูผักสวนครัวในกระถางแบบใช้น้ำน้อย เดินดูเห็ดนางฟ้าเห็ดนางฟ้า ทำอย่างไรถึงจะเก็บกินได้นานจนเห็ดหมดเชื้อ การเลี้ยงปลาดุกเพื่อยังชีพในวงบ่อพลาสติกที่ไม่มีกลิ่นเหม็น การเลี้ยงไก่อารมณ์ดี การทำดินปลูกและทดลองปลูกผักในถาดหลุมโดยใช้ดินที่เราผสมเอง นอกจากนี้เรื่องปลูกผักสวนครัว ทาง “ศูนย์เรียนรู้ชุมชนบ้านหนองกระทุ่ม” ยังมีการปรดิษฐ์นวัตกรรมต่าง ๆ จากของเหลือใช้ในครัวเรือน เช่นการประดิษฐ์เครื่องปั่นเอนกประสงค์ โดยประดิษฐ์จากมอเตอร์เครื่องซักผ้าเก่า สิ่งประดิษฐ์เครื่องกลั่นสมุนไพรไล่แมลง โดยใช้ปี๊ปขนม การทำเตาชีวมวลขาดพกพาจากถังสี การประดิษฐ์เครื่องไล่แมลงมือถือสำหรับใช้ในครัวเรือนโดยใช้ถ่านและน้ำมันเบนซินเป็นเชื้อเพลิง การทำเครื่องไกวเปลจากมอเตอร์เครื่องซักผ้า (แนวคิดนี้สืบเนื่องจากตอนนี้ลูกสาวนำหลานมาให้เลี้ยง ตนเองและภรรยา ใช้บ้านเป็นแหล่งเรียนรู้ของชุมชน ไม่สามารถนั่งไกวเปลเวลาหลานหลับได้ตลอด) การสาธิตการใช้ตู้ตากอาหารแห้งโดยใช้พลังงานแสงอาทิตย์ นอกเหนือจากเป็นแหล่งเรียนรู้แล้ว “ศูนย์เรียนรู้ชุมชนบ้านหนองกระทุ่ม” ยังเป็นตลาดเล็ก ๆ ในหมู่บ้านอีกด้วย เนื่องจากมีพืช ผักสวนครัว ครบครันแล้ว ยังมีแบ่งปันให้กับชาวบ้าน เหลือจากแบ่งปันก็นำไปขาย โดยลุงสวัสดิ์ เจ้าของศูนย์เรียนรู้ ให้ข้อคิดว่า ไม่อยากแจกฟรี เพราะจะทำให้ชาวบ้านติดนิสัยชอบขอ ไม่ชอบเพาะปลูกเอง