อรรถศาสตร์

๑.คำพ้องความ (Synonym)

คำคำที่มีความหมายเหมือนกัน หรือบางความหมายเท่านั้นที่เหมือนกัน

๒.คำตรงข้าม (Antonym)

หมายถึง คำที่มีความหมายตรงกันข้าม

๓. คำหลายความหมาย (Polysemes)

หมายถึง คำที่มีความหมายแตกต่างกันออกไปตามบริบท โดยคำหลายความหมายนั้นไม่ใช่ประเภทเดียวกับคำพ้องรูป ตัวอย่าง ดวงดาว กับ ดาวมหาวิทยาลัย คำว่า ดาว นั้นมีหลายความหมาย ดาว ที่เป็นดาวเคราะห์ในจักรวาล กับ ดาวที่เป็น คนเด่นในแวดวงสังคม

แต่ คำว่า ขัน ที่แปลว่า ขันน้ำ กับ ไก่ขัน นั้น คำว่าขันถือเป็นคนละคำกัน คำว่า ขัน จัดเป็นทั้งคำพ้องรูป และคำพ้องเสียง

๔. คำกล่าวเกินจริงหรืออติพจน์ (Hyperbotes)

เป็นการใช้สำนวนภาษาที่แสดงความรู้สึกของผู้พูดผู้เขียน เพื่อให้ผู้อ่านหรือฟังประทับใจ แต่ก็เป็นที่รู้กันว่าผู้พูดไม่ได้หมายความเช่นนั้นจริง การกล่าวเกินจริงถือเป็นการเปรียบเทียบอย่างหนึ่ง ดังนั้น การกล่าวเกินจริงจึงแตกต่างกันในแต่ละวัฒนธรรม

๕.การกล่าวต่ำกว่าจริง หรือ ภาพพจน์ลดความ หรืออวพจน์ (Understatements)

เป็นการกล่าวเพื่อให้ภาษาเกิดอรรถรส

๖. คำรื่นหูหรือเสาวพจน์ (Euphemisms)

เป็นการใช้ภาษาเพื่อไม่ให้เกิดความขัดแย้ง หรือเพื่อเป็นการลดความรุนแรง เพื่อปิดบังความจริง เพื่อมิให้มีผู้เสียหายหรือเพื่อหลีกเลี่ยงภาษาที่ไม่สุภาพ บางครั้งมีนัยเป็นเชิงขบขัน (สันทนา สุธาดารัตน์, ๒๕๖๒ : ๒๑๗)

๗. การเปรียบเทียบ (Similes)

ภาษาที่ใช้ในการเปรียบเทียบจะแตกต่างกันตามวัฒนธรรมของแต่ละภาษา เช่น ภาษาไทยเปรียบเทียบความขยันกับคำว่ามด ในขณะที่ภาษาอังกฤษเปรียบเทียบความขยันกับผึ้ง (as busy as a bee) เป็นต้น (สันทนา สุธาดารัตน์, ๒๕๖๒ : ๒๑๘-๒๑๙)

๘.อุปลักษณ์ (Metaphors)

เป็นการเปรียบเทียบอย่างหนึ่ง ใช้แสดงอารมณ์หรือความรู้สึกในลักษณะเชิงเปรียบเทียบกับสิ่งอื่นตามลักษณะของแต่ละวัฒนธรรม (สันทนา สุธาดารัตน์, ๒๕๖๒ : ๒๑๙) เน้นการให้จินตนาการเปรียบเทียบกับสิ่งนั้น ๆ เอง