Intarsia
Hal Laboratorium Chemieschool, Geleen. Huidige lokatie Leursstraat, Oud-Geleen. 1960. 14 foto's.
September 2023: de intarsia moet gaan verhuizen; we zoeken een nieuwe lokatie.
De linoleumintarsia in vol ornaat.
Het rechterpaneel; de ongetemde natuur en de mens.
Detail rechts: paardenbenen.
Detail rechts: man en paard.
Detail rechts: hoofd paard.
Detail rechts: hand van de man.
Middenpaneel; de laboranten.
Midden: detail "destilleerkolom".
Midden: detail laborant met pipet.
Midden: detail laborant met apparatuur.
Midden: detail kruik.
Links: de mens en de getemde natuur.
René met de redders van het werk John Claessen en Guus Hendrix (2010).
Foto uit de tijd van de installatie van het werk. De naam van deze leerling is niet bekend.
Krantenartikel 7 november 2010
Dit werk, een linoleumintarsia van 4,80m lang en 2,40 hoog, hing in de hal van de Chemisch Technische vakschool te Geleen, Nolensstraat.
Later is deze school opgegaan in de Scholengemeenschap "Don Bosco"voor MAVO en LTO.
Don Bosco is opgegaan in Graaf Huyncollege voor VMBO, HAVO, Atheneum en Gymnasium, Jos Klijnenlaan 683 te Geleen.
Het oorspronkelijk gebouw is in het voorjaar van 2008 afgebroken na jarenlange leegstand. Tijdens de fusie en reorganisatie van lokaliteiten is men het linoleum kunstwerk domweg 'vergeten'mee te nemen. John Claessen, oud docent, en Guus Hendrix, oud leerling hadden van de eigenaar van het gebouw toestemming gekregen om een bank uit het gebouw te halen. Toen zij in het gebouw rondliepen zagen zij het kunstwerk hangen. De uitvoerder gaf aan dat het gebouw een dag later gesloopt zou worden. Hij belde op verzoek naar "de bobo's". Ter plekke werd toestemming gegeven om het werk mee te nemen. Het werk heeft heel kort onder de carport van Guus gestaan, maar gelukkig was in het parochiehuis een vergaderzaal groot genoeg om het werk te huisvesten. Dit parochiehuis van de R.K. kerk H.H. Marcellinus & Petrus is gehuisvest in de voormalige Antoniuskleuterschool, Leursstraat te Oud-Geleen.
Overigens is het parochiehuis open voor bezichtiging in het 2e weekend van september, tijdens de Torenfeesten. Het werk is dan te bezichtigen.
Het werk is gemaakt voor de hal van de school. Het hing rechts naast de ingang. Vandaar dat de chronologie van het werk van rechts naar links is. Eerst ziet de kijker het wilde paard. Het paard symboliseert de natuur, rechts is de natuur nog niet getemd. Het middenpaneel bevat laboranten, de schotten geven het laboratorium weer. De laboranten zijn aan het experimenteren. Daardoor beheerst de mens de natuur beter. Uiteindelijk is de natuur, het paard, getemd. Achter het hoofd van het getemde paard zijn de torens van de mijnen zichtbaar, met de raderen van de lift van de mijnwerkers.
TECHNIEK LINOLEUMINTARSIA
vellen marmoleum of linoleum in de kleuren die in het werk nodig zijn leg je op elkaar. Met een scherp mes snij je de vormen uit die je wil. Je krijgt dan elke vorm dus in elke kleur. Door te snijden met een mes sluiten de verschillende stukken goed op elkaar aan. Mits je natuurlijk goed loodrecht door het materiaal snijdt. René heeft indertijd een decoupeerzaag, met een uitslag van ca. 6 cm, gemodificeerd. Hij zorgde ervoor dat de uitslag 2 cm werd. Vervolgens monteerde hij een scherp mes in plaats van een zaag. Daarmee heeft hij de verschillende stukken van de intarsia uitgesneden.
BEZOEK OP 2 APRIL 2010
Sef Lemmens, Guus Hendrix en John Claessen hebben René en zijn oudste dochters ontvangen op het parochiehuis. Het was een bijzondere bijeenkomst. Sef, Guus en John hadden geprobeerd te achterhalen wie de kunstenaar was. Zij zochten onder de voormalige docenten van de school en Limburgse kunstenaars. Juliette Karrer startte eind januari 2010 via internet een speurtocht naar het werk, beginnend bij de school. Via de historische vereniging van DSM, de oud archivaris en Sef Lemmens van de Stichting MEG (Museum en Expositie Geleen) is het werk teruggevonden.
Op 2 april hebben de twee zoekende partijen elkaar ontmoet. René is John en Guus dankbaar dat zij het werk hebben gered van de slopershamer.
René mocht constateren dat zijn werk vrijwel onbeschadigd was. De kleuren waren nog zoals hij het werk rond 1960 heeft gemaakt.
Kleurenfoto's: Nicole Huijs-Karrer
Zwart/wit foto: onbekend