Especial Dereitos dos Nenos
Os Nenos no Antigo Exipto
Os nenos ao igual que noutras culturas foron moi queridos, e os pais esperábanos con grande entusiasmo. Isto debíase principalmente a que no antigo Exipto a familia nuclear era a unidade básica. Non existía dentro do plano familiar unha gran diferenciación de xénero, polo que as fillas eran tan esperadas coma os fillos, de feito, non se ten rexistro de que en Exipto se recorrese a práctica do infanticidio, iso era impensable para as acolledoras familias que anhelaban ter fillos.
O neno non estaba apartado dos adultos. Debían observar e copiar o comportamento dos maiores e para iso aprender habilidades e acumular coñecementos. Os pais transmitían certos principios de educación, como por exemplo, elementos da cosmovisión, condutas morais e tradicións. Á idade axeitada recibían educación nun principio no seo da familia. Para as nenas non estaba prohibida a educación, pero ían á escola se as tarefas propias do seu xénero llo permitía. Os nenos recibían adestramento na profesión do seu pai. A educación formal do neno estaba en mans do pai, e a da nena na da nai.
Os principios educacionais para os afortunados que concorrían ás escolas achábanse en antigos tratados chamados "instrucións".
O importante era inculcarlles como ter éxito na vida. Para iso, maat [que se traduce como "orde"] era central pois falar, conducirse e actuar conforme a esta era sumamente vantaxoso.
Os púberes (arredor dos 10 anos) non elixían as súas propias carreiras, en Exipto os oficios eran hereditarios. Non se trata dun sistema ríxido de herdanza senón un costume de instruír o fillo no oficio do pai.
No caso da élite, isto sucedía só co consentimento do rei. Os mesmos oficios permanecían, pois, dentro das mesmas familias durante xeracións.
Un oficial non tomaba o seu fillo como asistente, a sucesión era automática. O fillo era o soporte que esperaba ter o pai na súa vellez.
Os exipcios vían a educación como algo moi respectable, e de feito calquera que puidese custearse os estudos podía ingresar a escola, pois non había impedimento de condición social. Os reis ou altos funcionarios adoitaban visitar con frecuencia as escolas para inspeccionar e buscar entre os alumnos aos máis talentosos, entón estes eran seleccionados e privilexiábanos concedéndolles o permiso de elixir o oficio que quixeran.
En xeral, a administración era o lugar ambicionado porque alí se podía facer carreira por mérito, ascender nas escalas ata chegar os máis altos, e estar preto do rei, cos consecuentes beneficios.
Os xogos e xoguetes no Antigo Exipto
Ter fillos era un gran risco xa que no proceso podía morrer tanto a nai como o neno, a taxa de mortalidade infantil era moi alta debido ás condicións hixiénicas, as infeccións e outros perigos. Para resgardar a nai e ao bebé en xestación recorríanse a dúas importantes proteccións: a médica e a divina. O embarazo era seguido de preto polas comadroas e médicos que velaban polo estado de saúde de ambos os dous e se recorrían a amuletos e oracións aos deuses para pedir polo bo remate do embarazo, isto debíase a que se cría que existían forzas negativas que buscaban o fracaso e a morte do bebé.E por fin chegaba o ansiado momento en que o fillo ou filla amada chegaba ao mundo. Á nai anoábaselle o pelo e masaxeábaselle con aceites para relaxalas. Invocábanse aos deuses Isis, Neftis, Heqet e Mesjenet, cuxa misión era facilitar o nacemento. O parto levábase a cabo nun cuarto especialmente acondicionado para iso chamado "pavillón de nacemento, decorado con debuxos e estatuas de Bes, o anano músico, e Tueris, a muller hipopótamo, ambos os dous deuses protectores do parto. Ademais de debuxos e plantas rubideiras que buscaban representar o momento en que Isis deu a luz a Horus escondido das forzas do mal que buscaban o seu destrucción. Cando o neno estaba a nacer era asistido polas comadroas que lanzaban feitizos e invocaban os deuses para que o bebé nacese sen ningunha dificultade. A nai era a que lle daba o primeiro nome pero tamén se lle daba outro de acordo a algunha característica do carácter do neno ou en relación a algunha deidade como por exemplo Najti (forte), Xoves (protexido), Aset (Isis), Ptahhotep (Ptah está satisfeito), Nebipusenusert (Senusert é o meu señor).
Conto: Fátima, unha momia moi responsable
A época da lactación, ao igual que na actualidade, era unha das máis importantes xa que iso aseguraba en certa forma unha vida saudable e aumentaba a esperanza de vida (nos campesiños era de 30 anos mentres que nos nobres alcanzaba os 70 anos). Durante a infancia os nenos andaban nus seguramente polas altas temperaturas aínda que usaban roupa cando esta baixaba. Colgábaselles algún amuleto protector contra o mal de ollo e outros maleficios. Adoitaban andar coa cabeza rapada ata os dez anos de idade conservando un guecho de pelo que ao crecer formaban unha trencha coas súas mechas. A educación dos fillos era tarefa dos pais, os nenos aprendían o traballo do seu pai mentres que as nenas se especializaban no traballo doméstico. Nas clases altas o panorama era máis alentador en relación á educación xa que os nenos se podían educar en escolas e templos porque iso aseguraba unha mellor educación e preparación para as tarefas militares, divinas ou burocráticas.Cando os nenos chegaban á puberdade eran circuncidados, parece ser que isto tiña carácter ritual o que indicaba que a infancia rematara. Nas nenas a infancia remataba coa primeira menstruación. En ambos os dous casos deixaban de andar nus e cubrían os seus corpos. Chegaron ata nós multitude de xoguetes que usaban os nenos e nenas no Antigo Exipto. A maioría son animais de madeira con partes móbiles, pelotas feitas de fibra vexetal ou de coiro e bonecos de madeira ou de barro, pero tamén había buxainas, carracas, pequenas armas, aros, cubos, mobles pequenos para os pulsos, etc. Ademais dos xoguetes, nas representacións pictóricas aparecen nenos e nenas xogando ao aire libre, ben sexa practicando xogos ximnásticos (saltos, carreiras, loitas...) ou danzas (sobre todo no caso das nenas).
A gran cantidade de detalles e preocupacións dos pais cara aos seus fillos fannos pensar nun grande amor pola vida dos seus nenos, isto podémolo apreciar ao longo de toda a infancia dos nenos en Exipto e durante o deceso dalgún fillo amado, chegando a embalsamalos ou cubrilos de vendas, todo iso acompañado dunha gran cantidade de xoguetes para asegurar diversión e felicidade no mais alá.
Os nenos exipcios xogaban con...
-Animais de madeira con partes móbiles.
- Pelotas feitas de fibra vexetal ou coiro.
- Bonecos de madeira ou de barro.
- Buxainas, carracas, aros, cubos.
- Pequenas armas.
- Mobles pequenos para os pulsos.
- Carros de terracota con corda