Fungi - Dikarya - Basidiomycota - Agaricomycotina - Agaricomycetes - incertae sedis - Polyporales - Incrustoporiaceae - Skeletocutis
Kotlába & Pouzar, Ceská Mykologie 12 (2): 103 (1958)
Skeletocutis is een geslacht van korstvormige, poriëndragende schimmels uit de familie Incrustoporiaceae. Deze schimmels, die wereldwijd voorkomen maar vooral op het noordelijk halfrond te vinden zijn, spelen een cruciale rol als saprofyten in bosecosystemen door het veroorzaken van witrot in dood hout.
Belangrijkste Kenmerken:
Vruchtlichamen: De vruchtlichamen zijn meestal korstvormig (resupinaat) en groeien plat op het oppervlak van het substraat, hoewel sommige soorten kleine, rudimentaire hoedjes kunnen vormen. Ze zijn typisch wit, crème, roze of lila van kleur en verkleuren vaak bij droging.
Poriën: De poriën zijn klein en rond tot onregelmatig van vorm.
Hyfensysteem: Het geslacht wordt voornamelijk onderscheiden door microscopische kenmerken, met name de aanwezigheid van een dimitisch of trimitisch hyfensysteem (bestaande uit zowel generatieve als skeletale hyfen).
Kristallen: Karakteristiek zijn de stekelige kristallen die vaak de generatieve hyfen in het weefsel tussen de poriën (dissepimenten) bedekken.
Sporen: De sporen zijn glad, hyaliene (doorschijnend) en hebben een worstvormige (allantoïde) tot cilindrische of ellipsoïde vorm.
Ecologie en Habitat:
Skeletocutis-soorten zijn houtafbrekende schimmels die witrot veroorzaken. Ze worden meestal aangetroffen op dood loof- of naaldhout, zoals takken en stammen, in bossen.