Want als ik het niet zeg, dan zien ze het ook niet.

Maar dan ga ik naar huis, ik loop er alleen naar toe

Dan zie ik mijn moeder en word ik zo moe.

Ik laat mijn masker zakken en ik huil

Terwijl ik dat doe, laat ik mijn hoofd zakken en ik schuil

Mijn moeder opent haar armen en vangt mij op

Alle frustraties komen eruit en mijn moeder wacht tot ik stop.

Ik zoek mijn veilige plek op en ik wil rust

Mijn kamer is donker zo wordt mijn overprikkeling gesust

Geen fel licht, geen geluid, geen geuren,geen onduidelijkheid

Even rust in mijn hoofd, dat is een feit.

Mijn moeder en begeleiding willen dat ik mij meer laat zien

Dat ik laat zien wanneer de overprikkeling zich aandien,

Maar ik wil zijn net als de rest

Want als ik laat zien wie ik ben, wordt ik misschien gepest.

Ik vind het best zwaar

en mijn veilige gevoel loopt gevaar

Ik wil zijn net als iedereen

Dan voel ik mijn misschien niet zo alleen.

Maris, 9 april 2016