παραμυθοσαλάτα

Ήταν κάποτε ένας τυχερός άνθρωπος κι απέχτησε ένα όμορφο σπίτι , μ΄ έναν μεγάλο κήπο! Ήταν όμως πολύ παλιό και σκέφτηκε να το φτιάξει καινούριο, ξανά από την αρχή!

Κουβάλησε σιγά σιγά όλα τα άχρηστα υλικά και τα μετέφερε στην άκρη στο χωριό! Εκεί που έριχνε τα μπάζα άκουσε φωνές και βογγητά! Έσκυψε να δει κι εμφανίστηκε μπροστά του ένα περίεργο όν.

-Πώς βρέθηκες εδώ πέρα;Μα από τι είσαι φτιαγμένος; τον ρώτησε.

Αναπλαγυαλούχας , έτσι τον έλεγαν οι φίλοι του , του εξήγησε με λίγα λόγια την ιστορία του:«Σπίτι μου είναι ο πλανήτης γη! Θα συναντήσεις πολλούς Αναπλαγυαλούχες εάν ψάξεις. Οι δικοί μου άνθρωποι δεν μένουν πάντοτε στο ίδιο μέρος.

Γι΄ αυτό κι εγώ ταξιδεύω και μαζεύω τ΄ άχρηστα υλικά, που όμως για μας τους Αναπλαγυαλούχες είναι κατάλληλα για πολλές δραστηριότητες της ζωής μας!

Ο Άνθρωπος τον οδήγησε στην πλατεία του χωριού. Γύρω του μαζεύτηκαν κι άλλοι χωριανοί και κοιτούσαν με περιέργεια το παράξενο αυτό πλάσμα που ήταν φτιαγμένο από υλικά που χρησιμοποιούσαν κάθε μέρα στις δουλειές τους:

Ο Αναπλαγυαλούχας που δεν μιλούσε όση ώρα τον περιεργάζονταν οι γείτονες είπε δυνατά με μεταλλική φωνή :«Τα υλικά που είμαι φτιαγμένος μου τα δίνετε εσείς οι άνθρωποι. Όμως δεν το γνωρίζουν όλοι κι αναγκάζομαι πολλές φορές να ταξιδεύω για ν΄ αποκτήσω ό,τι χρειάζομαι. Ψάχνω στις χωματερές και χάνομαι ανάμεσα στ ΄άλλα απορρίμματα» .

-Πόσο εύκολο είναι για τον καθένα σας να φροντίσετε και για μας τους Αναπλαγυαλούχες ! Η λύση υπάρχει και θα την βρείτε στους κάδους ανακύκλωσης!

Αντί για σκουπίδια πεταμένα , όμορφα και σωστά τακτοποιημένα ,

για να γίνουν ανακυκλούμενα !

Άκουγαν όλοι με προσοχή ,και σκέφτονταν στα σοβαρά

για μια καινούρια αρχή!

Xωρίς ζημιά, και με σκουπίδια λιγοστά

θα ΄βρισκαν τη γιατρειά για υγιεινότερη

και πιο καθαρή γειτονιά!

Ενώ μιλούσαν πέταξε πάνω από το χωριό ένας κότσυφας.Στάθηκε λιγάκι να ξεδιψάσει πίνοντας νερό από τη πηγούλα που έτρεχε και κάθισε στον ώμο του Αναπλαγυαλούχα. Με ανθρώπινη μιλιά άρχισε να διηγείται πως ταξίδεψε πολύ , γιατί είχε μεγάλη περιέργεια να μάθει πώς ήταν ο κόσμος. Πέρασε από χωριά , πολιτείες, είδε ποτάμια και θάλασσες…και παντού σκουπίδια!

-Να είδατε τι σας έλεγα ;φώναξε απελπισμένα ο Αναπλαγυαλούχας.Ο κότσυφας είναι φίλος μου και τώρα ξέρει κι αυτός τι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι… Καθώς άκουγε , ανάμεσά τους ήταν κι ο κύριος Μπεν που ήταν άνθρωπος -μυστήριο στη γειτονιά του.Ζούσε με τη γυναίκα του τη Μου σε ένα σπίτι με κήπο και ενώ ήταν γκρινιάρης, όταν έβγαινε στον κήπο του γελούσε εγκάρδια. Οι γείτονες ήταν πολύ περίεργοι και ήθελαν να ακαλύψουν το επάγγελμα του κυρίου Μπεν. Είδαν τον κύριο Μπεν να γελάει και να τιτιβίζει με τα πουλιά στον κήπο του. Τον είδαν ακόμη, να ξεχωρίζει φλούδες, ξερά φύλλα, σάπια φρούτα.Είδαν την κυρία Μου πολλές φορές να μαζεύει άδεια γυάλινα μπουκάλια. και εφημερίδες… για την ανακύκλωση φυσικά.

Η κυρία Γερτρούδη ,η γειτόνισσα επισκέφτηκε την κυρία Μου προσφέροντάς της ένα βαζάκι με γλυκό μήλο. Ρώτησε την κυρία Μου ,πως τα καταφέρνει και έχει τόσο ωραίο κήπο κι εκείνη της έδειξε μια παράξενη συσκευή που φτιάχνει λίπασμα από φυσικά υλικά. Όμως, κυρία Γερτρούδη πάλι αναρωτήθηκε ,γιατί ο Μπεν και η Μουμαζεύουν και μπουκάλια. Η κυρία Μου της απάντησε, μα ξαφνικά μπήκε ο Κύριος Μπεν στην αυλή μουτρωμένος. Στη θέα του γλυκού μαλάκωσε και άρχισε να εξηγεί στην κυρία Γερτρούδη για τις οικολογικές μηχανές κομποστοποίησης.

Η κυρία Γερτρούδη σκέφτηκε ότι και ο πιο γκρινιάρης οικολόγος γίνεται αρνάκι, μπροστά σε ένα βάζο γλυκό!

«Χμ, ο κύριος Μπεν και η γυναίκα θα μπορούσαν να γίνουν κι αυτοί φίλοι μου», σκεφτόταν ο Αναπλαγυαλούχας ,που ήταν ακόμη εκεί!

-Μου φαίνεται ότι το έχετε πιάσει το νόημα, ακούστηκε να λέει, ενώ ετοιμαζόταν να φύγει!Θα σας τα εξηγήσει όλα ο κύριος Μπεν.Εγώ πρέπει να φύγω γιατί έχω μπροστά μου …ολόκληρη ανακύκλωση!

Από κείνη τη μέρα στο χωριό έβαλαν τους υπερ κάδους στα πιο εμφανή σημεία του δρόμου και σύνθημα τους έγινε:

Η επιλογή και η σύνθεση της παραμυθοÏστορίας της Ανακύκλωσης

έγινε από την κα ΄Αννα Πετρίδου , υπεύθυνη εκ/κο του προγράμματος.