การชะลอการระบาดของโรค โควิด 19 จึงอาศัยการป้องกันเป็นหลัก การป้องกันจึงเป็นวิธีหนึ่งที่ได้รับการนำมาใช้ เพื่อให้ระบบสาธารณสุข รองรับการดูแลผู้ป่วยได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด จนกว่าจะพร้อมเรื่องยารักษาโรค หรือมีวัคซีนในการป้องกัน

ขณะนี้เรื่องยารักษาโรค ยังพอมองเห็นหนทางบ้าง แต่วัคซีนยังคงอีกนานพอสมควร บริบทในการควบคุมป้องกัน ลดจำนวนการระบาดของแต่ละประเทศจึงไม่เหมือนกัน ประเทศจีนกับประเทศทางตะวันตก มีความแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด

ประเทศจีนมีความเข้มข้นในทางปฏิบัติ ทำการปิดเมือง หยุดการเคลื่อนย้ายประชากร ทำให้ได้ผลในการป้องกัน ส่วนประเทศอื่นจะทำได้จริงอย่างประเทศจีนหรือไม่ จึงเป็นนโยบายของแต่ละประเทศ ในประเทศประชาธิปไตยบางประเทศ การจะใช้มาตรการการปิดเมือง ให้อยู่ในบ้าน ลดการเดินทาง หรืองดการชุมนุม ทำได้ยาก เพราะประชาชนจะไม่เห็นด้วย

การวางแผนการป้องกันโรคของแต่ละประเทศจึงต้องหาจุดสมดุลที่ดีที่สุด เพื่อการต่อสู้ระยะยาว ด้วยกำลังทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัด

ปัจจุบันเรามีข้อมูลว่าประมาณ 80 % ของผู้ติดเชื้อโควิด 19 มีอาการไม่รุนแรง และมีจำนวนหนึ่งอาจไม่มีอาการ (5%-40%) แต่จะเป็นผู้แพร่กระจายโรคได้ ส่วนผู้ที่เสียชีวิตส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุ หรือผู้ที่มีโรคประจำตัว ผู้สูงอายุจึงมีความเสี่ยงสูง จึงควรอยู่บ้าน และให้ลูกหลานเป็นผู้ออกนอกบ้าน ลูกหลานจะต้องเข้าใจว่า อาจจะนำเชื้อมาสู่ท่านได้ การควบคุมป้องกันโรคจึงจำเป็นที่จะต้องป้องกันทั้งตัวเอง และการนำไปแพร่ให้คนอื่น เพื่อให้มีผู้ป่วยเกิดขึ้นได้น้อยที่สุด อย่างค่อยเป็นค่อยไป

ผู้ที่ป่วยเป็นโรคแล้วจะมีภูมิต้านทานขึ้น ไม่เป็นซ้ำอีก ถ้าประชากรส่วนใหญ่เป็นกันมากแล้ว โรคก็หยุดระบาด เราต้องการวัคซีนมาเสริมภูมิต้านทานอีกจำนวนหนึ่ง เพื่อให้ได้ภูมิต้านทานกลุ่มเพิ่มขึ้นได้อีก การต่อสู้กับโรคระบาดจึงต้องใช้ระยะเวลายาวนาน การต่อสู้จึงต้องมีขั้นตอน แบบค่อยเป็นค่อยไป ตามความเหมาะสม และบริบทของประเทศ

การเตรียมพร้อม ในการลดความสูญเสีย เมื่อมีการระบาดของโรคเป็นเรื่องที่รัฐบาลต้องทำ ตามรูปของกราฟที่ได้กล่าวไว้แล้วในบทที่ 4 เมื่อการระบาดของโรคจนมีผู้ติดเชื้อจำนวนมาก จนมีภูมิต้านทานกลุ่มเกิดขึ้นมากพอ โรคก็จะหยุดระบาด

ดังนั้นถ้าปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ โดยไม่ได้ทำการป้องกันอะไรเลย การระบาดของโรคจะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ปัญหาจึงอยู่ว่า เมื่อมีผู้ป่วยจำนวนมาก จะเกินความสามารถที่ บุคลากรทางการแพทย์และระบบสาธารณสุขจะรองรับได้ การดูแลจะไม่ทั่วถึง ไม่มีเตียงรับผู้ป่วย เกิดโกลาหลวุ่นวาย และยังความสูญเสีย และ ถ้าเครื่องมืออุปกรณ์ดูแลผู้ป่วยไม่พอเพียง อาจมีผู้เสียชีวิตจำนวนมากได้ แต่ถ้าเรามีมาตรการในการดูแล ควบคุม พยายามหยุดยั้งการระบาดของโรค ด้วยประชาชนทุกคนช่วยป้องกัน การระบาดของโรคก็จะลดลง ก็จะลดความสูญเสียได้ จึงจำเป็นต้องใช้มาตรการป้องกันที่เข้มงวด จริงจัง ที่ขัดขวางการระบาดของโรค ให้มีจำนวนผู้รับเชื้อโรคน้อยที่สุด ยืดระยะเวลา จนกว่าจะมียา หรือวัคซีนช่วยทำให้เกิดภูมิต้านทานให้เร็วขึ้น โรคก็จะหยุดระบาด และกลายเป็นโรคประจำถิ่นที่มีให้เห็นเป็นครั้งคราว

ดังนั้นจึงต้องช่วยกันใช้มาตรการทุกอย่างในการป้องกัน ไม่ให้เกิดการระบาดใหญ่อย่างรวดเร็ว แบบในเมืองอู่ฮั่นที่ตั้งตัวไม่ทัน ถึงต้องสร้างโรงพยาบาลสนาม การช่วยกันป้องกันก็เพื่อให้ระบบการสาธารณสุขของเรารองรับได้ และไม่อยากเห็นผู้ป่วยเป็นจำนวนมากเกิดขึ้นพร้อมกันเหมือนบางประเทศ