(1) (2) (3) (5)

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με εμένα, παρακαλώ επισκεφθείτε την κύρια ιστοσελίδα μου

(1) 15-08-2015 εγώ με τον Βασιληά Λεωνίδα της Σπάρτης, μπροστά στο Μουσείο της Ακρόπολης.

(2) 22-11-2015 μπροστά στην Ακρόπολη.

(3) 26-11-2015 στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά στο κτίριο της Βουλής.- ανάμεσα στο Συντριβάνι και το Δένδρο των Χριστουγέννων.

(4) 01-05-2016 me and my Masters, the Great Ancient Greek Philosophers Plato, and Aristotle.

(5) 30-05-2016 Beautiful Greece & the Greek Islands from Space on a beautiful clear day.Thank you NASA.

https://sites.google.com/site/niactec/

****************

==========

23-09-2016 η ιστοσελίδα είναι υπό κατασκευή

==========

ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 |

Το μεγάλο και επίμονο πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας ελάχιστα αναφέρθηκε στο πρόσφατο debate μεταξύ της Ανγκελα Μέρκελ και του Μάρτιν Σουλτς. Αυτό μπορεί να μην απασχόλησε τους Γερμανούς. Για πολλούς εκτός Γερμανίας, όμως, είναι κάτι βαθιά ανησυχητικό.

Ο πρόεδρος Τραμπ κατηγορεί τη Γερμανία ότι ακολουθεί μια μερκαντιλιστική πολιτική που πλήττει την αμερικανική οικονομία. Αλλά και πολλοί ευρωπαίοι οικονομολόγοι και πολιτικοί επισημαίνουν ότι το πλεόνασμα της Γερμανίας είναι αποτέλεσμα μιας διαστροφικής εμμονής με τη δημοσιονομική πειθαρχία, που δεν έχει περιορίσει μόνο τη ζήτηση στη Γερμανία, αλλά έχει επιβάλει και μια δεκαετία λιτότητας στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Σύμφωνα με τον Φιλίπ Λεγκρέν από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο του LSE, «το τεράστιο πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας - που δημιουργήθηκε από τη συμπίεση των μισθών για τη χρηματοδότηση των εξαγωγών - αποτελεί τόσο την αιτία της κρίσης της ευρωζώνης όσο και ένα εμπόδιο για την επίλυσή της». Αφού δημιούργησε μια φούσκα στην περιφέρεια, η Γερμανία εξάγει τώρα αποπληθωρισμό, με αποτέλεσμα να βαθαίνει το πρόβλημα χρέους της ευρωζώνης.

Η Γερμανία δεν είναι βέβαια η μόνη χώρα που τα τελευταία χρόνια έχει μεγάλα πλεονάσματα. Το ίδιο συμβαίνει με όλες τις γερμανόφωνες χώρες της Βόρειας Ευρώπης, περιλαμβανομένων της Ολλανδίας, της Ελβετίας, της Σουηδίας και της Νορβηγίας. Ενας λόγος είναι η γήρανση του πληθυσμού. «Οι εχέφρονες άνθρωποι αποταμιεύουν για την ώρα που θα βγουν στη σύνταξη» σημειώνει ο Μπάρι Αϊχενγκριν από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Ακόμη κι αν μια κυβέρνηση προχωρήσει λοιπόν σε μείωση των φόρων, όπως έχει προτείνει η Μέρκελ, δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι τα νοικοκυριά θα δαπανήσουν τα επιπλέον εισοδήματα.

Γιατί όμως η Γερμανία συσσώρευσε τόσο μεγάλα πλεονάσματα; Πολλοί σχολιαστές εντοπίζουν την αιτία σε διαρθρωτικούς παράγοντες του λεγόμενου γερμανικού μοντέλου της βιομηχανικής ανταγωνιστικότητας, που βασίζεται στη δημοσιονομική σύνεση και σε μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας που ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ο Μάρσελ Φράτσερ από το ίδρυμα DIW Berlin διαφωνεί. Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μιας χώρας, λέει, δεν αντανακλά μόνο την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών της. Είναι αποτέλεσμα και μιας προστατευτικής πολιτικής που εμποδίζει την παραγωγικότητα και την αύξηση των μισθών στον τομέα των υπηρεσιών.

Από οικονομική άποψη, υπάρχουν τουλάχιστον τρεις λόγοι για τους οποίους η Γερμανία πρέπει να μειώσει τα πλεονάσματά της.

Ο πρώτος είναι ότι μικρότερες ανισορροπίες στο ισοζύγιο των τρεχουσών συναλλαγών θα βοηθήσουν την υπόλοιπη ευρωζώνη αλλά και την παγκόσμια οικονομία γενικότερα. Οπως λέει ο Αϊχενγκριν, η νότια Ευρώπη πρέπει να εξάγει περισσότερο, για να το κάνει όμως πρέπει κάποιος άλλος, όπως η μεγαλύτερη οικονομία της Βόρειας Ευρώπης, να εισάγει περισσότερο.

Το πρόβλημα είναι ότι οι περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης ευθύνονται μόνο για το 10% των εισαγωγών της Γερμανίας έναντι 40% για άλλες χώρες με πλεονάσματα. Η αύξηση λοιπόν της εγχώριας ζήτησης στη Γερμανία θα ωφελήσει τις τελευταίες (που έχουν χαμηλή ανεργία) τέσσερις φορές περισσότερο απ' ό,τι τις περιφερειακές χώρες (που έχουν υψηλή ανεργία).

Ο δεύτερος λόγος είναι το ίδιον συμφέρον της Γερμανίας. Μικρότερη αποταμίευση θα επιτρέψει αύξηση των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων που θα τονώσει την παραγωγικότητα μακροπρόθεσμα. Οπως επισημαίνει ο οικονομικός συντάκτης Φεντερίκο Φουμπίνι, μπορεί οι γερμανικές εξαγωγές να είναι υψηλές, η χώρα αυτή όμως είναι τρίτη από το τέλος σε ό,τι αφορά την κατά κεφαλήν αύξηση του ΑΕΠ της. Υπάρχουν όμως κι άλλοι τομείς στους οποίους η λεγόμενη «ισχυρότερη οικονομία της χώρας» μπορεί να βελτιωθεί: στα 50 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, για παράδειγμα, δεν υπάρχει ούτε ένα γερμανικό.

Ο τρίτος λόγος για τον οποίο η Γερμανία πρέπει να μειώσει το πλεόνασμά της είναι ο πιο ξεκάθαρος: το απαιτούν οι κανόνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι χώρες-μέλη είναι υποχρεωμένες να προβαίνουν σε διορθώσεις όταν το πλεόνασμα στο ισοζύγιο των τρεχουσών συναλλαγών τους υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ.

Κι έτσι φτάνουμε στην πολιτική πλευρά του ζητήματος. Ο Κλέμενς Φουστ, διευθυντής του Ινστιτούτου Ifo του Μονάχου, απορρίπτει το επιχείρημα ότι η Γερμανία ζημιώνεται επειδή εξάγει πολύ και επενδύει λίγο. Αν η κυβέρνηση αλλάξει πολιτική και προβεί σε οικονομικές παραχωρήσεις, τονίζει, θα είναι κυρίως για πολιτικούς λόγους, όπως είναι το ενδιαφέρον της για διεθνή συνεργασία σε τομείς από τη μετανάστευση μέχρι την ενέργεια. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την καγκελάριο Μέρκελ, που θεωρεί ότι μια προσέγγιση «πρώτα η Γερμανία», ανάλογη με τη στρατηγική «πρώτα η Αμερική» του Τραμπ, θα ήταν αντιπαραγωγική.

Η Γερμανία ενδιαφέρεται όμως και για τη βελτίωση της δημόσιας εικόνας της στην Ευρώπη, καθώς γνωρίζει ότι σε μια σχέση πιστωτή - οφειλέτη ο δεύτερος έχει κίνητρα να αποφεύγει την αποπληρωμή του χρέους του. Για ανάλογους λόγους, είναι προς το συμφέρον της να μην εμφανίζεται ότι παραβιάζει τους μακροοικονομικούς κανόνες της Ευρώπης, ώστε να μην κάνουν και άλλες χώρες το ίδιο.

Ο τρόπος που θα διαχειριστεί η Γερμανία το πλεόνασμά της μπορεί να κρίνει την τύχη της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ ελπίζει ότι μετά τις εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου η κυβέρνηση θα ακολουθήσει μια πιο στιβαρή πολιτική. Σε αντίθετη περίπτωση, θα ανοίξει τον δρόμο στους εθνικιστές που θα καταστρέψουν την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ο Φαμπρίτσιο Κοριτσέλι είναι καθηγητής Οικονομικών στην Paris School of Economis και έχει χρηματίσει οικονομολόγος στο ΔΝΤ και στην Παγκόσμια Τράπεζα, καθώς και οικονομικός σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

==========

Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ

Μανώλης Σπινθουράκης | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 23/09/2017 08:00 |

Οι διαπραγματεύσεις της Αθήνας με τους δανειστές της για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης του οικονομικού προγράμματος εξελίσσονται σε μια περίοδο που η ευρωζώνη εισέρχεται σε ένα ιδιότυπο σταυροδρόμι. Σταυροδρόμι διαβουλεύσεων που αφορούν τις αντιλήψεις, τους θεσμούς, τις δομές και τα πρόσωπα τα οποία θα επικρατήσουν τα ερχόμενα χρόνια και θα σηματοδοτήσουν βεβαίως την επιχείρηση επιστροφής της Ελλάδας στις αγορές.

Στο ευρωπαϊκό επίπεδο οι εξελίξεις επιταχύνονται. Ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, έχοντας πείσει - στο επικοινωνιακό τουλάχιστον επίπεδο - το Βερολίνο ότι εξυγιαίνει άπαξ διά παντός τα δημόσια οικονομικά της Γαλλίας, ετοιμάζεται να δημοσιοποιήσει, εντός της επόμενης εβδομάδας, τις θέσεις της χώρας του για την οικονομική διακυβέρνηση και τους στόχους της ευρωζώνης. Ως προς τα τυπικά, ο Μακρόν ετοιμάζεται να προτείνει την ενίσχυση της συνοχής των κρατών της ευρωζώνης, η οποία θα αποκτήσει πρόεδρο του Eurogroup μακράς διαρκείας, οι δραστηριότητες του οποίου θα υπόκεινται σε ευρωκοινοβουλευτικό έλεγχο.

Επί της ουσίας, στόχος του Μακρόν είναι να υπάρξει ένας προϋπολογισμός ειδικά για τις χώρες της ευρωζώνης, τα κονδύλια του οποίου θα χρησιμοποιούνται και θα διατίθενται μέσα από τις κοινοτικές διαδικασίες λήψης των αποφάσεων στις Βρυξέλλες και όχι ύστερα από διακρατικές συμφωνίες, όπως έχει ώς σήμερα επιβάλει πρωτίστως η Γερμανία.

Ο γάλλος πρόεδρος σπεύδει να δημοσιοποιήσει τις προτάσεις του αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές, θέλοντας προφανώς να τις εμπλέξει στις πολιτικές διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό του νέου κυβερνητικού συνασπισμού στη Γερμανία. Με βάση τις προτάσεις αυτές ο γάλλος πρόεδρος έχει κάθε λόγο να εύχεται τη δημιουργία εκ νέου στο Βερολίνο μιας κυβερνητικής συμμαχίας (υπό τη Μερκελ βεβαίως) των Χριστιανοδημοκρατών με τους Σοσιαλδημοκράτες, ίσως δε και με τους Οικολόγους, αφού τα άλλα γερμανικά κόμματα δείχνουν να απορρίπτουν τις γαλλικές ιδέες ασυζητητί.

Ως προς τα πρόσωπα, το μόνο βέβαιο είναι ότι ώς το τέλος του χρόνου, το αργότερο, θα πρέπει να αντικατασταθούν στο επίπεδο του Eurogroup τόσο ο νυν πρόεδρός του, ολλανδός υπουργός Οικονομικών Γερούν Ντεϊσελμπλούμ όσο και ο επικεφαλής οικονομολόγος, ο Αυστριακός Τόμας Βίζερ. Κατά πάσα πιθανότητα ο διάδοχος του ενός εκ των δύο θα είναι Γάλλος.

Αν είναι ο πρόεδρος του Eurogroup θα είναι είτε ο νυν υπουργός Οικονομίας της Γαλλίας Μπρούνο λε Μερ - όπως μάλλον επιθυμεί ο Μακρόν - είτε ο επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί - όπως μάλλον επιθυμεί ο Γιούνκερ -, ίσως δε η Κριστίν Λαγκάρντ την οποία πολλοί θα ήθελαν. Στην περίπτωση αυτή ο διάδοχος του Τόμας Βίζερ ίσως είναι Γερμανός (αν και οι φήμες λένε ότι η Γερμανία επιθυμεί την επόμενη προεδρία της ΕΚΤ), ίσως δε Ιταλός ...

Οι εξελίξεις θα επιταχυνθούν βεβαίως αν στην Ολλανδία καταφέρουν τα κόμματα, ύστερα από έξι μήνες διαπραγματεύσεων, να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας, στην οποία εκ του ασφαλούς δεν θα συμμετάσχει ο Ντεϊσελμπλούμ. Προς το παρόν, πάντως, υπάρχουν διάφορες (ολλανδικού τύπου) σε πολλά θέματα, μεταξύ των οποίων το εύρος των προγεννητικών ελέγχων, που θέλουν οπωσδήποτε να περιορίσουν οι συντηρητικοί Χριστιανοδημοκράτες, ενώ από την άλλη οι αριστεροί Φιλελεύθεροι θέλουν να ενισχύσουν τις διαδικασίες υποβοηθούμενης ευθανασίας.

ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ.

Από τις εξελίξεις στο ευρωπαϊκό επίπεδο θα καθοριστούν λοιπόν στο εγγύς μέλλον οι πολιτικοί επικεφαλής των θεσμών που θα κλείσουν το ελληνικό πρόγραμμα το καλοκαίρι του 2018. Στο τεχνικό επίπεδο ωστόσο οι εντυπώσεις ως προς το ελληνικό ζήτημα είναι λίγο - πολύ παγιωμένες. Το μείζον πρόβλημα της Ελλάδας, στα μάτια των τεχνοκρατών της ευρωζώνης, είναι η απόλυτη αδυναμία εκσυγχρονισμού της οικονομίας, σημαντικοί τομείς της οποίας είναι «έρμαια συμφερόντων». Το φαινόμενο αυτό άπτεται της «δημόσιας ηθικής» έλεγε χαρακτηριστικά προ ημερών στις Βρυξέλλες ανώτερος κοινοτικός παράγοντας, στηλιτεύοντας πρωτίστως τις αδυναμίες τόσο της Δημόσιας Διοίκησης όσο και του συστήματος απονομής της Δικαιοσύνης.

Ως προς το ζήτημα της ρύθμισης του ελληνικού δημόσιου χρέους, η αντίληψη που επικρατεί στις Βρυξέλλες είναι ότι από τεχνικής απόψεως δεν είναι απαραίτητη, πλην όμως θα πρέπει κάτι να γίνει λόγω των πολιτικών διαστάσεων που έχει λάβει το θέμα αυτό τα τελευταία χρόνια.

Ωστόσο, η όποια απομείωση θα πρέπει οπωσδήποτε, στα μάτια των Βρυξελλών, να συνδεθεί με τις ιδιωτικοποιήσεις. Με άλλα λόγια, όσο μεγαλύτερο θα είναι το εύρος των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ελάφρυνσή της από το άχθος του δημόσιου χρέους.

==========

for more information please visit the following web page ...

( please using the right click of your mouse, and Open Link in Next Private Window, )

Germany's current-account surplus is a problem to the eurozone

==========

and

for more information please visit the following web page ...

Power inbalance in the EU ( European Union ), is leading to anti-German sentiment, failing cohesion, and the danger of EU breakdown.

There are lessons to be learned by the European Union (EU) from the ancient greek federations.

( please using the right click of your mouse, and Open Link in Next Private Window, )

Power inbalance in the EU, is leading to anti-German sentiment, and the danger of EU breakdown, THE ANCIENT GREEK FEDERATIONS,

==========