Για την Παράστασή μας

Μια διαδραστική όπερα

με μαγεία, πολύ χιούμορ

και με ζωντανό μουσικό σύνολο,

κατάλληλη για μικρούς και μεγάλους.

Γνωριμία με τον κόσμο της σύγχρονης μουσικής & των νέων τεχνολογιών.

Μια ομάδα καλλιτεχνών με σημαντικές σπουδές στο χώρο της μουσικής και του λυρικού τραγουδιού, αντιστεκόμενη στην αρνητική διάθεση της εποχής, θέλει να κοινωνήσει το δικό της αισιόδοξο μήνυμα και δημιουργεί έναν ανεξάρτητο θίασο με σκοπό να αναδείξει την ομορφιά της όπερας στο ευρύ κοινό, αλλά και να γνωρίσει το είδος αυτό στους μαθητές́. Η παιδική όπερα “Ένα ξωτικό στον υπολογιστή μου” σε κείμενο της ψυχολόγου και συγγραφέως Εύης Ψάλτη και μουσική της Έφης Μαρκουλάκη είναι κατάλληλη για μικρά και μεγάλα παιδιά.

Η σκηνοθέτις Τζένη Αρσένη, ενώνει επί σκηνής ένα πενταμελές ζωντανό μουσικό σύνολο μαζί με την τετραμελή ομάδα ερμηνευτών και με τη βοήθεια των σύγχρονων μέσων και τεχνολογιών φτιάχνει έναν κόσμο μαγικό, που αναδεικνύει τα μηνύματα του έργου. Με πολλή φαντασία, κέφι και ζωντάνια και έχοντας σαν πεδίο δράσης τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και το διαδίκτυο, καθοδηγεί τα «ξωτικά» του έργου να ορμήσουν στη ζωή του πιο δύστροπου και απόλυτου ανθρώπου, όπως είναι ο ήρωας του έργου και να τον παρασύρουν μέσα στον κόσμο που τόσο φοβόταν και πολεμούσε, εκείνον των παραμυθιών. Δηλαδή να τον πείσουν να σκεφτεί διαφορετικά, να ανακαλύψει καινούρια πράγματα γύρω του, να ανοίξει την καρδιά του και να διευρύνει τη σκέψη του, να αφεθεί στο νέο. Να στροβιλιστεί μαζί τους “….σ’ ένα χορό που όλα μ’ αγάπη τα αλλάζει” και να…αλλάξει!

ΣΗΜΕΙΩΜΑ

της Έφης Μαρκουλάκη

για τη δημιουργία του “ΞΩΤΙΚΟΥ” σα μουσικό έργο. 

        Όταν ζήτησα από την Εύη Ψάλτη ένα παραμύθι, να το δουλέψω μουσικά κι εκείνη μου εμπιστεύτηκε το “Ξωτικό” της, με την πρώτη ανάγνωση αισθάνθηκα πως έπαιρνα ένα πολύτιμο δώρο, ένα ακόμα από τα τόσα, που ήδη μου είχε κάνει. Μα αυτή τη φορά ήταν ένα μοναδικά διαφορετικό δώρο…

         Ένας χρόνος με το κείμενο στα χέρια κι ένας σχεδόν ακόμα χρόνος, παλεύοντας με νότες να δώσω υπόσταση στην εσωτερική αναστάτωση, που μου δημιουργούσε το κείμενο και όσα σηματοδοτούσε για μένα αυτή η διαδικασία, μου χάρισαν μια πρωτόγνωρη εμπειρία: τα πράσινα νερά και τα πορτοκαλί δέντρα και τα φούξια σύννεφα, που η ίδια, ελάχιστα χρόνια πριν, με προκαλούσε να ονειρευτώ, αν ήθελα να κερδίσω τη ζωή μου.

         Κι αν έχω κατορθώσει, έστω κι ένα μικρό κομμάτι αυτής της έξαρσης – της ευτυχίας – που ένιωσα δημιουργώντας το έργο τούτο, να έχω κλείσει μέσα στο “άρωμα”, στη “γεύση”, μέσα στα “χρώματά” του, αν έστω και λίγη απ’ τη μαγεία, που αγγίζει κι αλλάζει το “λογικό” ήρωα του παραμυθιού, μπορέσει κι αγγίξει, μεσ’ από την παράσταση μικρούς και μεγάλους θεατές, θάναι για μένα της δημιουργίας η ύψιστη, η απόλυτη πληρότητα.

          Με ήχους από μπαλόνια, κουδουνάκια, ροκάνες κι αλυσίδες για τους εμπόρους της φαντασίας, με βούρτσες και καμπανούλες και γυάλινους βόλους να χοροπηδούν πάνω σε χορδές και τύμπανα μαζί με του βιολιού τον ήχο για τη μαγεία, την πλούσια και λίγο βραχνή φωνή του σαξοφώνου για το σκανδαλιάρικο ξωτικό και τη βαθειά ποιητική σιγουριά του πιάνου για τη λογική, δεμένα σε ρυθμούς έντονους με συγχορδίες χρωματικές, θέλησα ν’ αποδώσω το ηχητικό σύμπαν που αφουγκράστηκα. Αναζήτησα, μέσ΄απ’ τα μονοπάτια της σύγχρονης έντεχνης μουσικής ήχους πρωτότυπους, το “καινούριο” που ζητά το παραμύθι μας να τραγουδήσω.

         Ακολουθώντας τη ροή της αφήγησης, ηχητικά σκίτσα των ηρώων σκαρφίστηκα, παραθυρόφυλλα άνοιξα να μας φανερωθούν, νότες – σημάδια, τ’ αστεράκια του παραμυθένιου μαγικού ραβδιού, στο δρόμο τους έσπειρα, να τους ακούσουμε, την αλήθεια τους να μιλούν, να στροβιλίζονται παίζοντας, να παθαίνουν, να μεταμορφώνονται, ν’ αλλάζουν… για να μας αλλάξουν.

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

από την Τζένη Αρσένη

Η θεµατολογία και η µουσική δοµή της όπερας αυτής ενισχύουν την παρουσία των µέσων νέας τεχνολογίας στη σκηνική της µεταφορά. Μία µεγάλη οθόνη ηλεκτρονικού υπολογιστή θα είναι αρµονικά ενταγµένη ως µέρος του σκηνικού και η δράση θα εναλλάσσεται από την οθόνη στη σκηνή.  Στόχος είναι πέρα από βιντεοπροβολές να αξιοποιήσουµε διαδραστικά µέσα, όπου ο ηθοποιός στη σκηνή ενεργοποιεί µε κινήσεις του κάποιες από τις εικόνες της οθόνης.

Πέρα από το εικαστικό αποτέλεσµα, η σχέση εικόνας και σκηνικής δράσης µας ενδιαφέρει και για εκπαιδευτικούς λόγους, αφού καταδεικνύεται η συνύπαρξη τεχνολογίας και τέχνης µε έναν πρωτοποριακό τρόπο και ένα εντυπωσιακό αποτέλεσµα που παραπέµπει εδώ στο «µαγικό» των παραµυθιών. Επιπρόσθετα, η απεικόνιση κάποιων χαρακτήρων που δε θα έχουν φυσική παρουσία αλλά µία πιο αφαιρετική διάσταση θα συµβάλλει στη δηµιουργία της αίσθησης ενός πολυεπίπεδου χώρου που έχει αναφορές στο διαδικτυακό τόπο. Με διάθεση χιουµοριστική, οι ήρωες κινούνται ανάµεσα στα παραµύθια και τη δική τους πραγµατικότητα – ένα άλλο παραµύθι για εµάς – σε µία παράσταση όπου ο λόγος, το τραγούδι και ο χορός θα γοητεύσουν µικρούς και µεγάλους. Μαζί µε τους ηθοποιούς και τους τραγουδιστές, η µαέστρος και οι µουσικοί θα µετέχουν στο θεατρικό αυτό παιχνίδι, ως αναπόσπαστο κοµµάτι της δράσης.