Ίσως οι βιωματικές δράσεις- σχολικές δραστηριότητες, είναι μια απάντηση στην άρνηση των μαθητών για το Γυμνάσιο και το Λύκειο.
Οι μαθητές αποδέχονται το Δημοτικό κατά 60% γιατί ζουν καλά εκεί... Αποδέχονται το Γυμνάσιο κατά 40% γιατί τα πράγματα δυσκολεύουν και η ζωή καταντά μόνο σκέψη.
Τέλος το Λύκειο βρίσκει μια άρνηση της τάξης του 70% (από επισημες στατιστικές του Πιδαγωγικού Ινστιτούτου στο έργο Ποιότητα στην Εκπαίδευση http://www.pi-schools.gr/download/programs/erevnes/ax_poiot_xar_prot_deft_ekp/poiot_ekp_erevn/s_467_534.pdf), όχι μόνο για την έκρηξη της εφηβείας αλλά και για τη σύγκρουση με ένα σχολείο που δεν εξυπηρετεί τη σκέψη, το σώμα, το πνεύμα, τις επιθυμίες, τα όνειρα , τα οράματα και τις ανάγκες των εφήβων.
Οι "δράσεις" μέσα στο σχολείο, είτε εργαστήρια φυσικών επιστημών, μαθηματικών, αστρονομίας, λογοτεχνίας είτε προγράμματα περιβαλλοντικής, αγωγής υγείας, πολιτιστικών, ΣΕΠ , είτε εκδρομές περίπατοι κλπ, είναι το καταφύγιο για ένα πιο ανθρώπινο σχολείο.