سنسور اکسیژن یک قطعه الکترونیکی کوچک است که در برخی از خودروها ابتدای لوله اگزوز و در برخی دیگر بر منیفولد دود قرار می‌گیرد. بسته به مدل خودرو، برخی یک سنسور و برخی دیگر چند سنسور اکسیژن دارند. این سنسور، اکسیژن سوخت را اندازی گیری می‌کند و اطلاعات آن را به ECU می‌فرستد. خرابی سنسور اکسیژن کاهش شتاب خودرو، افزایش مصرف سوخت و افزایش آلاینده‌ها را به دنبال دارد.
برای حفظ حداکثر توان مـــوتور بهتر است کــه سنسور اکسیژن کمی قبل از خرابی ، تعویض شود. برخی کارشناسان توصیه می کنند ، برای جلوگیری از کاهش توان حداکثر مـــوتور باید پس از طی مسافت های مشخص نسبت به تعویض سنسور اقدام نمود. مقدار مسافت توصیه شده برای سنسور های اکسیژن یک یا دو سیمه ی فاقد گرم کن کــه از سال ۱۹۷۶ تا دهه نود مورد استفاده بودند ، ۳۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ مایل است. سنسورهای اکسیژن سه یا چهار سیمه ی دارای گرم کن کــه از اواسط دهه هشتاد تا اواسط دهه نود به کار می رفتند ، پس از طی ۶۰۰۰۰ مایل تعویض می شدند. سرانجام از سال ۱۹۹۶ تا کنون در خودروهای دارایOBD II توصیه شده کــه پس از طی ۱۰۰۰۰۰ مایل سنسور اکسیژن تعویض گردد