VAHİY KATİPLİĞİ

Vahiy kâtibi olarak kullanılan zatları tarih kitapları zikreder.

Bir kaç kişiyle başlayıp,70 kişiye kadar söylenir.son olarak,70 kişilik bir ashabı suffe vardı.

Ekser görüş,40-42 kişi olduğu,ve bunlar devamlılık gösterirdi.

Bunların sayısı 42'yi bulur. İbni Asâkir 23 tanesini sayar. Başlıcaları şu Ashab-ı Kiramdır: Hz.Ebubekir, Ömer, Osman, Ali, Zübeyr, Âmir Bini Fuheyre, Amr Bini Âs, Abdullah İbni Erkam, Sabit Bini Kays, Hanzale Bini Rebi', Mııgîre Bini Şu'be, Abdullah İbni Revâha, Halid Bini Velid, Halid Bini Said, Alâ Bini Hadremî, Huzeyfe Bini Yeman, Muaviye Bini Ebu Süfyan, Zeyd Bini Sabit'dirler.

Bu kutsal işi Kureyş'ten ilk deruhte eden Hazreti Abdullah Bini Sa'd, Medine'de ise Hazreti Übey Bini Kâab'dır. Mekke'de o gürültülü ve buhranlı geçen devirlerde bile Kur'an-ı Kerim yazılıyor, sahifeler elden ele dolaşıyordu.

Hazreti Ömer, eniştesinin evinde Kur'an-ı Kerim sahifesi görmüştü. Ashaptan okuma yazma bilenler vardı. Kadınlardan bile okur yazarlar bulunuyordu.

Belâzürî'den naklen İslâm Ansiklopedisi, Hazreti Hafsa ve Ümmügülsüm'ün okuyup yazma bildiklerini, Hazreti Aişe ve Ümmüseleme'nin ise yalnız okur olduklarını söylüyor.

Mekke gibi bir ticaret merkezinde okuyup yazma bilenlerin bulunması gerekir, çünkü ticarette hesap, kitap lâzımdır. Bütün bunlar gösteriyor ki Arap-larda, az da olsa, yazı bilen vardı ve Kur'an-ı Kerim yazılıyordu.