การบริการวิชาการด้านสุขภาพ การจัดการศึกษาและการวิจัยเป็นการนำองค์ความรู้และประสบการณ์ของอาจารย์ไปให้บริการเพื่อพัฒนาศักยภาพของผู้รับบริการให้สามารถดำเนินการจัดการและพึ่งพาตนเองได้เพื่อให้เกิดความพอเพียง ความยั่งยืนและความเข้มแข็งของระบบสุขภาพและชุมชนท้องถิ่น
1.1 มุ่งให้บริการวิชาการเพื่อตอบสนองความต้องการ ความพึงพอใจของชุมชน โดยชุมชนสามารถนำความรู้ที่ได้จากการให้บริการวิชาการไปใช้ประโยชน์ในชีวิตจริง เพื่อสร้างความเข้มแข็งและยั่งยืน รวมทั้งคงอัตลักษณ์ของชุมชนไว้
1) ส่งเสริมให้มีการจัดบริการวิชาการแก่สังคมที่หลากหลายรูปแบบมีการเพิ่มหลักสูตรบริการวิชาการใหม่และกิจกรรมนำไปสู่ความพึงพอใจของผู้รับบริการที่ครอบคลุมถึงกลุ่มเป้าหมายของการให้บริการวิชาการ ได้แก่ นักศึกษา บุคลากรภายในวิทยาลัย ศิษย์เก่า หน่วยงานภาครัฐและเอกชน ตามลักษณะของภาวะสุขภาพ ทั้งในสถานที่ชุมชนรวมถึงกลุ่มวิชาการวิชาชีพการพยาบาล
2) สนับสนุนการมีส่วนร่วมระหว่างชุมชน อาจารย์และนักศึกษาในการบริการวิชาการแก่สังคม
3) สนับสนุนให้อาจารย์จัดบริการทางวิชาการแก่สังคมและนำมาบูรณาการกับการเรียนการสอนและการวิจัย
4) สนับสนุนให้อาจารย์และบุคลากรในหน่วยงานเป็นวิทยากรภายนอก เป็นกรรมการวิทยานิพนธ์ กรรมการวิชาการ และกรรมการวิชาชีพ
5) สนับสนุนการดำเนินงานของศูนย์ความเป็นเลิศด้านการดูแลบุคคลที่ป่วยด้วยโรคเรื้อรัง ให้มีการดำเนินงานตามแผนงานที่สอดคล้องกับนโยบายของวิทยาลัยด้านการบริการวิชาการ
1.2 พัฒนาระบบและกลไกการให้บริการวิชาการแก่สังคมตามเป้าหมายของสถาบัน
1.3 สนับสนุนโครงการบริการวิชาการที่สร้างความเข้มแข็งของชุมชนและเกิดผลในเชิงบวกต่อสังคมอย่างเป็นรูปธรรม
1.4 ประชาสัมพันธ์และจัดการเผยแพร่ผลงานด้านวิชาการอย่างมีเป้าหมายเพื่อสร้างภาพลักษณ์และชื่อเสียงของวิทยาลัย
1. เพื่อเป็นที่พึ่งทางวิชาการแก่สังคม โดยจัดบริการวิชาการที่ตอบสนองความต้องการของสังคม
2. เพื่อสร้างความร่วมมือกับชุมชนในการให้บริการวิชาการและสร้างความเข้มแข็งของชุมชน
3. เพื่อให้ศูนย์ความเป็นเลิศมีการสร้างองค์ความรู้ และเผยแพร่แก่สังคม
วิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ได้กำหนดแผนงานการบริการวิชาการแก่สังคมเพื่อเป็นที่พึ่งทางวิชาการที่เหมาะสมให้แก่สังคม ชุมชนและท้องถิ่น โดยสนับสนุนให้อาจารย์ได้ใช้ความเชี่ยวชาญและองค์ความรู้จากการวิจัยหรือการค้นคว้าไปใช้ในการให้บริการทางวิชาการและวิชาชีพแก่ชุมชน เพื่อพัฒนาความเข้มแข็งของชุมชน รวมทั้งนำองค์ความรู้และประสบการณ์ที่ได้จากการให้บริการมาใช้ในการบูรณาการ การเรียนการสอน การวิจัย การพัฒนาหลักสูตรให้มีความสอดคล้องกับบริบทของชุมชนและสังคม ดังนี้
การให้บริการทางวิชาการแก่สังคมแบ่งออกเป็น ๒ ลักษณะ ดังนี้
1. การให้บริการแบบไม่คิดค่าบริการหรือให้เปล่า กลุ่มเป้าหมาย อาทิ ชุมชนที่มีความต้องการรับบริการจากวิทยาลัย โดยวิทยาลัยสนับสนุนงบประมาณให้ทั้งหมด โดยผู้รับบริการไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย
2. การให้บริการโดยไม่มุ่งผลกำไร กลุ่มเป้าหมายคือกลุ่มที่มีงบประมาณของตนเองในการดำเนินการ หรือกลุ่มที่มีงบประมาณจำกัด ซึ่งวิทยาลัยให้บริการในลักษณะการเป็นวิทยากร อาจารย์พิเศษ กรรมการและที่ปรึกษา เป็นต้น
1. บริการวิชาการตามความต้องการของหน่วยงานภาครัฐ โดยจัดทำแผนการให้บริการ
ที่สอดคล้องกับยุทธศาสตร์ของกระทรวงและนโยบายของจังหวัดที่มุ่งเน้นการดูแลผู้เป็นโรคเรื้อรัง ปัญหาสุขภาพที่เกิดจากพฤติกรรมและการป้องกันในกลุ่มเสี่ยง
2. บริการวิชาการตามความต้องการของวิชาชีพทางสุขภาพ เช่น โครงการฝึกอบรมระยะสั้นต่างๆ เช่น การจัดประชุมวิชาการ การจัดอบรมฟื้นฟูความรู้สำหรับหลักสูตรเฉพาะทางต่างๆ
3. บริการวิชาการตามความต้องการของหน่วยงาน เช่น โครงการอบรมเพิ่มพูนความรู้และสมรรถนะของอาจารย์และบุคลากรในวิทยาลัย
4. บริการวิชาการตามความต้องการของชุมชนและสังคม เช่น การเป็นวิทยากร การให้คำปรึกษา การเป็นกรรมการ (กรรมการวิทยานิพนธ์ กรรมการวิชาการ และกรรมการวิชาชีพ) ผู้ทรงคุณวุฒิ AI (academic institute) เป็นต้น