ระบบหายใจของมนุษย์  (Respiratony System)          

         มีอวัยวะต่างๆที่เกี่ยวข้อง ได้แก่    จมูก   ท่อลม   ปอด   กะบังลมและกระดูกซี่โครง 

        การหายใจเข้า  เป็นการนำแก๊สออกซิเจนในอากาศเข้าสู่ร่างกายเพื่อนำไปใช้ในการเผาผลาญสารอาหารที่อยู่ภายในเซลล์ได้เป็นพลังงาน แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ และไอน้ำ 

        การหายใจออก  เป็นการกำจัดแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ ไอน้ำ และอากาศออกจากปอด 

        การหายใจเข้าและหายใจออก   จะมีการเปลี่ยนแปลงความดันและปริมาตรของอากาศภายในช่องอก   ซึ่งเกี่ยวข้องกับกะบังลมและกระดูกซี่โครงที่จะทำให้อากาศเคลื่อนที่เข้าและออกจากปอดได้  ในระบบหายใจจะมีการแลกเปลี่ยน แก๊สออกซิเจน (O2)  กับ แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2 )

จมูก (nose)

     จมูกเป็นอวัยวะรับสัมผัสที่สำคัญอย่างหนึ่งของร่างกาย โดยทำหน้าที่รับกลิ่นของสิ่งที่อยู่รอบๆตัวเรา เช่นกลิ่นอาหาร กลิ่นดอกไม้ ฯลฯ นอกจากนี้ยีงเป็นทางผ่านของอากาศที่เราหายใจอยู่ตลอดเวลา โดยทำหน้าที่กรองอากาศ ปรับอุณหภูมิ และความชื้นของอากาศก่อนที่จะเข้าสู่ปอด คือ ถ้าอากาศเย็น   จมูกจะปรับให้อุ่นขึ้น   ถ้าอากาศแห้งมาก จมูกจะให้อากาศชุ่มชื้น   นอกจากนี้จมูกยังช่วยในการปรับเสียงที่เราพูด ให้กังวานน่าฟังอีกด้วย

โพรงจมูก ( Nasal cavity)

    โพรงจมูก  อยู่ถัดจากรูจมูกเข้าไปข้างใน ชึ่งเป็นที่พักของอากาศก่อนจะถูกสูดเข้าปอด โพรงจมูกทำหน้าที่ควบคุมอุณหภูมิและความชึ้นของอากาศ โดย หลอดเลือดฝอยชึ่งมีอยู่มากมายตามแผ่นเยื่อเมือกจะถ่ายเทความร้อนออกมาทำให้อากาศชุ่มชื้น แผ่นเยื่อเมือกเองก็จะทำหน้าที่ปรับความชื้นให้กับอากาศพร้อม ทั้งดักจับฝุ่นละอองที่เล็ดลอดผ่านขนจมูกเข้าไปแล้วขับทิ้งออกมาเป็นน้ำมูกนั่นเอง บริเวณด้านบนของโพรงจมูกมีปลายประสาท 

ทำหน้าที่รับกลิ่นอยู่มากมาย ภายโนจมูกยังมีรูเปิดของ ท่อน้ำตาชึ่งเป็นที่ระบายน้ำตาลงมาในโพรงจมูก เพื่อ มิให้เอ่อล้นออกมานอกลูกตา เมื่อเราร้องไห้จะมีน้ำตาออกมามาก น้ำตาส่วนหนึ่งไหลลงมาตามท่อนี้เข้าสู่ซ่องจมูก ทำให้เห็นเป็นน้ำมูกใสๆ ไหลออกมา ทางจมูก เวลาร้องไห้จึงมักจะคัดจมูกและมีน้ำมูกไหลออกมาด้วย

คอหอย (pharynx)

     เป็นท่ออยู่ระหว่างด้านหลังของช่องปากและหลอดลม บริเวณนนี้เป็นจุดเชื่อมระหว่างหลอดลมกับหลอดอาหารโดยมีกลไกควบคุมการส่งอาหารหรืออากาศคนละเวลากัน นอกจากนี้ยังประกอบด้วยต่อน้ำเหลือง 3 คู่อยู่รอบ ๆ คอหอย มีหน้าที่ดักจับเชื้อโรค เรียกว่า “ต่อมทอนซิล” (tonsil)

หลอดลม ( bronchia)

         หลอดลมเป็นหลอดยื่นยาวจากกล่องเสียงไปจนถึงทรวงอก  มีความยาวประมาณ 10-12 ซม. เยื้องไปทางด้านหลังของกล่องเสียงและอยู่ด้านหน้าของหลอดอาหาร   ประกอบด้วยกระดูกอ่อน

ไฮอะไลน์ รูปตัว C จำนวน 16-20 อัน เรียงซ้อนกันอยู่ตรงด้านหลังจะเป็นบริเวณที่ไม่มีกระดูกอ่อน ซึ่งจะเป็นกล้ามเนื้อเรียบช่วยให้ท่อลมเปลี่ยนแปลงรูปร่างได้ขณะที่มีการกลืนอาหาร ช่วยให้ขยายตัวได้เต็มที่   หน้าที่ของหลอดลม คือ  เป็นทางผ่านของอากาศเข้าออกจากปอด

ปอดและถุงลม

 ปอด (lungs)

      เป็นอวัยวะที่สำคัญที่สุดของระบบหายใจ ปอดมี 2 ข้าง อยู่ในทรวงอกด้านซ้ายและขวา 

ปอดแต่ละข้างประกอบด้วยขั้วปอด ซึ่งจะแตกแขนงออกเป็นหลอดเล็กๆ เรียกว่า แขนงขั้วปอด ที่ปลายของแขนงขั้วปอดจะพองออกเป็นถุงลมเล็กๆ มากมาย สำหรับเป็นที่แลกเปลี่ยนแก๊ส เรียกว่า  ถุงลมปอด (alveoli)