NEWS&UPDATES

     เมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ.2563 เวลา 8.00-11.00 น. ณ ห้องประชุม 601-602 ชั้น 6 อาคารเพชรรัตน์ ได้เข้าฟังบรรยายรู้เฟื่องเรื่องข้อ ในหัวข้อ “ผู้สูงอายุกับกระดูกสะโพกหัก” ซึ่งจัดโดยภาควิชาออร์โธปิดิกส์ คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช ร่วมกับชมรมคนเมืองรู้เฟื่องเรื่องข้อ โดยมีวิทยากรผู้เชี่ยวชาญทั้งแพทย์ เภสัชกร และนักกายบำบัดมาร่วมบรรยายให้ความรู้ร่วมกัน  ได้แก่ อ.นพ.กิจชัย  ลักษมีอรุโณทัย, ภญ.อาภาพิรุณ  เชี่ยวเอี่ยมวัฒนา, กภ.เกียรติพร  อนุกูลการย์

       การหกล้มในผู้ใหญ่มักเกิดขึ้นบ่อยครั้ง ทำให้เกิดการฟกช้ำเป็นแผล และที่สำคัญร้อยละ 20 ใน 1 ปีที่เกิดขึ้นทำให้เกิดสะโพกหัก โดยมีปัจจัยที่ส่งผลดังนี้

ผู้ที่มีความเสี่ยงต่อการล้ม

-ผู้ที่มีอายุมากกว่า 70 ปี

-กล้ามเนื้ออ่อนแรง

-การใช้ยาหลายชนิด

-มีโรคกระดูกและข้อ โรคประจำตัว โรคทางสมองและความจำ

-สภาพแวดล้อมในบ้านไม่เหมาะสม

-ปัจจัยทางสังคม

-การเข้าถึงบริการสาธารณสุข

ยาที่เพิ่มความเสี่ยงในการพลัดตก หกล้ม

5 กลุ่มที่ใช้บ่อย ดังนี้

1.   ยาลดความดันโลหิต

2.   ยาลดอาการแพ้

3.   ยาบรรเทาอาการปวด ยาคลายกล้ามเนื้อ

4.   ยาแก้ปวดเส้นประสาท

5.   ยานอนหลับ

กลุ่มยาที่กล่าวมาข้างต้น ควรจะใช้ด้วยความระมัดระวังและใช้ให้ถูกต้องตามคำแนะนำของเภสัชกรโดยเฉพาะในผู้สูงอายุที่เป็นกลุ่มเสี่ยง อาจทำให้เกิดอุบัติเหตุจากการใช้ยาได้

วิธีการป้องกันการหกล้ม

-ตรวจเช็คสุขภาพสม่ำเสมอ/ตรวจตา/วัดความดันสม่ำเสมอ

-ปรับการใช้ยา

-ปรับสภาพแวดล้อมในบ้าน

-ออกกำลังกายสม่ำเสมอ

-เพิ่มเติมอาหารและยาที่ช่วยเสริมสร้างความแข็งแรงของกระดูก

การทดสอบการประเมินความเสี่ยงจากการหกล้ม

1.เดินไป-กลับ ระยะทาง 3 เมตร เป็นเวลา 15 วินาที หากเกินเวลา หกล้ม เหนื่อยง่ายให้จัดอยู่ในกลุ่มผู้มีความเสี่ยง

2. ลุก-นั่ง 5 ครั้งบนเก้าอี้ (เอามือกอดอกโดยไม่ใช้มือช่วย) เป็นเวลา 15 วินาที หากเกินเวลา หกล้ม เหนื่อยง่ายให้จัดอยู่ในกลุ่มผู้มีความเสี่ยง

3.ประเมินการทรงตัว ก้าว-ชิด 4 ทิศ (คล้ายการเต้นลีลาศ) เป็นเวลา 15 วินาที หากเกินเวลา หกล้ม เหนื่อยง่ายให้จัดอยู่ในกลุ่มผู้มีความเสี่ยง

“สูงวัย ไม่ล้ม ไม่หัก”