วัดสำโรงเกียรติ
(หลวงพ่อพระตาตน)

วัดสำโรงเกียรติ (หลวงพ่อพระตาตน)

แหล่งท่องเที่ยวชุมชนทางวัฒนธรรม

วัดสำโรงเกียรติ เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลบักดอง อำเภอขุนหาญ จังหวัดศรีสะเกษ มีพื้นที่ 11 ไร่ 3 งาน 60 ตารางวา มีพระอธิการอุทัย มหาปุญฺโญ ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดสำโรงเกียรติตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2457 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2525 โดยมีนายสกและนายเสาร์ เป็นผู้ริเริ่มสร้างวัดเพื่อเป็นที่ประดิษฐาน พระพุทธรูปพระตาตน เล่ากันว่า เมื่อสร้างวัดได้เริ่มสร้างเสนาสนะขึ้น เหตุที่เรียกวัดสำโรงเกียรติ เพราะมีต้นสำโรงใหญ่ต้นหนึ่งขึ้นอยู่ในหนองน้ำแห่งหนึ่งและมีผักตบชวา ตามชาวบ้านเรียกผักตบชวาภาษาเขมรว่า ตราวกิ๊ด จึงเรียกกันว่า "วัดสำโรงเกียรติ" และเรียกตามชื่อของหมู่บ้านด้วย

เมื่อ พ.ศ. 2420 พระยาขุขันธ์ภักดีศรีนครลำดวน เจ้าเมืองขุขันธ์ ได้เดินทางมาอาราธนาพระตาตนจากวัดสำโรงเกียรติไปประดิษฐานไว้ ณ เมืองขุขันธ์ (อำเภอขุขันธ์) แต่ไม่สำเร็จ เนื่องจากปาฏิหาริย์ของหลวงพ่อพระตาตน จึงได้นำหลวงพ่อตาตนกลับไปประดิษฐานที่วัดสำโรงเกียรติจนถึงปัจจุบัน

อาคารเสนาสนะที่สำคัญ ได้แก่ อุโบสถ กว้าง 30 เมตร ยาว 40 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2516 ศาลาการเปรียญ กว้าง 12 เมตร ยาว 21 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2525 หอระฆัง สูง 4 ชั้น สร้างเมื่อ พ.ศ. 2536 เมรุ กว้าง 5 เมตร ยาว 15 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2536 ศาลาบำเพ็ญกุศล กว้าง 8 เมตร ยาว 18 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2540 วิหารพระตาตน สร้างเมื่อ พ.ศ. 2543 ปราสาท 5 ยอด สร้างเสร็จเมื่อ พ.ศ. 2549 และศาลาพักใจ สร้างเมื่อ พ.ศ. 2546 ปูชนียวัตถุที่สำคัญ ได้แก่ พระประธานในอุโบสถ 1 องค์ ศาลาการเปรียญ 3 องค์ พระพุทธรูปหลวงพ่อตาตน เป็นพระพุทธรูปแบบขอมปางสะดุ้งมาร ขนาดหน้าตักกว้าง 4 นิ้ว สูง 5 นิ้ว สร้างด้วยเกสรดอกไม้ผสมครั่งหรือยางชันปั้น พระตาตนจำลอง 2 องค์ แบบสีดำและแบบสีทอง

หลวงพ่อระตาตน" เป็นพระพุทธรูปเก่าแก่ ประดิษฐานอยู่ ณ วัดสำโรงเกียรติ หมู่ที่ 8 ต.บักดอง อ.ขุนหาญ จ.ศรีสะเกษ เป็นพระพุทธรูปแบบขอม ปางสมาธิสะดุ้งมาร ขนาดหน้าตักกว้าง 4 นิ้ว สูง 5 นิ้ว สร้างด้วยเกสรดอก ไม้ผสมครั่งหรือยางชันปั้น แต่ไม่ปรากฏหลักฐานว่าสร้างตั้งแต่เมื่อใด

สาเหตุที่พระพุทธรูปองค์นี้ถูกเรียกขานว่า "พระตาตน" เพราะตั้งตามชื่อของคนที่นำมาถวาย ตามประวัติ คือ นายตาตน เป็นชาวเขมรต่ำ มีญาติอยู่ที่บ้านสำโรงเกียรติไปมาหาสู่กันเป็นประจำ วันหนึ่งนายตาตนได้นำไซไปดักจับปลาที่ร่องน้ำเชิง เขาทางทิศใต้ของบ้านสำโรงเกียรติ รุ่งขึ้นได้ไปกู้ไซที่ดักเอาไว้ไม่พบปลาแม้แต่ตัวเดียว แต่ได้เห็นพระพุทธรูปติดไซอยู่

จึงเอาออกแล้วโยนลงน้ำคืนที่เดิมครั้นวันรุ่งขึ้น นายตาตนไปกู้ไซอีก เห็นพระพุทธรูปติดไซอยู่เช่นเดิม ลองพิจารณาเห็นว่าเคยโยนพระพุทธรูป ลงน้ำคืนที่เดิมแล้ว แต่พระพุทธรูปยังมาติดไซเช่นเดิม จึงคิดว่าคงเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ได้นำมาฝากไว้ที่บ้านญาติ

ครั้นตกกลางคืน ญาติฝันว่านำพระเข้าบ้านจะไม่เป็นมงคลให้นำไปฝากไว้ที่วัด รุ่งขึ้นนายตาตนได้นำพระพุทธรูปเกสรไปถวายวัดสำโรงเกียรติเพื่อเป็นสมบัติของวัดต่อไป เจ้าอาวาสได้แจ้งให้ญาติโยมประชาชนใกล้เคียงได้ทราบทั่วกัน ต่างพากันมานมัสการอย่างคับคั่ง จึงพากันเรียกขานว่า "หลวงพ่อพระตาตน" ตั้งแต่นั้นมาจนถึงปัจจุบัน

พ.ศ.2420 พระยาขุขันธ์ภักดีศรีนครลำดวน เจ้าเมืองขุขันธ์ อาราธนาพระตาตนไปประดิษฐานไว้ ณ เมืองขุขันธ์ (ปัจจุบันคือ อ.ขุขันธ์) จึงได้จัดขบวนช้างม้าอัญเชิญหลวงพ่อพระตาตนขึ้นบนหลังช้างและขบวนออกจาก วัดสำโรงเกียรติ จะข้ามสะพานห้วยทาไปเพียงเล็กน้อย เกิดลมพายุพัดมาทั้ง 4 ทิศ ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก ช้าง ม้า หมอบกราบลงกับพื้น เสียงฟ้าร้องคำรามราวกับแผ่นดินจะถล่ม เจ้าเมืองขุขันธ์เชื่อในความศักดิ์สิทธิ์และปาฏิหาริย์จึงได้ประกาศคำขาดว่า "ถ้าลมฝนหยุดตกก็จะนำหลวงพ่อพระตาตนกลับวัดสำโรงเกียรติ ไว้ที่เดิม" พอประกาศคำขาดเสร็จลมฝนก็หยุดทันที

ตำแหน่งที่ตั้ง : ตั้งอยู่ หมู่ที่8 บ้านสำโรงเกียรติ ตำบลบักดอง อำเภอขุนหาญ จังหวัดศรีสะเกษ

การเดินทาง : ใช้เส้นทางถนนหมายเลข2127 สายขุนหาญ-สำโรงเกียรติ

ข้อมูลเนื้อหา เรื่องราว เขียนโดย : นายวิชาญ เหลาฉลาด

ภาพถ่าย/ภาพประกอบ โดย : นายวิชาญ เหลาฉลาด