Eindelijk is het zover!
Na een onrustige zondagnacht konden we eindelijk vertrekken op Avonturenklassen.
Mama’s en papa’s, wij zijn een weekje weg! Na hier en daar een traantje – vooral bij de mama’s – stapten we in onze super-de-luxe dubbeldekker. Onze chauffeur bracht ons vlot naar het hotel, maar we moesten nog even doorbijten: eerst stappen met die zware valiezen en daarna nog 100 trappen op… Afzien!

Eens aangekomen konden we ons installeren. Het was even zoeken waar we al onze spullen konden kwijtgeraken, maar dat kwam snel in orde. Sommigen kregen al meteen een reuzenhonger, maar we moesten nog even wachten. Gelukkig werd ons geduld beloond: ‘s middags smulden we van vidé met aardappeltjes in de schil, gevolgd door een puddinkje met speculaas.

In de namiddag trokken we eropuit voor een geschiedkundige wandeling door Durbuy. Tijdens de wandeling werd er getrouwd, toneel gespeeld en luisterden we naar spannende verhalen over de graven van Durbuy. Deze heren zorgden in het verleden voor een turbulente en dubieuze ontwikkeling van dit stadje.

Na deze boeiende tocht was het tijd voor een vieruurtje: een lekkere wafel met een fruitsapje. Daarna zongen we uitbundig tijdens onze zangstonde – wat een sfeer! De tijd vliegt hier voorbij.

‘s Avonds kregen we soep met brood en beleg, waarna we onze warme kleren aantrokken voor een wel héél avontuurlijke wandeling in de bossen van Durbuy. Na een klimtocht tussen de bomen genoten we van een prachtig panoramisch uitzicht, gevolgd door een griezelverhaal over de Familie R.I.P. De directeur deed ons bibberen en beven! Met fakkels en zaklampen keerden we terug naar het hotel, waar we nog enkele zinnen in ons dagboek schreven.

Daarna: opfrissen, tandjes poetsen en het bedje in.
Griezelige dromen en tot morgen!

Dag 2: dinsdag, 11 februari 2025

Na een woelige nacht en met slaperige oogjes genoten we toch van ons heerlijke ontbijt. Voor ieder wat wils: cornflakes, boterhammetjes met choco, confituur…

Goed ingeduffeld trokken we naar het Klim- en Springpark om onze acrobatische talenten te tonen. De zipline was zonder twijfel de grootste favoriet! Ook bij het muurklimmen lieten de meisjes zich niet kennen – Top-girls!

‘s Middags kregen we échte everzwijnenballetjes in een smakelijke Luikse saus. Daarna verlieten we ons hotel opnieuw voor een uitstap naar Wéris, een stadje niet ver van Durbuy, bekend om zijn magische stenen. Monitor Giles vertelde ons over de Lit du Diable (Duivelsteen). Volgens de legende zou iedereen die de steen aanraakt, vervloekt worden… Toch waagden enkele dappere avonturiers van Klim-Op zich eraan. Nu is het afwachten of de vloek echt zal toeslaan!

Na deze mysterieuze ervaring reden we met de bus terug naar ons hotel voor ons vieruurtje. Ondertussen schreven we kaartjes naar het thuisfront. Hopelijk komen ze op tijd aan want er dreigt een staking…

‘s Avonds stond er een favoriet op het menu: SPAGHETTI! Met hernieuwde energie en een flinke dosis durf trokken we daarna ondergronds. We daalden af in een donkere spelonk, kropen en klommen ons een weg naar de uitgang. Wat een avontuur!

Een warme douche was daarna meer dan welkom. Moe, maar voldaan, kropen we in bed.

Duivelse dromen…

Elke ochtend heeft iedereen even tijd nodig om wakker te worden. Sommige kinderen blijven graag wat langer liggen, terwijl anderen al vroeg klaarstaan om aan de dag te beginnen. Na een stevig ontbijt en met frisse energie trokken we eropuit voor een avontuurlijke wandeling door de bossen van Durbuy. Onderweg hoorden we spannende verhalen over het opper-everzwijn ‘Marcus’, waarvan enkele oplettende Klim-Oppers beweerden een glimp te hebben opgevangen. Even leek het alsof we écht moesten rennen!

Als afsluiter van deze wandeling trotseerden we een ijzingwekkende deadride. Maar geen zorgen: onze leerlingen deden dit als echte professionals en met een flinke dosis lef! Deze stoere prestatie werd beloond met een overheerlijke maaltijd: frietjes met stoofvlees, en dat volgens het all you can eat-principe.

Voor we echter aan tafel mochten, stond er nog een speciale kamerinspectie op het programma. Sien, Maria en Antoinette kwamen langs om de netheid van de kamers te beoordelen. Drie kamers behaalden een welverdiende Durby-ster, en één kamer slaagde er zelfs in om twee sterren te verdienen!

In de namiddag doken we de wildernis in voor een sessie survivaltechnieken. Onze leerlingen leerden hoe ze een shelter kunnen bouwen, vuur kunnen maken zoals in de oudheid, en – misschien wel het belangrijkste – hoe je marshmallows perfect roostert boven het vuur.

Na deze inspannende activiteit was er nog ruimte voor ontspanning. Sommige kinderen kozen voor een potje voetbal of basketbal in de ‘kooi’, terwijl anderen genoten van een gezellige zangstonde.

’s Avonds stond er tomatensoep met brood en beleg op het menu, een welkome energieboost voor onze laatste activiteit van de dag: een spannende reflectorentocht in het bos. Met onze zaklampen in de aanslag volgden we het pad en genoten we van de mysterieuze sfeer in het donker.

Na deze goedgevulde dag was het tijd om ons even op te frissen en moe maar voldaan onder de lakens te kruipen. We hebben onze nachtrust meer dan verdiend!

Groetjes vanuit Durbuy, ook van de everzwijnen!
PS.: Bekijk zeker onze dagelijkse filmpjes!

Bonjour tout le monde!

Deze morgen werden we gewekt door een overenthousiaste juf Selien en meester Joris. Met hun muziekbox dansten ze door de kamer. De sfeer zat er meteen in!

Na een snel ontbijt trokken we onze warme kleren aan om richting het mega-klimpark te vertrekken. Dat klimmen: zoooooo cool! Angsten werden overwonnen, uitdagingen aangegaan – ons zelfvertrouwen is zeker heel wat gegroeid.

’s Middags bood ons hotel fishsticks met puree en spinazie aan. Hmmmmm!

De pret kon niet op, want in de namiddag werden wij, de Klim-Op-Toppers, nog getrakteerd op een bezoek aan Adventure Valley. Dinosaurusspotten, het labyrint doorzoeken, van de glijbaan glijden – zo sloten we de namiddag af om daarna snel terug te keren naar het hotel voor de hippe, coole (en volgens de juffen mooie) monitoren. Zij hadden een feestje voor ons georganiseerd: muziek, dansen, hotdogs smullen, lachen, gieren en brullen – wat een geweldige afsluiting van de dag! De leerlingen die wilden, konden nog in de photobooth een echte valentijnsfoto maken.

En niet te vergeten: we juichten voor juf Hilde, die voor de laatste keer meeging op avonturenklassen! Wauw, echt waar: dank u wel, juf Hilde!

Dringend tijd om te gaan slapen nu.

Voorbarige valentijnsgroetjes

Ook vandaag startte de dag als een geweldig avontuur, of beter als een ware uitdaging. Voor negen uur moesten de kamers leeg zijn. Die kamers deden denken aan tv-reportages over mensen met verzamelwoede. Over valiezen kruipend trachtten de leerkrachten iedereen te helpen met het verzamelen van pyjama’s, onderbroeken, sokken, schoenen enz. Slaapzakken werden opgerold en verloren voorwerpen verzameld.

Alle valiezen kregen een plaatsje voor het podium van onze feestzaal. Strakke organisatie, want basisschool Klim-Op is hier niet alleen. 

Ontbijten gebeurde op een wonderbaarlijk rustige manier. Zou de vermoeidheid hier mee te maken hebben?

De leerkrachten vergezelden de leerlingen natuurlijk naar het stadje waar een fotozoektocht onvermijdelijk leidde tot het snoepwinkeltje. Directeur Philip voorzag een zakcentje dat weliswaar voor sommige kinderen smolt als sneeuw voor de zon. 

Teruggekomen aan ons hotel, stond de luxueuze bus klaar voor een rit naar Kortenbos en Sint-Truiden.

Ach, er valt nog zoveel te vertellen, verhalen die na een deugddoende nachtrust in eigen bed, spontaan zullen bovendrijven.

Hoe leuk het hier ook was, toch weten we dit: “Oost-west; thuis best!”