ตำบลเสือหึง เป็นศูนย์การเรียนรู้ในการปลูกหญ้าแฝกเป็นพื้นที่ ของนางเนาวรัตน์ สังข์ช่วย ได้มีการปลูกหญ้าแฝกเป็นพืชที่มีคุณสมบัติที่มีสมบัติที่เหมาะสมที่สุดต่อการอนุรักษ์ดินและน้ำ เพราะว่าหญ้าแฝกเจริญเติบโตขึ้นเป็นกอใหญ่และยังมีรากที่ยาวมาก มันแตกแน่นเป็นก่อใหญ่ เจริญได้ดีทั้งในสภาพดินที่ชื้นแฉะ และที่แห้งแล้งจัด ยังอยู่ได้ทั้งในดินที่มีสภาพดินเป็นกรดหรือสภาพดินเป็นเบส เมื่อปลูกกอแฝกขวางแนวลาดชันเมื่อน้ำไหลบ่าเกิดขึ้นการพังทลายของดิน จะพบว่าหน้าดินที่ไหลมากับน้ำมันจะไหลมาชนกับกอหญ้าแฝก แล้วทิ้งดินเป็นตะกอนสะสม จากนั้นน้ำจะค่อยๆ ซึมลงมาที่รากแฝกมีปุ๋ยเหมือนฟองน้ำหุ้มอยู่ รากหยั่งลึกในดินถึง 3 เมตร จึงช่วยปกกันไม่ให้น้ำไหลเซาะดินอย่างรุนแรงได้

ชาวเกษตรกรส่วนใหญ่พอรู้ถึงประโยชน์ของหญ้าแฝกจึงนิยมนำมาปลูกที่ลาดชันเพื่อป้องกันไม่ให้ดินร่วงและยึดหน้าดินไว้ และยังนำไปปลูกในที่แห้งแล้งเพราะรากของหญ้าแฝกสามารถแทงทะลุดินที่แห้งได้จะช่วยให้น้ำซึมลงดินได้ลึกตามรากหญ้าจึงทำให้ดินกลับมาชุ่มชื้นได้ ดังนั้หญ้าแฝกจึงเป็นที่ยอมรับของเกษตรกรส่วนมาก

และหญ้าแฝกยังสามารถทำให้ดินดีขึ้นได้อีกด้วยเพราะแฝกหยั่งรากลึกจึงสามารถดูดสารอาหารขึ้นมาจากชั้นดินลึกได้ โดยให้ตัดใบหญ้าแฝกมาคลุมดินเรื่อยๆ ก็จะทำให้หญ้าแฝกย่อยสลายกลายเป็นปุ๋ย และทำให้ดินดีขึ้นได้ในที่สุด