ประเพณี "แห่พญายม" บางพระ
ศิลปะ วัฒนะธรรม ประเพณี
ประเพณี “ แห่พญายม” บางพระ
ประเพณีการแหพญายม *** เล่าว่า ประเพณีแหพญายมไดจัดทํากันมานานเกิน กว่า ๗๕ ปี แล้ว โดยมีวัตถุประสงค์ เพื่อ
๑. เป็นการสะเดาะเคราะห์ ปล่อยสิ่งเลวร้ายทั้งหลาย เช่น การเจ็บไข้ ความตาย ให้ลอยไปกับพญายม
๒. เพื่อเสริมสร้างความสามัคคี ของประชาชนทั้งสองฝั่งคลอง บางพระ
ประวัติการทําพญายม
๑. นายเป๊ะ – นางหลา บัวเขียว และพรรคพวก ไดเริ่มจัดทําพญายมที่บ้านนายเป๊ะ (หลังบ้าน ผู้ใหญ่ โด่ง – นาง
เซี๊ยน ธาราศักดิ์) ห่างจากร้านบางพระซีฟู๊ด ประมาณ ๑๐๐ เมตร
๒. หลังจากนั้น นายอั๊ง นางกิมฮัว บัวเขียว (บุตรและสะใภ้ นายเป๊ะ ได้สืบสาน การทํา พญายม ต่อมาโดยรวม
กับ เพื่อนบ้าน
๓. ประมาณป พ.ศ. ๒๔๙๖ การทําพญายม ไดยายมาทําอีกฝงคลอง โดยยายมาทําที่ บริเวณบาน นายตอย นางเข็ม
ซึ่งอยูติดกับชายทะเล หลังวัดเขาพระพุทธบาทบางพระ หมู ๙ บานไร (หมู ๔ เดิม) โดยมีนายตอย นายเล็ก
นายอิ้น บัวเขียว, นายชม บรรเจิด, นายอํานวย บรรเจิด นายเสนียน นางแลม และพรรคพวก เพื่อนบาน
เรือนเคียง ช่วยกันทํา
๔. ประมาณ พ.ศ. ๒๕๐๗ การจัดทําพญายม ไดยายไปทําที่สี่แยกคอเขาบางพระ บริเวณ ใตตนพุทรา มุมราน
นายผอง – นางพยอม กุระ (ชองวางระหวางรานนายผอง กุระ กับรานนายหวัง บรรเจิด) และเริ่มทําบุญ
และก่อพระทราย ตอนเช้า ซึ่งถือเปนสงกรานต วันสุดทาย ของ สงกรานต บางพระ (ตอนบ่ายจึงแหพญายม)
ที่เคยเปนที่ทําพญายม และทําบุญวันสุดท้ายของสงกรานต ถูกทางรถไฟดวย จึง ย้ายที่ทําพญายม ไปทําที่เนิน
ห่างจากทางรถไฟประมาณ ๒๐๐ เมตร (ถนนเขาอางเก็บน้ำบางพระ ฝั่งขวา) ซึ่งเป็นบ้านของ นายอิ้น-นางริด
บัวเขียว (ลูกชายนายอั๊ง บัวเขียว) โดยมีทีมทํางานเดิมจากข้อ ๔ ช่วยกัน ดําเนินการ
๖. หลังจากจัดทําพญายมที่บ้านนายอิ้น บัวเขียว ได้ ๒ ครั้ง (๒ ปี) จึงย้ายมาทําที่หน้า บ้านนายทรวง เสริมศรี
ซึ่งอยู่ทางเข้าอ่างเก็บน้ําบางพระ อยูฝงซายของถนน หางจากทางรถไฟ ประมาณ ๑๐๐ เมตร โดยมีลูกๆ ของ
นายทรวง กับเพื่อนบ้านใกลเ้คียง และเพื่อนๆ ของนายไส
ประมาณ ๑๐๐ เมตร โดยมีลูกๆ ของนายทรวง กับเพื่อนบ้านใกลเคียง และเพื่อนๆ ของนายไส – นายดํา มาช่วยทํา
ซึ่งทําให้การจัดทําพญายมแลดูดีขึ้น เพราะระยะหลัง ๆ มีหน่วยงานราชการท้องถิ่นให้ความสนใจ และสนับสนุนบ้าง (นายไส และนายดําเป็นบุตรของนายทรวง)
๗. เมื่อนายไส เสริมศรี ถึงแก่กรรมแล้ว นายดํา เสริมศรี น้องชาย นายไส ก็ทําหน้าที่ แทน โดยมีพี่ – น้อง ,
ญาติ และเพื่อน ๆ รวมทั้งหน่วยงานท้องถิ่น เข้ามาช่วยกัน โดยใช้หน้าบ้านนายทรวง เป็นที่ทํา มีการทําบุญ เลี้ยงพระ และก่อพระทราย และมีพิธี แห่พญายม ในภาคบ่าย มีงานกองข้าวและ ปล่อยพญายม ในตอนเย็น
อย่างที่เห็นกันอยู่ในปัจจุบัน
การทําบุญ
การทําบุญ ทําในตอนเช้า ของวันสงกรานต์วันสุดทาย ที่ท้ายตลาดบางพระ (ตลาดล่าง) หากน้ำลง (น้ำาทะเล)
ตอนเช้าก็ทําบุญ ฝั่งบ้านไร่ แต่ส่วนใหญ่จะทําบุญเช้าบริเวณฟากคลอง ทางตลาดล่างเป็น ส่วนใหญ่ บริเวณหลังบ้านนายเฮ้า จักกะพาก ถึงโรงทําน้ำปลา นายเลี้ยง (บริเวณหลังร้านอาหาร บางพระ ซีฟู๊ด) ทําบุญ ก่อพระทรายน้ำไหล และเล่นสาดน้ำกัน เมื่อมีการทําองค์พญายมที่คอเขาพระบาทบางพระ จึงมีการทําบุญเชาที่นี่ มีการก่อพระทรายน้ำ ไหล และฉลองพระทราย ส่วนภาคบ่ายเป็นประเพณี แห่พญายม และงานกองข้าว ของชาวสองฝั่งคลอง ซึ่งถือว่าเป็นวันสุดท้ายของสงกรานต์ บางพระด้วย
การสร้างองค์พญายม
การสร้างองค์พญายม แต่ก่อนสร้างองค์พญายมอย่างง่าย ๆ โดยเน้นความน่ากลัวเป็นหลัก วัสดุที่ใช้ได้แก่โครงไม้ไผ่ ฟางข้าว กระดาษ, ถุงปูนซีเมนต์, สร้างเป็นองค์พญายม แล้วแต่งแต้มด้วยดินหม้อ และดินสอพอง ให้แลดู เป็นองค์ที่น่าเกรงขามใช้ไม้ไผ่ทําเสลี่ยงสําหรับหาม เวลาแห่ (สวนที่ลูกตา ใช้วัสดุเน้นให้แลดูน่ากลัว) ต่อมาการจัดสร้างองค์พญายมเริ่มพิถีพิถันมากขึ้น โดยเฉพาะเริ่มพัฒนาขึ้นเรื่อยมาจากการที่ไดจัดสร้างที่สี่ แยกคอเขาพระบาทบางพระเป็นต้นมา (ประมาณปี พ.ศ. ๒๕๐๗) องค์พญายมที่จัดสร้างดูดี และได้ มาตรฐานเหมาะสมยิ่งขึ้นทุกปี วัสดุที่ใช้, รูปองค์, การจัดแต่งดีขึ้นมาก มีการปั้น แต่ง ประดับ และลงสี องค์พญายม โดยนายพันและพรรคพวก เป็นผูจัดทํา และการประทับ เปลี่ยนจากเสลี่ยงคานหาม มาประทับ นั่งบนรถยนต์แทน การแห่พญายม ที่ทําในสมัยนายอั๊ง บัวเขียว
จะแห่จากบ้านนายอั๊ง (บริเวณ หลังบานผูใหญโดง ธาราศักดิ์) โดยจะมีกลองยาวที่นํามา ตามด้วยขบวนชาวบ้านเดินแห่ตาม มีการรําหน้ากลองยาว พญายมนั่งบนเสลี่ยง มีคนหาม ตลอดจนมีพวกแต่งตัวเป็นแฟนซี (ส่วนใหญ่ทาดินหมอ) มาในขบวนกลองยาว (บ้านนายอั๊ง และ นายอิ้น มีวงกลองยาวเป็นของตนเองอยู่แล้ว) ขบวนแห่จะมาลงหาด บริเวณปากคลองบางพระ (ปากคลอง สมัยก่อนก้วางมาก) ในเวลาประมาณ ๑๖.๓๐น. ซึ่งในปี ที่น้ำทะเลลง (น้ำแหงคลอง) ขบวนแห่จะข้ามคลองมาทํากันฟากฝั่งคลอง ด้านบ้านไร่ (ส่วนมาก) หากน้ำทะเลขึ้น ขบวนจะมาหยุดเล่นกันบริเวณชายหาด หลังบ้านนายเฮา จักกะพาก (หลังร้านอาหารบางพระซี ฟู๊ด) ถึงหาดหน้าโรงน้ำปลา นายเลี้ยง ซึ่งในเย็นวันนั้น ชาวบ้านจะนําข้าวปลา อาหารมากอง เซน่ไหว้สัมพเวสี เจ้าที่เจ้าทาง และเป็นประเพณี งานกองข้าวชาวบางพระด้วย (งานประเพณีกองขาว ของชาวบางพระ ทํากัน มานานกว่า ประเพณีแหพญายม) เมื่อการแห่พญายมไปถึงชายหาดแล้ว บริเวณ ชายหาด จะคราคร่ําไปด้วย ผู้คน (สว่นมากคนที่ตั้งหลักแหล่งอยู่ บริเวณโรงเรียนบ้านบางพระ ถึงค่ายลูกเสือวชิราวุธ คนจากตลาด ใหม่จะมาร่วมงานน้อย เพราะถือว่าเป็นวันสงกรานต์ ของชาวตลาดล่าง และบ้านไร่ (เมื่อก่อนไม่มีคําว่า “ดินแดง” ต่อท้าย)
กิจกรรมตามชายหาด ก่อนปล่อยพญายม มีกิจกรรมบันเทิงหลายอย่าง บริเวณชายหาด ที่จะปลอยพญายม เช่น
๑. การอุ้มสาวลงน้ํา เป็นกิจกรรมเชื่อมความสามัคคี ที่ฝ่ายชายจะช่วยกันจับสาว (ส่วนใหญ่แก่ ๆ) ลงไปทิ้งในน้ําทะเล เป็นกิจกรรมสนุกสนาน, ไม่ถือกันในวันนี้ โดยเฉพาะการอุ้มสาววัยกลางคน มักไม่มีเรื่องแตกความสามัคคี มีแต่เสียงเชียร์ และความสนุกสนาน ที่เห็นเป็นประจําจะขาดเสียมิได้
คือนายเพ็ง จะต็องอุ้มนางโบ๊ะ ทิ้งน้ำทะเล ปัจจุบันชาวบ้านจะมาร่วมงานประจำปี จากต่างถิ่นกันมากขึ้น เพราะแรงศรัทธา และความเชื่อ