ประเพณีแห่น้ำช้างปฏิบัติสืบทอดกันมาเป็นเวลาประมาณร้อยกว่าปี ที่ตั้งของหมู่บ้านแห่งนี้โดยธรรมชาติอุดมไปด้วยป่าไม้อันมีค่าได้แก่ ไม้สักทอง ไม้ประดู่ ไม้มะค่า เป็นต้น อาชีพหลักของหมู่บ้านคือการทำไม้ ช้างจึงเป็นพาหนะที่สำคัญในการชักลากไม้จึงมีการคล้องช้างป่ามาเพื่อใช้งาน เมื่อคล้องช้างป่ามาได้แล้ว ก็จะเอาช้างมาทำพิธีสู่ขวัญเหมือนเป็นการปลอบขวัญช้างให้หายตกใจจากการถูกจับคล้องมาจากป่า เมื่อถึงคราวเทศกาลสงกรานต์ของทุกปี เป็นช่วงระยะเวลาที่อากาศร้อนจึงให้ช้างได้มีโอกาสพักผ่อน โดยถือโอกาสนี้ที่เจ้าของช้างจะทำพิธีขอขมา และทำพิธีบายศรีสู่ขวัญรดน้ำดำหัวช้าง ที่ตนเคยบังคับให้ทำงาน และเพื่อให้ระลึกถึงบุญคุณที่ช้างมีต่อตน จึงจัดให้มีพิธีแห่น้ำช้างขึ้นมาสืบต่อกันมาถึงปัจจุบัน