ความเป็นมาของแหล่งเรียนรู้

              วัดบ้านแวน หมู่ที่ 1 ตำบลลี้  อำเภอลี้  จังหวัดลำพูน เป็นวัดเล็กๆในตำบลลี้ และเป็นสถานที่  ที่พึ่งทางจิตใจของชาวบ้าน  ในด้านพระพุทธศาสนา แม้แต่เรื่องของการศึกษา จนเป็นที่มาของคำว่า บวชเรียน แต่ในปัจจุบัน "วัด" กลับมีบทบาทต่อชุมชนลดน้อยลงเหลือเพียงแค่เป็นสถานที่จัดพิธีกรรมทางศาสนาเท่านั้น

               ในปี พ.ศ.2562 วัดบ้านแวน โดย พระอธิการอาณา ปัญญาวรสุธี (สัมปยุคโคตร) ได้ริเริ่มความคิดในการสร้างอาคารเรียนรู้ โดยพระอาจารย์ท่านได้ตั้งชื่ออาคารแห่งนี้ว่า “ธรรมศิลป์ ริมลี้ แวนนาริน” หมายถึงการนำเอา ธรรมะ+ ศิลปะ + บ้านแวนนาริ มาเป็น  ชื่ออาคารแห่งนี้ คือ  “ธรรมศิลป์ ริมลี้ แวนนาริน”  ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อ อยากให้เด็กและเยาวชนในชุมชน ตำบลลี้ ได้เข้าวัด จึงได้ร่วมกันวางแผน ปรึกษา หารือกับคนในชุมชน ในการบูรณะอาคารเก่าภายในวัดให้เป็นหอศิลป์ สำหรับการเรียนศิลปะด้านการวาดภาพ          การเรียนด้านศาสนพิธี อาทิ การกล่าวคำบูชารัตนตรัย คำถวายสังฆทาน เป็นต้น ให้กับเด็ก เยาวชน และผู้ที่สนใจ โดยมีพระภิกษุสงฆ์เป็นครูสอน อบรมทางด้านจิตใจ การฝึกสมาธิ ตามหลักของพระพุทธศาสนา 

                        จากความร่วมมือของคนในชุมชนและผู้ที่สนใจในการเรียนศิลปะด้านการวาดภาพและด้านศาสนพิธี ทางศาสนาของ พระอธิการอาณา ปัญญาวรสุธี (สัมปยุคโคตร) จะเห็นได้ว่า  " วัด "  เปรียบเสมือนสถานที่สร้างความสุขให้กับเด็กๆ เพราะวัดสามารถ     ทำอะไรได้มากมาย ไม่ใช่แค่เรื่องของพิธีกรรมทางศาสนาเท่านั้น อีกทั้งยังเป็นแหล่งเรียนรู้สำหรับประชาชน เรียกได้ว่าเป็น พิพิธภัณฑ์  ที่มีชีวิต ซึ่งคนทุกเพศทุกวัยตั้งแต่คนเฒ่า คนแก่ เยาวชนคนหนุ่มสาว รวมถึงเด็กเล็กๆ สามารถมาเรียนรู้ร่วมกันได้ที่วัดได้อย่างมีความสุขและยั่งยืนตลอดไป