HEMEROTEKA

Zer da eskola niretzat?:

CEPA niretzat begiratoki ireki baten aurrean kokatutako jatetxe handi bat bezalakoa izan da, eta bertatik paisaia ederrak ikus daitezke, zuzendaritzaren begirada biziaren pean.

Jantokia doakoa da eta 18 urtetik gorako edozein mahaikidek har dezake parte. Sarreran, osagai onenekin diseinatutako menu zabal bat dago ikusgai. Dastatzeko aperitiboak eskaintzen dizkiete gose gutxi ekartzen dutenei. Menu osoa gosea dutenei, eta gehiago jateko beharra dutenei, beharrezko plater guztiak zerbitzatzen dizkiete unibertsitateraino iritsi ahal izateko, eta han, postrea jaten amaitzen dute.

Erretilu desberdinak daude bezeroak gehien gustatzen zaiona hauta dezan, adibidez:

Zerbitzari nahikoa dago dan janaria zerbitzatzeko: zientziak, literatura, informatika, hizkuntzak, matematikak...

Ni astean hirutan etortzen naiz hona bazkaltzera. Plater goxoak dastatu eta dastatu ditut, aho-zapore oso ona uzten didatenak. Hemen behar bezala elikatzen ditut nire elikadura pobretua aberasteko beharrezkoak diren proteinak.

Leku hau laikoa eta anitza da, bertaratzen garenok gure eguneroko ibilbideaz gain beste espazio bat deskubritu ahal izateko baliabideak ditu. Irakatsi, motibatu eta adiskidetasuna ematen digute. Niretzat, segurtasunez ibiltzeko aukera ematen dizun makulua izan da, berekin daraman zeregin gogor baten ondoren herrenka hasten zarenean: seme-alabak haztea; gurasoak zaintzea, kanpoan eta etxe barruan lan egitea, erretiroa hartu arte.

Oraindik ikasteko asko dagoela sentiaraziko dizun leku bat aurkitzea, horixe da behar dugun dosi zehatza, jende asko aurrerapenaren labirintotik ibiltzen jarraitzeko.

Bizitza etengabeko nobiziatua da. Gizaki orok pertsona gisa aberasteko behar duen etengabeko ikaskuntza da. Semaforo aktiboa da, denei sarbidea ematen diena, eta gainditu gabeko ikasgaiak ezagutzeko eta zabaltzeko aukera ematen du.

CEPA bere garaian asmatu zen, existituko ez balitz, asmatu beharko genuke. Eskolak iraun behar dute, sedientuen egarria asetzeko nahitaezko iturburua delako.

Joan den mendearen erdialdean jaio ginenok, asko garenok, gaur egun merkatuan dauden teknologiak ikasteko beharra dugu.

Eskola borondatez joaten den lekua da eta, beraz, bertan egoteak errespetatuak izatera eta errespetatuak izatera behartzen gaitu, eta ikaskideen artean kontrako ideiak partekatzen irakasten digu.

Eskolara iritsi nintzenean, gainsari bat eman ziezadaten nahi nuen. Nik bikain bat ematen diet.

Trapagarango helduen eskolak Ortuella, Abanto eta Muskiz hartzen ditu. 2015-2016 ikasturtea 25. urteurrena da.

Asko izan dira urte hauetan HHItik igaro diren irakasleak eta ikasleak, eta jaiotzez eskertzekoa da; horregatik, zorionak eman nahi dizkiet helduen etengabeko hezkuntzak jarrai dezan beren jarrerarekin eta ahaleginarekin lortu duten klaustro guztiari.

Eskerrik asko.

ASALCEPA Trapagarango, Abantoko, Ortuellako eta Muskizko HHEko ikasleen elkarteko presidentea naizen aldetik, zuengana jotzen dut, oihuka, eskolak jarrai dezazuela eskatzeko. Ikaskuntza-iturria, gainditu gabeko ikasgaien egarria asetzeko aukera ematen diguna.

Bizitzak aurrera egitea eskatzen digu, eta ez da inolako eragozpenik egon behar hori egin ezin izateko.

Garai hauetan ez dugu aterik ixten, jaunak. Aitzitik, ireki ditzagun leiho guztiak irakaskuntzaren eta kulturaren airea irits dakien pertsona guztiengana, hainbat zirkunstantzia direla medio, guztiok, eskubide propioz, izan behar duguna lortzerik izan ez zutenengana.

Heldu guztiei eskaintzen die EPAk aukera, inolako bereizketarik gabe, ingeles, frantses, euskara eta gaztelerazko eskolak jasotzeko. Hizkuntza eskolan ez dugu lekurik hitz egin nahi dugunok, mundu pluralista batean elkar ulertzeko.

Artea, literatura, matematika, informatika, historia … irakasgai horiek ezin izan genituen denok ikasi garai prekarioetan.

EPAri esker irakurtzen eta idazten ikasteko aukera izan duten ikasle asko ezagutzen ditut.

Pertsonalki fede ematen dut EPAri esker nire euskara freskatu ahal izan dudala, munduko ezagutza handiak zabaldu ditudala, idazteko plazera deskubritu dudala, zentzuz askatasunez adierazten ikasi dudala. EPAri esker, kultura ezberdinetako herrialdeak bisitatzeko aukera izan dugu. Museoetara, meskitetara, katedraletara … lagundu digute. Kixoteko lurrak zapaldu ditugu, sakra bidetik nabigatu dugu, Deabruaren kobara jaitsi gara.

EPAri esker ulertu ahal izan dugu pixka bat gehiago, historia idatzita dagoela, baina guk hausnartu, aztertu eta pentsatu behar dugu nola dagoen idatzita.

Mesedez, ez itxi EPA.