ตัวแปรในภาษาซี

•การประกาศตัวแปรมี 2 ลักษณะได้แก่ตัวแปรโกบอล และ ตัวแปรโลคอล ซึ่งมีรูปแบบการประกาศตัวแปรที่เหมือนกัน แต่จะมีคุณสมบัติต่างกัน โดยจะเห็นได้ชัดเจนเมื่อมีการสร้างฟังก์ชันมาใช้งาน

•เนื้อหาส่วนต้น จะใช้งานเฉพาะตัวแปรชนิดโลคอล โดยจะประการตัวแปรในส่วนเริ่มต้นของฟังก์ชัน

ชนิดของข้อมูลในภาษาซี

• เป็นพารามิเตอร์ที่ใช้งานในภาษาซี เพื่อกำหนดลักษณะฟังก์ชันต้นแบบ และ ตัวแปรที่ใช้งานในโปรแกรม มี 4 ชนิด

void ข้อมูลชนิดว่างเปล่า

int ข้อมูลชนิดจำนวนเต็ม

float ข้อมูลชนิดจำนวนทศนิยม

char ข้อมูลชนิดอักขระ

ข้อมูลชนิดว่างเปล่า / void

void เป็นพารามิเตอร์ที่ใช้งานในส่วนของ ฟังก์ชันโพรโทรไทพ์ การสร้างและใช้งานฟังก์ชัน เพื่อแสดงให้รู้ว่าฟังก์ชันที่สร้างขึ้นมาไม่มีการส่ง หรือรับค่าจากการเรียกใช้งานฟังก์ชัน

ข้อมูลชนิดจำนวนเต็ม / integer

int เป็นพารามิเตอร์หลักที่ใช้กับข้อมูลชนิดจำนวนเต็ม โดยมีการใช้งาน

5 รูปแบบดังนี้

unsigned int ข้อมูลชนิดจำนวนเต็มไม่คิดเครื่องหมายขนาด 2 bytes

short int ข้อมูลชนิดจำนวนเต็มขนาด 2 bytes

int ข้อมูลชนิดจำนวนเต็มขนาด 2 bytes

unsigned long ข้อมูลชนิดจำนวนเต็มไม่คิดเครื่องหมายขนาด 4 bytes

long ข้อมูลชนิดจำนวนเต็มขนาด 4 bytes

ข้อมูลชนิดจำนวนทศนิยม / float

float เป็นพารามิเตอร์หลักที่ใช้กับข้อมูลชนิดจำนวนทศนิยมโดยมีการใช้งาน 3 รูปแบบดังนี้

float ข้อมูลชนิดจำนวนทศนิยมขนาด 4 byte

double ข้อมูลชนิดจำนวนทศนิยมขนาด 8 byte

long double ข้อมูลชนิดจำนวนทศนิยมขนาด 10 byte

ข้อมูลชนิดอักขระ / character

char เป็นพารามิเตอร์ที่ใช้งานเกี่ยวกับตัวอักษร และข้อความในภาษาซี โดยมีการกำหนดค่าอักขระโดยให้อยู่ในเครื่องหมาย single quote ('...') เช่น 'C', 'o', 'm', '1'

อักขระพิเศษบางตัวไม่สามารถกำหนดค่าให้ได้โดยตรง แต่ใช้ค่ารหัส ASCII เช่นอักขระควบคุมการแสดงผลการขึ้นต้นบรรทัดใหม่ใช้ '\n' เป็นต้น โดยมีรูปแบบการใช้งาน 2 รูปแบบ

unsigned char ข้อมูลชนิดอักขระไม่คิดเครื่องหมาย

char ข้อมูลชนิดอักขระปกติ

ตารางแสดงขนาดและขอบเขตชนิดของข้อมูล

รูปแบบการประกาศตัวแปรในภาษาซี

type var1;

type var1, var2, … , varN;

type คือ ชนิดของข้อมูลที่จะกำหนดให้กับตัวแปร

varX คือ ชื่อของตัวแปรที่จะตั้ง

ตัวอย่างการประกาศตัวแปร

int number;

int a, b, c;

float real;

float point1, point2;

char choice;

char ch1,ch2;

รูปแบบการประกาศและกำหนดค่าตัวแปรในภาษาซี

type var1 = value1;

type var1=value1, varN=valueN;

type คือ ชนิดของข้อมูลที่จะกำหนดให้กับตัวแปร

varX คือ ชื่อของตัวแปรที่จะตั้ง

valueX คือ ค่าของตัวแปรที่ต้องการกำหนดให้

ตัวอย่างการประกาศและกำหนดค่าตัวแปร

int number = 25;

int a = 1, b = 2, c = 3;

float real = 99.99;

float point1 = 45.2, point2 = 30;

char choice = 'a';

char ch1 = 'o', ch2 = 'z';

หลักการตั้งชื่อตัวแปรในภาษาซี

• ขึ้นต้นด้วยอักษร A-Z, a-z หรือ เครื่องหมาย_เท่านั้น

• ภายในตัวแปรห้ามมีช่องว่าง

• ภายในตัวแปรประกอบด้วยอักขระ A-Z, a-z, ตัวเลข 0-9 หรือ เครื่องหมาย_เท่านั้น

• การใช้อักษรตัวใหญ่และตัวเล็กมีความแตกต่างกัน

• ห้ามใช้คำสงวนเป็นชื่อตัวแปร

• ควรตั้งชื่อตัวแปรให้สัมพันธ์กับค่าที่ใช้เก็บ

คำสงวน (Reserved word) ในภาษาซี

ตัวแปรชนิดข้อความในภาษาซี

•ในภาษาซีจะไม่มีข้อมูลชนิดข้อความโดยเฉพาะ ซึ่งในการเขียนโปรแกรมส่วนใหญ่จำเป็นต้องมีการรับข้อมูลที่เป็นข้อความ เราสามารถใช้ตัวแปรข้อมูลชนิดอักขระหลายๆ ตัวมาใช้งานได้ในระดับหนึ่ง แต่ยังไม่สะดวกเมื่อข้อความมีความยาวมาก

ตัวอย่าง เช่น ต้องการใช้ข้อความว่า Hello สามารถใช้ตัวแปรชนิดอักขระ 5 ตัวแทน

char ch1='H',ch2='e',ch3='l',

ch4='l',ch5='o';

•ตัวแปรชนิดข้อความในภาษาซี คือ การนำอักษรมาเรียงต่อกัน ดังนั้นสามารถสร้างตัวแปรชนิดอักขระเรียงต่อกันหลาย ๆ ตัวให้เป็นตัวแปรชนิดแถวลำดับ ทำให้สามารถใช้เก็บข้อมูลชนิดข้อความได้

•โดยตัวแปรชนิดข้อความในภาษาซีจะอยู่ในเครื่องหมาย Double quote "

รูปแบบการประกาศตัวแปรชนิดข้อความ

char var1[M1];

char var1[M1], var2[M2];

varX คือ ชื่อตัวแปร

MX คือ จำนวนของอักขระที่จะใช้เก็บบวกด้วย 1

การใช้ตัวแปรแถวลำดับชนิดอักขระเป็นตัวแปรข้อความ ในภาษาซีกำหนดไว้ว่าตัวสุดท้ายของตัวแปรแถวลำดับคือ \0

\0 -> Null character

รูปแบบการประกาศตัวแปรและกำหนดค่า

char var[M] = "??...?";

char var[M] = {'?','?',...,'?'};

char var[] = "??...? ";

var คือ ชื่อตัวแปร

M คือ จำนวนของอักขระที่จะใช้เก็บบวกด้วย 1

? คือ อักษรที่จะกำหนดค่าให้ข้อความ จำนวน m-1 ตัว

ตัวอย่างการประกาศและกำหนดค่าตัวแปร

char subject[12] = "Programming";

char nick[4] = "Com";

char nick_1[4] = {'C','o','m','\0'};

char name[] = "Ayutthaya";

รูปแบบการอ้างอิงอักษรในตัวแปรข้อความ

variable[N]

variable คือชื่อตัวแปร

N คือลำดับอักษรที่จะอ้างอิงในตัวแปรข้อความ

เริ่มนับอักษรตัวแรกเป็นตำแหน่งที่ 0

ตัวอย่างการอ้างอิงอักษรในตัวแปรข้อความ

char subject[12] = "Programming";

การใช้งานตัวแปรร่วมกับคำสั่ง printf

•ในคำสั่ง printf มีส่วนแสดงชนิดข้อมูล ซึ่งตัวแปรที่ใช้งานก็เป็นส่วนย่อยของข้อมูลชนิดต่าง ๆ

printf (format-string, data-list);

•จึงสามารถใช้ตัวแปรแทนในส่วนของ data-list ได้ เช่น

#include<stdio.h>

int main()

{

printf("GPA : %.2f",3.5);

return 0;

}

หรือ

#include<stdio.h>

int main()

{

float g = 3.5;

printf ("GPA : %.2f",g);

return 0;

}