Verkrijg een oordeel over oorzaak en werking, dan ben je op de goede weg.
Doe iets, voel je betrokken.
Het zal je een fijner gevoel geven.
De hoogste beloning in ons leven is vreugde, blijdschap. We hebben dat zelf in onszelf tot stand gebracht, vanuit onze eigen vaardigheden. Vaardigheden die we geleerd hebben of ontwikkeld uit onze lichamelijke, strevende of geestelijke aanleg. We vinden dan dat we leven.
Ga tot de bodem van wie je bent: begrijp je vaardigheden en ambities. Bekijk opnieuw en zet op een rij je doelen. Aanvaard hindernissen die genomen moeten worden. Maak keuzen die overeenkomen met je mening van hoe te leven en wie je wilt zijn. Neem jezelf bij de hand, ga overstag op een andere koers.
Tot ‘Ik denk, dus ik besta’ kwam 500 jaar geleden René Descartes al twijfelend tot zijn levenswijsheid, die vanuit het westen de wereld is overgegaan. Daardoor ontstond een verlangen naar overeenkomst en gelijkenis, een streven naar vrij zijn. Een zoektocht naar het losmaken van omgehangen jukken, naar het leven zelf oppakken in eigenverantwoordelijkheid, naar de zin van eigen leven. Waardoor bewustwording van de grote maatschappelijke verschillen, instandhouding ervan en onbegrip als jij niet toevallig in het ‘betere’ schuitje geboren bent.
Dit onbegrip kan leiden tot wrok en haat van individuen en groepen die niet hun leven competitief, in het ‘zweet des aanschijns’ willen werken en zich willen terugtrekken uit de wereld in hun eigen holletje. Dat kan zich uiten van extremisme, conservatisme en populisme in naïeve hoop op solidariteit, want die is slechts van zeer korte duur. Je blijft berooid achter. Vandaar dat gezamenlijk betekenis geven en verantwoordelijkheid nemen in verbondenheid in samen leven, de wereld beetje bij beetje mooier kan maken.
Ga op zoek naar dat in je werk, je omgeving en daarbuiten, wat vreugde brengt. Vraag je af: 'heb ik er lol an?', 'does it spark joy?', wat ik doe, wat we doen. Neem dan een besluit!
Daardoor ontstaat Motivatie: Autonomie (L), Doel (U), Meesterschap (S).