Listonosz Polski
LISTONOSZ POLSKI
Pochodzenie:
Znany również pod nazwą bagdeta polska. Bardzo stara rasa, hodowana i znana od stuleci na terenie Małopolski w rejonie Bochni, Gdowa, Krakowa, Niepołomic, Tarnowa i Wieliczki.
Wrażenie ogólne:
Gołąb duży , silny, o mocnym kośćcu, wydłużonej głowie, silnym i prostym dziobie, stojący na lekko ugiętych nogach.
Wzorzec: cechy rasowości.
Głowa:
Długa, wąska, proporcjonalna do wielkości ptaka, czoło wydłużone i zwężające się w kierunku dzioba, w części ciemieniowej jest delikatnie spłaszczona, tył głowy umiarkowanie zaokrąglony. Głowa wraz z dziobem ma kształt długiego klina.
Oczy:
Osadzone wysoko, w środkowej części głowy, tęczówka jasna lekko zaróżowiona. U jednolicie białych oczy są czarne, a u jednolicie czarnych mają delikatny odcień błękitny.
Brew:
Umiarkowanie szeroka, płaska, koloru cielistego do jasnoszarego, biało przypudrowana.
Dziób:
Bardzo długi, gruby, w kształcie klina, tępo zakończony. Barwy uzależnionej od koloru upierzenia ( u białych, żółtych, czerwonych – dziób jest jasny, u pozostałych – do ciemnorogowego). Woskówki są szerokie, wydłużone, płaskie, biało przypudrowane.
Szyja:
Prosta, długa, smukła, proporcjonalna do figury, poszerzająca się ku dołowi, dolna część szyi łączy się harmonijnie z tułowiem, podgardle łagodnie wycięte i zaokrąglone – bez „żyły”. Pojawiająca się struktura piór w kształcie małego krawatu nie powinna być brana pod uwagę.
Pierś:
Umiarkowanie szeroka, zaokrąglona, lekko uniesiona do góry. Grzebień mostka prosty i wyrazisty.
Plecy:
Proporcjonalnie wąskie, długie, spłaszczone, szersze w ramionach, opadające i zwężające się w kierunku ogona.
Skrzydła:
Długie, szerokie, przykrywające plecy, ramiona lekko wysunięte do przodu, luźno przylegające do tułowia, lotki zwarte i spoczywające na ogonie.
Ogon:
Długi, umiarkowanie zwarty, jest przedłużeniem ukośnie opadającej linii pleców.
Nogi:
Długie, mocne, lekko ugięte, widoczne skoki i podudzia, nieopierzone, kolor pazurków zgodny z kolorem dzioba.
Upierzenie:
Przylegające, sprężyste.
Rodzaje kolorów:
Czarny, jasno i ciemnoniebieski z czarnymi pasami na skrzydłach, żółty, czerwony, ciemnobrązowy, czerwono - płowy z czerwono - brązowymi pasami na skrzydłach, jasno – płowy z czekoladowymi pasami, żółto – płowe z żółtymi pasami na skrzydłach – wszystkie z pasem na ogonie. Biały z żółtymi pasami na skrzydłach i żółtym półksiężycem na piersi, biały z czerwonymi pasami i czerwonym półksiężycem na piersi.
Kolor i rysunek:
Jasnoniebieski z czarnymi pasami na skrzydłach ( gwarowo - łozy) i ciemnoniebieski z czarnymi pasami na skrzydłach (gw.- dębiaki), niebieski ciemny groch ( gw. – karpiate lub nakrapiane), czerwono - płowy z czerwono - brązowymi pasami na skrzydłach, żółto – płowy z żółtymi pasami na skrzydłach, jasno - płowy z czekoladowymi pasami na skrzydłach, ( gw. – burki) - wszystkie z pasem na ogonie.
Biały z żółtymi pasami na skrzydłach i żółtym półksiężycem na piersi (gw. – mączki), biały z czerwonymi pasami i czerwonym półksiężycem na piersi. ( gw. – kaliny białe).
Jednolicie czarny, biały (gw. – białasy), żółty, czerwony (gw. – kalinowe), ciemnobrązowe ( gw. – buszowe).
Jednobarwne białolote, białoogoniaste lub jednocześnie białolote – białoogoniaste.
Duże błędy:
Zbyt krótka lub nadmiernie szeroka głowa, wypukłe czoło. Czerwona, brązowa lub pomarańczowa tęczówka. Brew wielorzędowa, mięsista w kolorze czerwonym lub różowym. Krótka lub gruba szyja i „żyła” na podgardlu. Wąska pierś, plecy krótkie lub szerokie. Skrzydła małe, wąskie, noszone poniżej ogona, krzyżujące się lotki. Ogon szeroki, dotykający podłoża. Nogi niskie, opierzone skoki i palce. Duże odstępstwo od rysunku i barwy.
Uwagi do oceny:
Kształt figury – postawa – głowa – dziób – oczy – brew – kolor i rysunek – nogi – ogólny wygląd.
Grupa II Brodawczaki
Obrączka numer 9 Wydanie 2001