engel 02
DER HIMMEL ÜBER BERLIN
een kunstmanifestatie in de Haagse Kunst Kring
26 t/m 30 april 2016
engelen 02 door Yves de Block
Lachfilms.
Als engelen bestaan / lezen ze vast niet / onze romans / over teleurgestelde verwachtingen.
En ik vrees – helaas – / ook onze gedichten niet, / met al hun wrok tegen de wereld.
Het tumult en de tics / van onze toneelstukken / zullen hen – vermoed ik – / irriteren.
Pauzerend onder hun engelenwerk, / dat onmenselijk is, / kijken ze liever met open oog / naar onze lachfilms / uit de tijd van het zwijgende doek.
Liever dan klaagzangers, / gewadenverscheurders / en tandenknarsers / zien ze – dat denk ik – / die stumperd / die een drenkeling bij zijn pruik grijpt / of van de honger / zijn eigen veters verorbert.
Van de gordel omhoog – een frontje en hoge ambities, / maar eronder een opgeschrikte muis / in een broekspijp. / Jazeker, dat moet ze echt amuseren.
Rondjagen in een kringetje / verandert in vluchten voor de vluchter. / Het licht in een tunnel / blijkt het oog van een tijger. / Honderd rampen / betekenen honderd dolle duikelingen / boven honderd diepe afgronden.
Als er engelen bestaan, laten ze zich – hoop ik – / overtuigen door zo’n vrolijkheid / die door ontzetting aangeslingerd wordt, / terwijl er niet eens help! wordt geroepen, / omdat alles in stilte geschiedt.
Ik waag te veronderstellen / dat ze in hun vleugels klappen / en dat uit hun ogen tranen stromen, / tenminste van het lachen.
Wislawa Szymborska
Naar Archangel
Ik wandelde in 't park in de lente
En het rook er naar kamelen
Er waren weliswaar veel mensen
Maar toch kwam het waarschijnlijk
Van het water in de vijvers
Ik kan
Kamelen
Uw lucht
Niet velen
Met kameelhaar wil ik vissen
Tussen lotussen en lissen
Met mijn engel
Zonder hengel
Zonder angel
In Archangel
Mijn engel ruikt naar
Korenaren
Pasgevallen sneeuw
En blaren
Jan Hanlo
Over het verleiden van engelen
Een engel verleid je niet of vliegensvlug
Je sleept hem domweg mee naar een portaal
Steekt in zijn mond je tong en graait brutaal
Onder zijn rok, draait naar je toe zijn rug
Zodra hij vochtig wordt, til op zijn rok
En neuk hem. Kan hij zijn hijgen niet betomen
Dan houd hem vast en laat hem twee keer komen
Want anders krijg hij uiteindelijk een shock.
Zorgt dat hij goed zijn kont beweegt
Laat hem maar rustig spelen met je ballen
Zeg dat hij zich zonder angst kan laten vallen
Zolang hij tussen aarde en hemel zweeft –
Maar kijk hem niet in zijn gezicht bij ’t neuken
En, makker, let erop zijn vleugels niet te kreuken.
Bertolt Brecht
Vertaling: Gerda Meijerink
Haagse Kunst Kring | Denneweg 64 | 2514 CJ Den Haag | info@haagsekunstkring.nl