engel 02

DER HIMMEL ÜBER BERLIN

een kunstmanifestatie in de Haagse Kunst Kring

26 t/m 30 april 2016

engelen 02 door Yves de Block

Lachfilms.

Als engelen bestaan / lezen ze vast niet / onze romans / over teleurgestelde verwachtingen.

En ik vrees – helaas – / ook onze gedichten niet, / met al hun wrok tegen de wereld.

Het tumult en de tics / van onze toneelstukken / zullen hen – vermoed ik – / irriteren.

Pauzerend onder hun engelenwerk, / dat onmenselijk is, / kijken ze liever met open oog / naar onze lachfilms / uit de tijd van het zwijgende doek.

Liever dan klaagzangers, / gewadenverscheurders / en tandenknarsers / zien ze – dat denk ik – / die stumperd / die een drenkeling bij zijn pruik grijpt / of van de honger / zijn eigen veters verorbert.

Van de gordel omhoog – een frontje en hoge ambities, / maar eronder een opgeschrikte muis / in een broekspijp. / Jazeker, dat moet ze echt amuseren.

Rondjagen in een kringetje / verandert in vluchten voor de vluchter. / Het licht in een tunnel / blijkt het oog van een tijger. / Honderd rampen / betekenen honderd dolle duikelingen / boven honderd diepe afgronden.

Als er engelen bestaan, laten ze zich – hoop ik – / overtuigen door zo’n vrolijkheid / die door ontzetting aangeslingerd wordt, / terwijl er niet eens help! wordt geroepen, / omdat alles in stilte geschiedt.

Ik waag te veronderstellen / dat ze in hun vleugels klappen / en dat uit hun ogen tranen stromen, / tenminste van het lachen.

Wislawa Szymborska

Naar Archangel

Ik wandelde in 't park in de lente

En het rook er naar kamelen

Er waren weliswaar veel mensen

Maar toch kwam het waarschijnlijk

Van het water in de vijvers

Ik kan

Kamelen

Uw lucht

Niet velen

Met kameelhaar wil ik vissen

Tussen lotussen en lissen

Met mijn engel

Zonder hengel

Zonder angel

In Archangel

Mijn engel ruikt naar

Korenaren

Pasgevallen sneeuw

En blaren

Jan Hanlo

Over het verleiden van engelen

Een engel verleid je niet of vliegensvlug

Je sleept hem domweg mee naar een portaal

Steekt in zijn mond je tong en graait brutaal

Onder zijn rok, draait naar je toe zijn rug

Zodra hij vochtig wordt, til op zijn rok

En neuk hem. Kan hij zijn hijgen niet betomen

Dan houd hem vast en laat hem twee keer komen

Want anders krijg hij uiteindelijk een shock.

Zorgt dat hij goed zijn kont beweegt

Laat hem maar rustig spelen met je ballen

Zeg dat hij zich zonder angst kan laten vallen

Zolang hij tussen aarde en hemel zweeft –

Maar kijk hem niet in zijn gezicht bij ’t neuken

En, makker, let erop zijn vleugels niet te kreuken.

Bertolt Brecht

Vertaling: Gerda Meijerink

Haagse Kunst Kring | Denneweg 64 | 2514 CJ Den Haag | info@haagsekunstkring.nl