Herb Grzymała

Tytuł szlachecki zawsze był łakomym kąskiem... Berychowie wywodzą się z wiejskiej społeczności, ze Swaryszowa. Błękitna krew zaczęła płynąć w naszych żyłach po ślubie Zygmunta Berych z Haliną Jażwińską - Koreywo.

Opis herbu

Istniało pięć podstawowych odmian tego herbu Grzymała:

  1. W polu złotym mur czerwony o trzech blankowanych basztach, w bramie rycerz zbrojny z mieczem w prawej i tarczą w lewej ręce. W klejnocie nad hełmem w koronie na pięciu piórach strusich - trzy wieże.

  2. W polu złotym mur czerwony o trzech blankowanych basztach, brama otwarta, z kratą. Klejnot - jak odm. I.

  3. Jak odm. I. W klejnocie nad hełmem w koronie na pawim ogonie - trzy wieże.

  4. Jak odm. I. W klejnocie nad hełmem w koronie pięć piór strusich.

  5. W polu złotym mur czerwony z trzema blankowanymi basztami. W klejnocie nad hełmem w koronie na pięciu piórach strusich - trzy wieże.

Pieczęcie

Znane są następujące średniowieczne pieczęcie: 1262 komes Mroczek; 1276 Stefan i Janusz Michałowscy; 1276 komes Bogusz Pogorzelski; 1302 komes Budziwoj Michałowski (pieczęcie śląskie); 1343 Mikołaj z Błażejewa, sędzia ziemski poznański; 1352 Przecław, kasztelan poznański i Przecław z Prus; 1377 Domarat z Iwna, starosta wielkopolski; 1382 Miczko Kretkowski (Wielkopolska); ok. 1380 Bogusz z Pogorzeli (Śląsk); 1405 Mikołaj, podsędek sandomierski; 1413 Świętosław Litwos, wielkorządca krakowski; 1430 Baranowski (imię nieznane); 1438 Jakub z Kobylan; 1458 Mikołaj, podsędek ziemski sandomierski; 1464 Paweł z Jurkowic i Czartonii; 1466(niezidentyfikowane osoby przy akcie traktatu toruńskiego.) (F.Piekosiński, Heraldyka polska...; tegoż, Pieczęcie polskie...; M. Haisig, Sfragistyka szlachecka...; M. Grzegorz, Analiza dyplomatyczno-sfragistyczna...)

Najwcześniejsze wzmianki

Pierwsza znana zapiska sądowa wymieniająca herb Grzymała pochodzi z 1402 r. (B. Ulanowski, Materiały do historyi...,nr 49).Aktem unii horodelskiej herb został przyjęty przez rodziny litewskie. Ród Grzymałów reprezentował Domarat z Kobylan (brak pieczęci), adoptowany został Jan Rymwidowicz. (W. Semkowicz, O litewskich rodach..., RTH t. VII)

Wizerunek herbu Grzymała widnieje na gotyckiej, brązowej tarczy (z 2 poł. XV w.) pochodzącej z nagrobka Grotów ze Słupnicy, a znajdującej się obecnie w kościele św. Jakuba w Sandomierzu. (KZSP t. III z.11) Herb znajduje się też na fryzie heraldycznym w Lądzie.

Herb Grzymała znajduje się w Klejnotach Długoszowych, Kronice Soboru w Konstancji, Herbarzu Złotego Runa, Armorial Lyncenich i sztokholmskim Codex Bergshammar.

Najbardziej rozpowszechniony w ziemi krakowskiej, lubelskiej, poznańskiej, sandomierskiej i sieradzkiej.

Aleksander Jaźwiński

Aleksander Jaźwiński urodził się w 1899 w Siwkach. Szepcze się, że Aleksander był synem biskupa i oddany został na wychowanie rodzinie Jaźwiński, herbu Grzymała.

Aleksander był wiceprezesem Komitetu Wykonawczego Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Białymstoku, był posłem na Sejm Rzeczypospolitej Ludowej.