Het leven in de loopgraven was verschrikkelijk. Er stond heel veel water. En je greeg de ziekte: Loopgraafvoeten. Die ziekte zorgde voor pijnlijke, opgezwollen voeten. Iedereen had zijn taak, wapens schoonmaken, zandzakken vullen en nog veel meer. En als er een fluitje klonk, moest iedereen zijn loopgraaf verlaten om een stukje land te veroveren. Maar meestal liepen ze vast in het prikkeldraad en moesten zich weer terugtrekken. Of ze moesten door de neutrale zone lopen. Ze moesten bijvoorbeeld communicatielijnen repareren. Ze moesten soms ook de vijand spioneren.  Kleuren beelden eerste wereldoorlog