دعاوی بازرگانی
دعاوی بازرگانی معمولا بر اساس مستندات مالی و جاری بین طرفین جاری می شود به این معنی که دو طرف مورد دعوا معمولا بر اساس مدارک و مستنداتی که دارند نسبت به انجام دعاوی بازرگانی اقدام می کنند اما این مستندات می تواند از پایه حقوقی لازم برخوردار نباشد و به همین جهت آنها را در نیل به هدفشان یاری نکند به همین جهت حین انجام این دعاوی بهتر است از نکات حقوقی در این زمینه باخبر بود.
از جمله این نکات این است که این مستندات باید وجه قانونی و رسمی داشته باشند به عنوان مثال چک به عنوان یک مستند حقوقی دارای اعتبار است اما تفاهم نامه شفاهی فاقد اعتبار قانونی است همچنین مستندات مالی باید بر اساس دفتر اسناد رسمی یا پرینت بانکی قابل استدلال است در غیر این صورت مبنای حقوقی نخواهد داشت و قابل بررسی در دعاوی بازرگانی نیست
طرفین دعوا در این دعاوی باید ذی نفع اصلی یا وکیل وی باشند و غیر از این افراد نمی توانند در دعاوی اظهار نظر کنند و این مساله مبنای حقوقی لازم برای اعاده دعوا را نخواهد داشت