Let it snow, let it snow, let it snow! Vanochtend werden we wakker en het sneeuwde! Heel Stanzach was in de loop van de nacht bedekt met een dun laagje verse sneeuw! Ideaal om in te skiën! Op de piste merkten we het meteen, de sneeuw kraakte heerlijk onder onze latten. Wat een fantastisch gevoel! Wat ook fantastisch was: onze tweede groep mocht naar de rode piste! Een dikke proficiat aan Arthur, Faith, Melvin, Curtis, Léna, Sami en Matheo! Onze derde groep bleef nog op de blauwe piste om te werken aan hun techniek en hun zelfvertrouwen. 

Onmiddellijk na de skiles vanochtend moesten we ons haasten om de bus naar Holzgau te nemen. Daar gingen we een spectaculaire wandeling maken en onze hoogtevrees overwinnen. We hadden exact 37 minuten om onze botten uit en onze schoenen aan te doen, onze ski's weg te zetten, naar het toilet te gaan en terug naar het dorp te wandelen. Alle kinderen hebben ongelooflijk hard hun best gedaan om onze strakke planning te respecteren. We hebben onze bus dan ook gehaald! Aangekomen in Holzgau bekeken we de wondermooie schilderingen op de huizen en we vergeleken de kerk met die van Stanzach. Vooral de kerktoren had een heel andere vorm. Meester Jonas legde uit dat er op de meeste bergen hekken werden geplaatst. Deze dienen om de sneeuw van de lawines tegen te houden. Hierdoor kunnen alle bewoners van Holzgau veilig op hun beide oren slapen. Na deze uitgebreide lessen maakten we een stevige klim naar een mooie picknickplek. Onze kookouders hadden speciaal voor ons croque-monsieurs gemaakt en ze smaakten! Hierna was het tijd om de hangbrug te overwinnen. Bij sommige kinderen zat de schrik er goed in om de 200 m lange en 105 m hoge brug over te steken, maar onze helden van 't Far West hebben getoond dat ze echte durvers zijn. Alle kinderen staken de brug vlot over! De terugweg verliep moeizamer dan de heenweg. Die ging door het bos, steil naar beneden, en lag er besneeuwd en ijzig bij. Op handen, voeten én poep schoven we naar beneden. Veilig beneden aangekomen, stopten we aan een waterkrachtcentrale. De rivier die onder de hangbrug stroomt, drijft een waterturbine aan. Meester Jente legde uit hoe dat juist in zijn werk ging.

Aangezien het onze laatste echte avond in Oostenrijk was, gingen we nog een laatste keer van Stanzach genieten. Gewapend met een fakkel trotseerden we de nacht. Het was een heel gezellige avond en we genoten met z'n allen van het samenzijn. 

Morgenavond vertrekken we en zullen we waarschijnlijk geen kans hebben om nog iets op de blog te plaatsen. 's Ochtends gaan we ons oriëntatievermogen testen met een fotozoektocht door Stanzach en 's namiddags gaan we skiën. 

We houden jullie morgen via Questi op de hoogte van ons vertrek uit het Lechtal.

Slaapwel en tot overmorgen in Vilvoorde!

Link naar het album: https://www.icloud.com/sharedalbum/#B0S5oqs3qVCpdc

Ich bin so schön, ich bin so doll, ich bin der Anton aus Tirol! Halverwege onze sneeuwklassen mogen we ons al echte Tirolers noemen! En zoals het goede Tirolers betaamt, stonden we 's morgens vroeg al op onze latten. Op de piste leefden we ons helemaal uit. We leerden van een steile helling skiën, jumpjes maken en we skieden zelfs (bewust) achteruit! Onze 2 pro's mochten zelfs al naar de rode piste met de ankerlift! Super!

's Middags propte iedereen zich goed vol met visvormige fishsticks en spinaziepuree. Het ging goed binnen en dat was ook nodig, want in de namiddag stond er een trektocht op het programma. Het doel was om de top van de Bachelstein op 1164 m te bereiken! Vol goeie moed beklommen we smalle bospaadjes, klommen we over boomstammen en sprongen we over bevroren rivieren. Omdat het pad opeens ophield met bestaan, moesten we dwars door de sneeuw de helling overwinnen. Halverwege onze tocht kregen we telefoon van Jeka. Er was een sneeuwstorm op komst. Het stralende zonnetje waarmee we vertrokken waren, werd verstopt achter grijze wolken. We moesten zorgen dat we op tijd terug beneden in het dal waren, of we zouden vast komen te zitten. We gaven de hoop niet op, we hadden immers nog wat tijd, en sprokkelden al onze moed bij elkaar om toch de klim tot een goed einde te brengen. De foto hierboven verklapt het al: het is ons gelukt! Na die loodzware en toch stresserende inspanning werden we beloond met een prachtig zicht over Stanzach! We zagen de kerk, konden de piste zien, keken naar de schaatsbaan en konden zelfs ons heem spotten! Jammer genoeg liet het opkomende (nood)weer ons niet toe om lang van de pracht en praal te genieten. Op handen, voeten en onze poep gleden we terug naar beneden. Gelukkig konden we voor een alternatieve terugweg kiezen zodat we veilig en wel in ons heem aankwamen. De kookouders ontvingen ons met open armen met warme chocomelk en macaroni met kaas en hesp.

Als avondactiviteit leerden we, net zoals een echte Tiroler, hoe we moeten overleven als we in een echte sneeuwstorm terecht kwamen. De everzwijnen in Stanzach zijn alvast gewaarschuwd! Zij kunnen niet meer zorgeloos grazen in de buurt van onze zesdeklassers met een luchtkarabijn in hun handen. We kunnen jullie alvast verklappen dat er morgen zelfgeschoten everzwijnballetjes op het menu staan ;-) Een dikke proficiat aan de drie beste jagers van onze klassen: Arthur met 81,1 punten, meester Jente met 81,4 punten en Thibaut met 85,1 punten!

Tot morgen allemaal!

Link naar het album: https://www.icloud.com/sharedalbum/#B0S5oqs3qVCpdc

Dit is een noodgeval! Eén één twee, nine one one! Deze ochtend was het alle hens aan dek. We moesten vroeg uit de veren, want om 10 uur stond onze skiles al gepland. Na het gewennen en het leren glijden van gisteren, was het nu tijd voor het echte werk: de eerste keer de lift nemen en de piste afdalen. Naast onze gekende Hongaarse nummer 1 skileraar Ervin, werd onze groep begeleid door de eveneens top-Hongaar Martin en talent van eigen Oostenrijkse bodem: Kraity. Ervin leert Amar, Thibaut, Evelien, Enoch, Assia, Marcin, Pieter, Sam en Amir skiën; Martin neemt Melvin, Arthur, Faith, Léna, Anahit, Matheo, Sami en Curtis onder zijn hoede; Kraity zorgt ervoor dat Kaat, Rose, Yuliia, Selma, Camelia, Missem, Wiam en Merve volgend jaar aan het WK skiën kunnen deelnemen. Onze twee ervaren skiërs, Wout en Juliette, sloten aan bij een gevorderde groep van een andere school. Zij stootten onmiddellijk door naar de hoger gelegen piste. De skileraars waren het unaniem eens: onze kinderen zijn toppers! Wij wisten al langer dat onze pubers-in-spé fantastisch waren, maar nu is het bevestigd door de wereldtop van de skimonitoren. 

 Na weer een hele voormiddag het beste van onszelf gegeven te hebben, konden we onze honger stillen met macaroni met kaas en hesp. Dat heeft gesmaakt!

Het viel ons ook op dat er heel veel ouders geluisterd hebben naar onze tip om sneeuwschoenen van de Decathlon te kopen (we zouden er een procent voor moeten krijgen). Super! Maar dat brengt ook een probleem met zich mee: we weten niet van wie welke schoenen zijn. We voelen ons elke dag de prins van Assepoester die voeten zoekt die in de (glazen) muiltjes passen. We hielden een heuse schoenendans en koppelden elk paar aan een eigenaar. 

Met warme voetjes trokken we er weer op uit in de sneeuw. We gooiden met sneeuwballen op elkaar en op meester Jonas, genoten van het witte goud en maakten ook sneeuwmannen. Al maakten de jongens een ander soort kunstwerk... We weten al aan welk nieuw thema van W.O. we na de krokusvakantie kunnen beginnen. De boys zijn er alleszins klaar voor, de gezonde berglucht wakkert de hormonen aan ;-) 

Na al dat skiën en spelen in de sneeuw zou je denken dat de dag erop zat, maar neen hoor. We hadden ook nog een topavondactiviteit voor de kinderen in petto: avondschaatsen op natuurijs. Gelukkig was de schaatsbaan verlicht, zodat we niet op de tast moesten schaatsen. 

Jullie merken het al: vandaag was zonder overdrijven een topdag! Zo mogen er nog vele volgen! De kinderen gingen moe en voldaan slapen, de ogen en mondjes waren nog nooit zo snel toe.

Slaapwel iedereen, wij genieten nog even na van deze fantastische dag terwijl de kinderen in dromenland zijn.
Tot morgen!
Meester Jente, juf Tessa en meester Jonas

Link naar het album: https://www.icloud.com/sharedalbum/#B0S5oqs3qVCpdc

Beste ouders

De problemen met de dual authentication van Google zijn opgelost!

We hadden vanochtend wat vertraging op de Brusselse ring, maar onze buschauffeur heeft die goed weggewerkt en ons om 19 uur veilig en wel in Stanzach afgezet. Een uurtje later waren de kamers verdeeld en was iedereen geïnstalleerd. Ondertussen toverden onze kookouders een heerlijke lasagne op tafel. Dat was smullen na onze lange busrit! Rond 22 uur was het tijd om te gaan slapen, maar de oogjes en mondjes wouden nog niet toe. Iedereen kijkt zeer enthousiast uit naar onze eerste skiles morgennamiddag. 

Fijne nacht!

Meester Jente, juf Tessa en meester Jonas 

Foto's van onze sneeuwklassen kan je hier vinden: https://www.icloud.com/sharedalbum/#B0S5oqs3qVCpdc