Myronidazole 500
مترونیدازول یک داروی ضد نیتریدیازول پروتئوزول است و یک داروی انتخابی برای درمان آمیبویازی بیش از حد روده است. این دارو حاوی تروفوزوئیت (اما نه کیست)، E histolytica. اثر آن بر انگلی روده قابل اعتماد نیست. بنابراین، برای اطمینان از حذف عفونت، همراه با بیهوشی زونا. مترونیدازول به طور موثر عفونت در روده و روده را از بین می برد. این فعالیت ضد باکتری قوی علیه بی هوازی ها، از جمله کلستریدیوم و باتترید ها است. دارو برای درمان ژیاردیا و تریکومونا. مترونیدازول به صورت انتخابی توسط باکتریهای بی هوازی و برخی از پروتئین ها انتخاب شده است. با استفاده از آنتی بیوتیک های آنیونی که از واکنش با فروکتوزین بهبود می یابند، به آنزیم های غیر مجاز احیا می شود. محصول این فرایند بازسازی، تشکیل مواد سمی برای سلول های بی هوازی است و انباشت انتخابی آنها در باکتری های بی هوازی ارائه می شود. ورود متابولیت های مترونیدازول به مولکول DNA موجب بی ثباتی آنها می شود. این اثر تنها زمانی اتفاق می افتد که metronidazole نسبتا بازسازی شود و از آنجا که فرآیند بازیابی مترونیدازول معمولا در سلول های غیر بیهوشی اتفاق می افتد، این اثر تا حدودی بر روی سلول های انسانی یا باکتری های هوازی دارد.
اثرات جانبی:
عوارض جانبی عبارتند از: تهوع، سردرد، خشکی دهان، و یا طعم فلز. عوارض جانبی رایج عبارتند از استفراغ اسهال، آستنیا و استفاده طولانی مدت از نوروپاتی محیطی، بی خوابی، سرگیجه، گلو، بثورات، سوختگی، ادرار انزال، گنادوتروپین، ترومبوسیتوپنی، دارو با غذا، عوارض گوارشی را کاهش می دهد. پانکراتیت و عوارض شدید CNS (آتاکسی، انسفالوپاتی، تشنج) نادر هستند. بیماران مبتلا به بیماری سیستم عصبی مرکزی باید دارو را با احتیاط انجام دهند. مترونیدازول یک اثر دیس لپیدمی دارد و باید از مصرف الکل کمک بخواهد. گزارش شده است که مترونیدازول اثرات ضد انعقاد Coumadini را تشدید می کند. فنوباربیتال و فنیتوین ممکن است باعث کاهش مصرف دارو شوند، در حالی که سایمتیدین ممکن است باعث کاهش کلسترول خون شود. همکاری با Aprenavir نیز باعث افزایش خطر واکنش های مشابه به Disulfiram می شود.
مصرف بارداری و شیردهی:
گرچه مترونیدازول در برخی از حیوانات teratogenic است. داده های Teratogenicity مترونیدازول متناقض هستند. بنابراین بهتر است از مترونیدازول در زنان باردار یا شیرده استفاده کنید. با این وجود، ارتباط آنومالی های جنینی با مترونیدازول در انسان مشخص نشده است