Omstreeks 6u45 was er al een behoorlijke drukte aan ons lokaal (zwembad Maldege ), we werden uitgewuifd door enkele van onze Maldegemse politici aangevoerd door onze burgervader, alsook onze vrouwen en familie,
Zelfs enkele van onze leden. Onze voorzitter kon blijkbaar niet goed uit zijn bed en was de grote afwezige. Om 7u gingen we van start voor onze tocht. Na goed 10km tussen Knesselare en Aalter noteerden we onze 1ste pechvogel, Noël ging met de eer lopen om als 1ste lek te rijden. Anders een vrij rustige rit met de wind in ons voordeel.
Onze 1ste stop bij het binnen rijden van Ronse waren er nog 3 supporters, Chistophe zijn vrouw en ouders.
Onze 2de stop bereikten we omstreeks 12u30. juist buiten Valencienes na 115 km.
Op de D13 voor Fieulaine hadden we onze 3de stop, van daar reden we naar Villequier Aumont, waar we rond 17u30 aankwamen.
Deze eerste rit was goed voor 215 km.
Na een zéééééééééééér warme dag en na en lekkere frisse douche hebben we onze verbruikte calorieën goed aangevuld.
Na een rustige nacht rolden we uit ons bed.
Na het ontbijt konden we omstreeks 7u30 vertrekken richting Fontainebleaux , waar we zouden overnachten. Onder een stalend zonnetje was het de eerste uren nog aangenaam fietsen, dat veranderde snel toen de zon wat hoger klom.
Onze eerste stop na 47 km in Mortefontaine op de D81 konden we de innerlijke mens versterken.
Onze tweede stop na 94 km, iets voor Meaux, werden we verwelkomt met een bord soep, koffie e.a.
Ons derde deel van de tocht bracht ons langs Euro-Disney waar de tocht een beetje moeilijk was om op de goede weg te blijven.
Na 10u03 min konden we onze 2de dag afsluiten.
Ondanks de hitte ( +/- 32 gr. ) en het heuvelachtig parcour, legden we toch 163 km af.
Na onze deugddoende nachtrust aan de jachthaven van Fontainebleaux aan de Seine en een goed ontbijt konden we iets vroeger vertrekken dan voorzien.
Het kwam ons ook wel goed uit , want na de middag wordt het hier in La Douce France goed warm.
Langs zeer rustige en licht golvende wegen waar er hier en daar nog enorme boerderijen staan neergeplant, rijden we verder.
De enorme velden vol tarwe, gerst, koolzaad, zonnebloemen en met kaarsrechte wegen nodigd dit uit om een goed tempo te onderhouden. Met de wind in het voordeel ging het vrij goed.
Op onze 1ste rust na 53 km konden we onze maagjes nog eens vullen, samen met onze drinkbussen.
Na 104 km werd er terug gestopt, voor hetzelfde ritueel, tussen de bossen konden we zelfs eens pootje baden in een beekje, wat deed dat deugd !!!!!
Onze 3de stop na 145 km kwam welgelegen, want de temperatuur was terug wat aan de hoge kant (+ 35°).
Na 190 km gefietst te hebben in een zeer mooie streek, bezaaid met prachtige kastelen, bereikten we onze rustplaats, waar we langs de Chinees gingen voor ons avondmaal.
Vanaf Issoudin tot Sainte Hillaire Bonneval , goed voor 192 km.
Om 7u30 vertrokken we onder een stralende hemel.
Ons 1ste deel tot Sainte Denis de Jouhet was goed voor 58 km., na de 1ste stop werd het terug vrij warm en kwam de wind ook een beetje opzetten, voor de eerste maal in ons nadeel.
De temperatuur is ook een 10-tal graden gezakt wat wel zeer welkom was.
Onze 2de stop na 110 km. op de D22 juist voor Saint Voury was aan een meertje.
Ondertussen waren er ook een aantal onweerswolken te zien, doch regen hebben we nog niet gehad.
De 3de stop na 145 km te Bourganeuf, was aan een prachtig kasteel , waar we de inwendige mens nog eens goed aangesterkt hebben voor het laatste deel van de dag aan te vangen. De rit van vandaag was Luik-Bastenaken-Luik waardig!!!!!
Eind goed , al goed was vandaag niet van toepassing, daar bij aankomst te Saint-Hillaire Bonval , wij af te rekenen hadden met een lekke band. De reparatiekit welke in de mobile-home voorhanden was kon niet voldoen.
Het is nu reeds 22u00. En hopelijk komt er tegen morgenochtend hulp van Europ-assistance.
Zoals gewoonlijk rolden we rond 6u00 uit ons bed, en na ons stevig ontbijt konden we rond 8u00 de fiets op voor een trip van 165 km van St. Hilaire Bonneval, een dorp tegen Limmoges naar Gardonne , een dorp 10 km van Bergerac aan de Dordogne.
Na de perikelen met de mobilehome van de vorige dag, kregen we gisterenavond nog bericht van Fiat Assistance dat ze ons rond 8u00 zouden depanneren en zoals afgesproken kwam de depanneur rond 8u15 het euvel verhelpen.
Onze 1ste stop na 60 km in Sarrazac was welgekomen.
Op weg naar onze 2de stop in Manzac, een piepklein dorpje, 20 km voorbij Perigueux kwamen we nog 2 duitsers tegen die te voet op weg waren naar Santiago; we konden het niet laten om toch eens een foto te nemen van ons allen.
Het laatste deel was vrij kort, er restte ons nog 39 km te rijden tot Gardonne.
Na onze was gedaan te hebben mochten we aanschuiven voor een aangename barbecue aan de oevers van de Dordogne.
Na onze gezellige barbecue en een goede nachtrust, konden we om 8u00 vertrekken richting Compostella.
Bij onze 1ste stop na 53 km op de D3 tussen Couthures en Cocumont zagen we de 1ste onweerswolken op ons afkomen en jawel na 65 km. konden we onze regenjas aandoen en het spatbord op de fiets monteren, dit was wel een aangename verfrissing na 5 dagen in een loden hitte.
Hier kwamen we ook in de typische zuiderse streek terecht wat zichtbaar was aan de huisjes en de beplanting.
We reden de Landes binnen met de uitgestrekte bebossing en rechte wegen.
De 2de stop op de D10-E16 tussen Giscos en Maillase hielden we iets langer dan gewoonlijk halt, onze rit was een van de kortste van onze tocht. Vandaag ronden we de kaap van de 1000 km. zonder grote ongemakken.
Ons totaal is momenteel 1050 km. Hierbij een foto die we hebben laten nemen van een plaatselijke boer in Redions van de Caminoroute De Compostela.
Zoals gewoonlijk waren we op weg omstreeks 8u00 vanaf Roquefort richting Mont de Marsan.
Onze 1ste stop in St. Aubin na 53 km op de boerenbuiten bereikten we vrij vlot , op een parcour zoals in de Zwalmstreek.
In Peyrechourade kon er nog een kiekje af vanaf de brug waar de Oudor onder liep.
De 2de stop in Hastinques was langs de Audour waar we vrij veel kiwiplantages zagen.
Hier hadden we 102 km afgelegd. Langs de Audour liep dat vrij goed stroomafwaarts tot in Bayonne.
Hier hadden we wel een beetje geluk dat we vrij vlug de gepaste route vonden, want onze ervaring is dat het in die grotere steden dikwijls iets moeilijker is, wat logisch is. Vanaf Bayonne reden we langs de kustlijn tot in St. Jean de Luz, waar we op zondagavond ( à la ferme) konden eten en slapen.
Onze tocht verloopt tot hier toe vrij goed, laten we het zo houden.
Op dit moment zijn we op 15 km van de Spaanse grens.
Na de nacht doorgebracht te hebben op een boerderij, konden we op het voorziene uur vertrekken.
Na goed 10 km. in Hendaye zetten ze boven ons de hemelsluizen open en we zouden het geweten hebben. Het was een dag zoals we er verschillende hebben in Maldegem, 20° en nu en dan een stevige plensbui.
Dat het opletten was zagen we aan onze snelheid bij het afdalen, want het was een typisch Ardennenparcour.
Onze 1ste stop na 75 km in de omgeving van Elbarena was wel aan de late kant, maar toch deed de bevoorrading deugd.
Dat het anders was in Spanje werden we rap gewoon, ander land, andere gebruiken.
De 2de stop na Eibar op de N634 viel nog goed te doen. Ondertussen was het ook gestopt met regenen, maar voor onze laatste 5 km was het terug van dat, zodat we bij onze aankomst te Bilbao na 150 km terug nat waren.
Vandaag was het ook een pechdag, Guido plat gedurende de rit, Christophe plat bij aankomst.
Dat we een moeilijk begin zouden kennen lag in de lijn van de verwachtingen.
Hubert stond al plat voor het vertrek, zodat we gisteren niet 2 maar 3 platte banden hadden.
Om uit Bilbao te geraken was het ook niet simpel, maar eens op de N634 aangeland liep het vrij goed.
Vandaag nogmaals nat bij een temperatuur van 20° reden we hoofdzakelijk langs de kustlijn van de Golf van Biscaye tot onze 1ste stop, in de omgeving van het prachtig dorp Larredo, na 53 km.
We zaten in een zeer mooie streek, ruime vergezichten, afwisselend met prachtige zichten op de Spaanse rotskust.
De 2de stop op de N635 juist voor El Astilero, hier hadden we 94 km afgelegd. Ondertussen was het terug droog en konden we genieten van de mooie streek. Dat we Santiago de Compostella naderen is ook goed zichtbaar aan de meerdere pelgrims te voet of met de fiets, al dan niet gepakt en gezakt, kruisten onze wegen, we zijn zeker niet alleen op weg.
We overnachte in Santillana del Mar, een badplaats, niet ver van Santander.
In Santillana del Mar hadden we na onze rit van gisteren nog vrij veel te doen.
Na 2 regendagen konden we wat kleren wassen en onze fietsen eens onder handen nemen.
Op de parking van een restaurant mochten we overnachten en na het avondeten hebben we nog eens het dorpje verkend.
Een vrij klein maar gezellig en pittoresk plaatsje met oude gebouwen en dito steegjes.
s Morgens vertrokken we voor onze 10 dag, deze rit liep grotendeels langs de kustlijn naar Colunga.
Een zeer mooie streek qua uitzichten, keek je links zag je besneeuwde bergtoppen, keek je rechts zag men de zee.
Het was terug vrij heuvelachtig.
De 1ste stop juist na Unquera op 46 km langs de N634 was vrij druk, want die kwam hier samen met de E 70, dit is een autostrade naar Oviedo.
Na de stop, een 12 tal km verder verlieten we de N634 en vielen we terug op de kalmere AS 263 welke ons langs mooie dorpjes met prachtige vergezichten naar onze 2de stop tussen de dorpjes Naves en Nueva bracht.
Hier hadden we 85 km op onze teller, er resten ons nog een 30 tal km te fietsen naar Colunga.
Bij aankomst namen we een deugddoende duik in de zee.
We werden wakker met meeuwgeschreew, een deugddoende nachtrust aan de zee was ons deel.
Om 6u00, grijze wolken en direct enkelen die liever ander weer hadden. Enkele regendruppels, maar na 30 minuten was alle regen weg en we zouden deze dag lekker fietsweer voorgeschoteld krijgen. Vandaag zaten we grotendeels op de nationale weg 632 die voor een groot gedeelte de kustlijn volgde, waardoor we prachtige zeegezichten met allerhande rotsformaties te zien kregen. Het was de ganse trip een jewelste van klimmen en dalen tussen het prachtige groen van de Costa Verde.
Onze eerste stop in Cabuenes bereikten we na 47 km waar we de innerlijke mens konden versterken. Na 30 minuten vertrokken we naar onze 2de stop via Gijon waar het even opletten was om de goede route te volgen , maar met gebaren en ons beste Spaans ging het nog vrij vlot richting Cudillero waar we nog altijd op de N632 fietsten. Deze nationale weg volgden we nu al verschillende tientallen kilometers en na 148 km bereikten we Canero, waar we in het enige hotel-restaurant konden eten.
Een zeer frissen start, amper 13° en dat in Spanje, lekker lopende wegen langs de kust tot onze 1ste stop in La Caridad op de N634, een weg die we nu al verschillende dagen volgen, zelfs tot in Santiago gebruiken we deze weg.
Na de stop verlieten we de kustlijn waar we linksaf sloegen, het binnenland in en direct kregen we enkele hellingen voorgeschoteld met enkele kilometers klimwerk.
Zelfs beklimmingen tot 432m op de LU132 in de omgeving van Trabada verteerden we. Na de afdaling bereikten we terug de N634, waar we terug de mobilehome zagen staan voor de bevoorrading.
In ons laatste deel hadden we 545 hoogtemeters overwonnen over een afstand van 10 km waarna het dan vrij vlot liep en met de wind in het voordeel bereikten we Vilalba.
Na de douche en het aperitief was het de beurt aan een lekkere barbecue opgediend door 3- sterrenchef Christophe.
Na onze nachtrust in Vilalba konden we met de vlam in de pijp afstevenen op ons einddoel.
Op lichtlopende wegen ging het voor de meesten vrij goed, ondanks de koude temperaturen van +/- 10° in een klein mistgordijn.
Onze 1ste stop na 42 km in de omgeving van Teixeiro werd vrij ruim genomen, dan op weg naar onze laatste stop in de buurt van het vliegveld voor een laatste bevoorrading. De resterende kilometers legden we allen af en namen ruim de tijd om de baseliek en de omgeving te verkennen, waarna de champagne kon ontkurkt worden.
In totaal hebben we 2006 km afgelegd.
Ons slotoordeel: een aangename tocht aangevat bij warme temperaturen, maar na een 3-tal dagen zakte de temperatuur een beetje, om op onze 8ste dag in de regen te moeten fietsen. De 4 laatste dagen waren aangename fietsdagen,zowel wat temperatuur en de wind betreft.
Onze formule met de mobilehome is ook een voltreffer, we hebben het gemak om tijdens onze stops steeds warme of frisse drank ter beschikking te hebben. We werden ook gespaard van grote pech, 5 lekke banden was ons deel, anders geen ongemakken van betekenis voor ons.
Nu gaat ons stalen (alu of carbon) ros voor enkele dagen op stal en zullen we ter plaatse nog het een en ander van de cultuur opsnuiven.
We laten zeker niet na de inwendige mens te sterken om zodoende de verbruikte calorieën aan te sterken, santé - olé !!!!!!!!!! ).