Odbiorcy projektu

Projekt skierowany był przede wszystkim do osób starszych, w tym:

• Uchodźców z Ukrainy (stanowiących 60% grupy)

• Polaków

Wyzwania Seniorów-Uchodźców

Seniorzy, którzy uciekli przed wojną z Ukrainy, często napotykają na trudności większe niż młodsze pokolenia. Wiele z tych osób nie posiada oszczędności i jest zmuszonych do życia z datków oraz pomocy społecznej. Często odczuwają oni niechęć do proszenia o pomoc, obawiając się, że będą przeszkadzać, co prowadzi do ich „przezroczystości” w społeczeństwie.

Seniorzy ci, mający więcej niż 60 lat, znajdują się w obcym kraju, często są samotni, nie mogą znaleźć pracy i nie znają języka polskiego. Głównym problemem, z którym się borykają, jest samotność oraz tęsknota za codziennymi rytuałami
i pamiątkami z ojczyzny. Dodatkowo, brak umiejętności obsługi smartfonów powoduje utratę dostępu do informacji, co pogłębia ich trudną sytuację. Nieznajomość języka polskiego ogranicza ich kontakty ze społecznością lokalną, co sprawia, że czują się „zawieszeni” i mają trudności w planowaniu przyszłości w Polsce. Wielu z nich nie ma także możliwości powrotu do ojczyzny z powodu zniszczeń wojennych.

Integracja Polaków i Ukraińców

Wśród Polaków w projekcie znalazły się osoby z doświadczeniem w działaniach Centrum Kompetencji Seniorów,
dla których język polski jest ojczystym i mają potencjał do stania się mentorami dla uchodźców. Ponadto, w projekcie uczestniczyły repatriantki, które mimo posiadania obywatelstwa polskiego, wciąż mają małą znajomość języka polskiego i duże potrzeby związane z integracją w lokalnym środowisku.

Do grupy dołączyli również seniorzy-imigranci z Białorusi, którzy również wymagają wsparcia w procesie integracji.

Wnioski i Przyszłość

Projekt umożliwił wsparcie i integrację osób starszych z różnych środowisk, pozwalając im na nawiązanie kontaktów
i wzajemne wsparcie. Wspólnie pracowaliśmy nad przełamaniem barier językowych i kulturowych, co przyczyniło się
do poprawy jakości życia uczestników projektu.