Mieke studeerde verpleegkunde in Eeklo, in het St Vincentiusinstituut en specialiseerde daarna in Gasthuisberg te Leuven. Ze koos toen voor intensieve en spoed.
En dat deed ze ook als job in het AZ Alma te Eeklo: 7 jaar als verpleegster op interne en meer dan dertig jaar op intensieve. Toen Mieke begon heette dit nog de Heilig Hartkliniek.
Mieke kijkt met veel plezier terug op haar schooltijd: het lager en het middelbaar waren OK, alleen het internaat viel wat tegen. Maar de school vond ze super!
Op het eerste trimester van de opleiding verpleegkunde na -de studenten moesten voortdurend leren bedden opmaken- waren de andere jaren en de specialisatie in Leuven heel interessant en boeiend. Mieke vond er snel haar weg.
Mieke kijkt met veel plezier terug op haar schooltijd: de school vond ze super!
Mieke is nu 2 jaar op pensioen, maar zich echt vervelen doet ze niet: ze leest heel veel. Daarnaast staan fietsen, (berg)wandelen, vreemde talen leren (o.a. Russisch) en muziek spelen op haar lijst met hobby’s. Mieke speelt klassieke gitaar en fluit. Momenteel start ze met een cursus geweldloos communiceren en is heel benieuwd wat dat zal geven.
Waarom ze ook vrijwilligerswerk doet? “Mensen iets bijbrengen, doe ik heel graag. Ik heb het geluk gehad te mogen studeren. Veel mensen hebben dat geluk niet. Ik wil, zolang ik dat kan, iets teruggeven aan de maatschappij. En het contact met de cursisten is zo waardevol.”
Het begon toen Mieke bijna op pensioen ging. Ze vond zichzelf te goed om niets te doen. Ze wou met mensen bezig zijn maar wist eerst niet goed wat of hoe. Tot iemand in het ziekenhuis haar over Leerpunt sprak. Op een dag reed ze toevallig langs het centrum in Eeklo, zag de Leerpuntvlag en stapte binnen. Christof vertelde Mieke wat vrijwilliger zijn in Ligo (toen nog Leerpunt) zoal inhoudt.
En na enkele weken begon Mieke als vrijwilliger bij Céline. “Vanaf de eerste avond wist ik dat ik het graag zou doen.”
“Mensen iets bijbrengen, doe ik heel graag. Ik heb het geluk gehad te mogen studeren. Veel mensen hebben dat geluk niet. Ik wil, zolang ik dat kan, iets teruggeven aan de maatschappij. En het contact met de cursisten is zo waardevol.”
Maar toen kwam Corona. Groepen werden 'on hold' gezet of gingen digitaal.
Dat trof Mieke heel erg, het was voor haar alsof ze ontslagen werd…
Dus informeerde ze of er in Gent overdag nog groepen doorgingen waar ze ook hulp konden gebruiken. En dat kon: bij Lisa en bij Nathalie. Ook met hen klikte het meteen.
En sinds vorig jaar ook weer in Eeklo: “Ik wist niet dat ik dat kon en heb snel mijn draai gevonden.”
En alsof dat allemaal nog niet voldoende is, doet Mieke ook nog vrijwilligerswerk in haar oude ziekenhuis: elke vrijdagochtend gaat ze rond met de kranten en ‘de boekskes’. Zo houdt ze ook nog contact met haar oud-collega’s.
En als PR-vrouw voor Ligo kan ze ook tellen: Mieke verwijst regelmatig cursisten door.
“Haast je naar Ligo!” zegt ze aan al wie nog twijfelt.