Ik stopte met school toen ik ongeveer veertien jaar was en ik begon in de bouw te werken: eerst zes jaar als metser-diender en bekister en later als kraanopbouwer. Toen ik stopte met school, was ik wel goed in techniek, maar ik kon niet goed lezen en schrijven. Toen ik volwassen werd, merkte ik dat ik lezen en schrijven nodig had in mijn dagelijkse leven en ik begon les te volgen in een school aan het station, de school die later verhuisde naar de Hippoliet Lammensstraat en Leerpunt zou worden.
Maar door mijn lange werkdagen van 5 uur ‘s morgens tot 7 uur ‘s avonds lukte het niet meer om naar de les te gaan.
En in het weekend werkte ik ook. Niet alleen in de Coca-Colafabriek, maar als mecanicien hielp ik ook mee om de textielmachines hier in het Manchestergebouw uit elkaar te halen, toen de fabriek stopte.
De vrachtwagens stonden te wachten om de onderdelen van de weefgetouwen en de spinmachines naar Turkije te brengen waar die opnieuw opgebouwd werden voor de textielfabrieken daar.
Een paar jaar geleden ging het bedrijf waar ik werkte failliet en ik zat mij thuis te vervelen. Een vriendin bracht een folder mee van Leerpunt, een school waar ik beter kon leren lezen en schrijven. Ik nam contact op met de school en toen merkte ik dat ik les zou volgen in het Manchestergebouw aan het Rabot, waar ik zoveel herinneringen aan had….
Toen ik een aantal cursussen Nederlands gevolgd had, hoorde ik dat ik in Ligo ook cursussen kon volgen om goed met de computer en de smartphone te leren werken. Ik heb in een andere cursus geleerd om mooie foto’s te maken met mijn smartphone en nu weet ik ook hoe ik die op mijn computer kan overzetten en bewaren.
In de cursus Kunst en cultuur gingen we op stap. Het bezoek aan het museum fotografie in Antwerpen vond ik heel interessant.
Ik heb in Ligo ook meegewerkt aan het theaterproject ‘Wij, mens’. Ik vond het fantastisch dat ik op die manier ook anderstalige cursisten leerde kennen. Wij voelden ons echte acteurs en doordat het een samenwerking was van Ligo met Victoria De Luxe, kwam ik ook met die mensen in contact. Ik help daar nu nog als vrijwilliger op woensdag en donderdag met soep en broodjes maken.
Wij, mens.
Wat ik zo leuk vind aan leren in Ligo is dat je er als volwassene die niet zo lang naar school geweest is heel veel kan bijleren, en er echt voor elk wat wils is.
Wat ik ook belangrijk vind is dat ik in Ligo ook vrienden en kennissen gemaakt heb. Ik voel mij echt een deel van de Ligofamilie die lief en leed met elkaar deelt.