'wij' gingen naar de centrale.
Onder een stralende zon vertrokken we met 3 leraressen en heel wat cursisten naar De Centrale.
Toen we aankwamen maakten we foto’s en iedereen had een lach op zijn of haar gezicht.
Om 20u gingen we binnen. Melis, Nadezda en Nadya wilden het liefst volledig vooraan zitten om alles goed te kunnen zien.
De muzikanten vroegen eerst aan alle mensen in het publiek uit welk land ze kwamen, daarna werd iedereen welkom geheten. Een jongen uit het publiek bleef maar roepen dat hij uit Irak kwam en vroeg daarna of hij ook op het podium mocht komen om gitaar te spelen.
Toen hij het podium betrad, was iedereen een beetje nerveus. Hij nam het instrument zelfs verkeerd vast! Maar na een paar seconden werd duidelijk dat hij bij het gezelschap hoorde. Hij speelde prachtig op zijn oed, een instrument uit het Midden-Oosten.
Het werd een fantastische avond. Cursiste Nadya deed mee aan een muziekquiz en ging naar huis met de hoofdprijs: een speciale strip voor wie Nederlands leert. De muzikanten zeiden al lachend dat deze strip 500 euro waard was, maar dat namen wij toch met een korreltje zout…
Tijdens een Afghaans nummer kwamen een aantal cursisten op het podium dansen. Cursiste Melis gaf het beste van zichzelf en danste wonderlijk mooi. Iedereen klapte en juichte!
Op het einde van de avond zong iedereen uit volle borst mee: 'Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen!'
De cursisten en ikzelf maakten nu echt mee wat het “Ligogevoel” is: verbondenheid met elkaar!
Eline