Музей "ВЫТОКІ"

Бюст Адама Міцкевіча да 100-годдзя з дня смерці.

Набыты ад Апалонік Таццяны Васільеўны ў 2005 годзе.

Ада́м Берна́рд Міцке́віч (польск.:Adam Bernard Mickiewicz; 24 снежня 1798, фальварак Завоссе Навагрудскага павета Літоўскай губерні Расійскай імперыі (цяпер Баранавіцкі раён, Брэсцкая вобласць, Беларусь), а ў некаторых крыніцах Навагрудак – 26 лістапада 1855, Канстанцінопаль, Асманская імперыя) –польскі паэт беларускага паходжання, публіцыст (у тым ліку палітычны), асветнік, дзеяч нацыянальна-вызваленчага польскага руху, сябар Таварыства філаматаў. Некаторымі з беларускіх літаратараў Міцкевіч вызнаецца за аднаго з пачынальнікаў новай беларускай літаратуры і беларускага польскамоўнага паэта. Вядомы перадусім сваімі баладамі, паэтычнымі апавяданнямі: драмай «Дзяды» і паэтычнай эпапэяй «Пан Тадэвуш», якая прызнаная апошнім вялікім эпасам шляхецкай культуры. Сярод іншых уплывовых твораў Міцкевіча вылучаюцца паэмы «Конрад Валенрод» і «Гражына».

За сваю антыўрадавую палітычную дзейнасць Адам Міцкевіч правёў у ссылцы ў цэнтральнай Расіі пяць гадоў, пакінуў Расійскую імперыю ў 1829 годзе і правёў рэшту свайго жыцця ў выгнанні, першапачаткова асеўшы ў Рыме, затым перабраўшыся ў Парыж, дзе ён стаў прафесарам славянскай літаратуры ў «Калеж дэ Франс». У Парыжы сустракаўся з Фрыдэрыкам Шапенам. Памёр у Канстанцінопалі, куды прыехаў аказваць дапамогу ў арганізацыі польскіх войскаў для барацьбы з Расійскай імперыяй у Крымскай вайне. Яго рэшткі пазней былі перавезеныя ў Вавельскі сабор у Кракаве.

Bust of Adam Mickiewicz on the 100th anniversary of his death.

Purchased from Tatyana Vasilyevna Apolonik in 2005.

Adam Bernard Mickiewicz (Polish: Adam Bernard Mickiewicz; December 24, 1798, folwark Zaosje of Novogrudok district of the Lithuanian province of the Russian Empire (now Baranovichi district, Brest region, Belarus), and in some sources Novogrudok – November 26, 1855, Constantinople, Ottoman Empire) – Polish poet of Belarusian origin, publicist (including political), educator, figure of the national liberation movement of Poland, member of the society of filomats. Some of the Belarusian writers profess Mickiewicz as one of the founders of new Belarusian literature and a Belarusian Polish-language poet. He is known primarily for his ballads, poetic stories: the drama "Dzyady" and the poetic epic "Pan Tadeusz", which is recognized as the last great epic of the noble culture. Among other influential works of Mickiewicz are the poem "Konrad Wallenrod" and “Grazhina".

For his anti-government political activities, Adam Mickiewicz spent five years in exile in Central Russia, left the Russian Empire in 1829, and spent the rest of his life in exile, initially settling in Rome, then moving to Paris, where he became a Professor of Slavic literature at the Collège de France. In Paris, he met with Friederik Chapin. He died in Constantinople, where he came to help organize Polish troops to fight the Russian Empire in the Crimean war. His remains were later moved to Wawel Cathedral in Cracow.

Настольны медальён у гонар 40- годдзя школы імя Адама Міцкевіча ў г.Бяла- Падляска (Польшча). Падарунак сяброў, 2009 год

Table medallion in honour of the 40th anniversary of Adam Mickiewicz school in Biala Podlaska (Poland). Gift of friends, 2009

Макет навагрудскага замка. Аўтар –Марк Раманюк, 12 гадоў, Навагрудак

The layout of the Novogrudok castle. The author - Mark Romanyuk, 12 years old, Novogrudok