Ντόρα Ηλιοπούλου -Ρογκάν

Βασίλης Χάρος: 25 Χρόνια Εικαστικής Παρουσίας

Συνεπής στα ιδεώδη που έταξε απ' αρχής στην εικαστική ή καλύτερα δισυπόστατα δημιουργική - ποιητική - του έκφραση ο Βασίλης Χάρος έχει όντως φιλοτεχνήσει ένα πολυσήμαντο έργο.

Κι από μια χρυσή τομή ανάμεσα στην εκάστοτε εικόνα και στην όσο γίνεται πιο εμπνευσμένη, άμεση και συνάμα λιτή αξιοποίηση της η κάθε δημιουργία του καλλιτέχνη φέρει το “διακριτικό” στοιχείο - στοιχειό της δικής του αποκλειστικά, έντονης προσωπικότητας.

Στη δίνη των αλλοπρόσαλλων και πονηρών καιρών που βιώνουμε με ένα άμεσο, δυστυχώς, αντίκριζα στα παράγωγα της σύγχρονης τέχνης, οι δημιουργίες του Βασίλη Χάρου ορθώνουν ένα ανθεκτικό και συνάμα πλούσιο σε έρμα πλέγμα αντίκρυ σε οτιδήποτε είναι ξένο στην ακραιφνή αίσθηση και αισθητική της τέχνης.

Ορόσημα κατ' εξοχήν αναλλοίωτα από το χρόνο και το χώρο, χρησμένες με το ιδίωμα του αρχέτυπου οι δημιουργίες του Β. Χάρου αποτελούν μια πολλαπλά ιδεατή και συνάμα έντονα εκφραστική - μεταφυσική - χειρονομία.

Αντιδραστικά σε κάθε περιγραφή τα εμπνευσμένα όντως έργα του καλλιτέχνη συνθεμένα όχι μοναχά μέσα από το χρώμα και τη χάραξη αλλά μέσα από αυτά καθαυτά τα εσώψυχα του καταργούν εδώ τον όποιο τίτλο ή την όποια ανάλυση για να μηνύσουν κάτι το ουσιαστικό από την πεμπτουσία της ίδια της κοσμογονίας.

Η "κραυγή", η "πρόκληση", το ''σπίτι τον ξενιτεμένου", η "απογοήτευση", η "πάλη", όποια κι αν είναι κοντολογίς η σύνθεση του καλλιτέχνη εγγράφεται αυτεπάγγελτα και άμεσα στα εσώτερα μας προικίζοντας μας όχι μόνο οπτικά αλλά και ψυχικά.

Ποιητικά κατ' εξοχήν τα έργα αυτά σύμφωνα με τον ακραιφνή ορισμό της τέχνης σημαίνουν εδώ την υπέρτατη καθότι αυθεντική λειτουργία της. Την ενορχήστρωση του κατά Πλάτωνα ορισμού της τέχνης που εννοεί την τελευταία έκφραση μίας ιδέας κι όχι μίμηση μιας κατάστασης ή επιδερμική απόδοση μιας εικόνας.

Αυτή, ακριβώς η όσο γίνεται πιο "ποιητική" - με την έννοια της αυθεντικής δημιουργίας -απόδοση, αποτελεί το επίτευγμα του Βασίλη Χάρο στον ευρύτερα εννοημένο κόσμο της τέχνης.