Georges Dayez

Georges Dayez. Στο Βασίλης Χάρος: Λιθογραφίες. Αθήνα: Κέντρο Εικαστικών Τεχνών, 1975.

Αγαπώ στο Βασίλη Χάρο τον άνθρωπο, τον καλλιτέχνη και τον ζωγράφο. Βέβαια τον λιθογράφο πού γνωρίζω καλλίτερα.

Όταν ήρθε στο εργαστήρι μου στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, οι εργασίες που μου έδειξε ήταν ήδη οι καρποί μιας ωριμότητας. Το δράμα του και το στυλ του πολύ προσωπικά.

Άλλα προπάντων είχε φτάσει σ' αυτή την τόσο σπάνια ένωση, της καθαρά πλαστικής έκφρασης, με μια ποίηση διαφορετική από εκείνη των λέξεων. Έτσι ή λιθογραφία, με τον πλούτο της έκφρασης και την αυθόρμητη δημιουργία που επιτρέπει, έγινε γρήγορα γι` αυτόν μια νέα κλίση. Αυτή ή τέχνη του ταίριαζε τέλεια. Και πολύ γρήγορα διέπρεψε σ` αυτήν. Η σύλληψη μιας έγχρωμης λιθογραφίας δεν μπορεί να παραβληθεί με αυτήν ενός ζωγραφικού έργου. Στην λιθογραφία το προχώρημα ενός έργου είναι εντελώς δια­φορετικό και απαιτεί μια φαντασία συνεχώς σε έγερση, μια γνώση της τεχνικής και μια ευρηματικότητα στη χρήση των μέσων τα οποία την πλησιάζουν με τη μουσική σύνθεση. (Σκέπτομαι τη μουσική δωματίου).

Ο Βασίλης Χάρος γνωρίζει να τυπώνει μια μορφή η οποία του είναι πολύ προσωπική, με χρώματα επάλληλα και προσεκτικά βαλμένα. Χρώματα φωτεινά ή σκιερά, ουδέτερα ή έντονα, διαφανή ή στερεά και ματ. Η άψογη εργασία του εργάτη ενώνεται και πλουτίζει τη δημιουργία του ζωγράφου. Γιατί αυτή ή πειθαρχία ή τόσο αυστηρή είναι ένα θαυμάσιο μέσον να ξαναδεί κανείς και πάλι τη ζωγραφική και να είναι περισσότερο συνειδητός στη δημιουργία και την ανάπτυξη της.

Η Τέχνη του Βασίλη Χάρου με την λιθογραφία κέρδισε σε ακρίβεια και τελειότητα, χωρίς να χάσει τίποτα από τον πλούτο και την ποίηση της.

Παρίσι, 15 Γενάρη 1975