ลูกข่าง เป็นหนึ่งในการละเล่นไทยที่ได้รับการขึ้นทะเบียน

เป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติ เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๕๘ ลูกข่าง มีการเล่นกันในทุกภูมิภาคของประเทศมาเป็นระยะเวลานาน สำาหรับ ในภาคใต้ มีลูกข่างที่นิยมเล่นกันมากอยู่ ๒ ชนิด คือ ลูกข่างไทยและ ลูกข่างมลายู โดยลูกข่างไทยจะนิยมเล่นกันในทุกพื้นที่ของภาคใต้ ส่วนลูกข่างมลายู หรือ ฆาซิงมลายู จะนิยมเล่นกันในจังหวัดชายแดน ภาคใต้และบางรัฐของประเทศมาเลเซีย ซึ่งในพื้นที่จังหวัดนราธิวาส นิยมเล่นลูกข่างมลายููกันมากบริเวณอำาเภอตากใบ อำาเภอสุไหงโก-ลก อำาเภอสุไหงปาดี และอำาเภอแว้งลูกข่างมลายูมีลักษณะที่แตกต่างจากลูกข่างไทย มีวิธีการแข่งขันที่น่าสนใจ สร้างความสนุกสนาน เราใจใหแก่ผชม และการแข่งขนลูกข่างมลายูยังเป็นการฝึกการใช้สติปัญญาและการวางแผน การทำงาน เป็นทีม ก่อให้เกิดความสามัคคีในหมู่คณะแก่ผู้เข้าร่วมการแข่งขัน จึงสมควรที่ได้รับการศึกษาและจัดเก็บเป็นองค์ความรู้ และเผยแพร่ ประชาสัมพันธ์ให้เป็นที่รู้จักในวงกว้าง www.m-ulture.go.th/narathiwat/download/article/article_20210930103104.pdf