วัดโพนงาม

วัดโพนงาม สร้างเมื่อ พุทธศักราช 1200 และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พุทธศักราช 1200 ชาวบ้านเรียกกันว่า วัดทุ่ง เป็นวัดเก่าโบราณสร้างขึ้นในสมัยทวารวดี ตั้งอยู่บนเนินดินสูงซึ่งมีลักษณะคล้ายมูลดินกองใหญ่กลางทุ่งนา หรือจอมปลวกขนาดใหญ่ วัดนี้จึงเรียกว่า วัดโพนงาม ตามลักษณะภูมิประเทศ วัดอยู่บนเนินดินที่สวยงาม ต่อมาวัดได้กลายสภาพเป็นวัดร้างหลายครั้ง ในปีพุทธศักราช 2482 เกิดวาตภัยอย่างรุนแรงทำให้พระพุทธรูปในวิหาร คือ หลวงพ่อใหญ่เสียหาย ชาวบ้านจึงช่วยกันบูรณปฏิสังขรณ์ใหม่ หลังจากนั้นคณะสงฆ์และชาวบ้านได้ช่วยกันสร้างและบูรณะพัฒนาวัดเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน

การบริหารและปกครอง มีเจ้าอาวาสเท่าที่ทราบนาม คือ

รูปที่ 1 พระอธิการคำตัน อนาคาริโย พ.ศ. 2485 – 2502

รูปที่ 2 เจ้าอธิการถวิล พ.ศ. 2502 – 2510

รูปที่ 3 พระอธิการเก้า สุวโจ พ.ศ. 2522

รูปที่ 4 เจ้าอธิการตี๋ ศรีเทพบุตร ปัจจุบัน

ทุกวันเพ็ญ 15 ค่ำ เดือนหก ของทุกปี จะมีประเพณีทรงน้ำหลวงพ่อใหญ่ โดยชาวบ้านจะเตรียมน้ำอบ น้ำหอมมาทรงน้ำหลวงพ่อใหญ่ เป็นประจำทุกปี