W wycieczce wzięli udział: Krzysztof Bobis, Gabriela Budkiewicz, Marian Cetnarski, Stanisław Krukiewicz, Waldemar Siodlaczek, Alfred Sołtys, Janusz Weres i Jarosław Szerszeń, który na metę rajdu dojechał indywidualnie.
Trasa wycieczki: Gliwice - Żernica - Nieborowice - Knurów - Czerwionka Leszczyny - Bełk - Palowice - Żory - Palowice - Bełk - Czerwionka Leszczyny - Nieborowice - Żernica - Gliwice. Pokonany dystans to około 76 km. Dziękujemy "Wandrusom" za mile spędzony czas i do zobaczenia na turystycznych szlakach.

Dalsza jazda przebiegała bez kłopotów, do czasu gdy w pewnej chwili zaczęło padać. Opad był na tyle intensywny iż trzeba było zwolnić, a wycieraczki włączyć na maksa. Po kilku minutach jazdy pod ołowianym niebem, na horyzoncie nadal nie było widać przejaśnień. W uczestników wstąpiło zwątpienie, skutkiem czego było zatrzymanie konwoju i pytanie o sens dalszej jazdy. Jednakże, będąc uzbrojonym w wiedzę meteorologiczną z komputera, nakłoniłem pesymistów do kontynuowania wyprawy. Jeszcze dobrych kilka minut jechaliśmy w strugach deszczu, by w końcu gdzieś w oddali zobaczyć pierwsze skrawki błękitnego nieba. Po dojeździe do Siemianic, gdzie zaparkowaliśmy przy Zajeździe Wielkopolskim, miłym akcentem rozpoczynającej się wycieczki było stwierdzenie, że na parkingu niema śladu deszczu. Dzięki uprzejmości właściciela Zajazdu pana Wojciecha Nawrota, czekał na nas przygotowany stół z nakryciami. Jednakże prawie dwugodzinna jazda wzmogła bardziej pragnienie niż poczucie głodu, tak więc w ruch poszedł tylko czajnik. Przy stole przedstawiłem plan wycieczki i wręczyłem wszystkim skromną pamiątkę - opracowanie zawierające skrótowy opis miejsc które będziemy odwiedzać. Po krótkich przygotowaniach ruszyliśmy do pałacu rodu Szembeków, gdzie obecnie znajduje się Leśny Zakład Doświadczalny Siemianice. Dzięki uprzejmości pana dyrektora mgr. inż. Iwo Gałeckiego mieliśmy możliwość zwiedzenia pałacu. Nadzorem oraz wsparciem w zakresie wiedzy historycznej i przyrodniczej zajęła się przemiła pani Aleksandra Radomska Barton, która zechciała poświęcić swój czas i przedstawiła nam bardzo ciekawą historię rodu Szembeków. Oprowadzając nas po pałacu pokazała wiele ciekawostek, które zachowały się pomimo grabieży dokonywanych podczas wyzwalania w trakcie działań II Wojny Światowej. Po pałacu przyszła pora na park. Spacer parkowymi alejkami pozwolił nam zobaczyć wiele ciekawych gatunków drzew i krzewów o których opowiadała nam pani Aleksandra. Zarówno zwiedzanie pałacu jak i spacer po pałacowym parku wzbudziły wśród uczestników żywe zainteresowanie, zwłaszcza że nie co dzień można chodzić po pomniku przyrody jakim w całości okazał się park. Mimo serdecznej atmosfery, która panowała w trakcie zwiedzania, trzeba było się pożegnać, gdyż czas płynął nieubłaganie. Ruszyliśmy dalej przez Raków, by dotrzeć do kompleksu rezerwatów utworzonych w 1971 roku. Pierwszym rezerwatem na naszej drodze był Rezerwat Stara Buczyna, zajmujący powierzchnię 3,51 ha. Jak sama nazwa wskazuje, szczególnej ochronie podlega tu fragment blisko 200-tu letniej buczyny. Występuje tu także urozmaicone runo leśne, w skład którego wchodzą takie gatunki jak: trędownik bulwiasty, konwalia majowa, fiołek leśny, perłówka jednokwiatowa, szczawnik zajęczy, konwalia dwulistna, kosmatka owłosiona, dąbrówka rozłogowa, buławnik wielkokwiatowy oraz przytulia okrągłolistna. W centrum rezerwatu znajduje się cokół z pamiątkową tablicą, upamiętniająca twórców rezerwatu.
Na drodze do kolejnego rezerwatu napotkaliśmy stado konika polskiego. Co prawda koń jaki jest każdy wie lecz nie każdy wie dlaczego konia polskiego czasem nazywa się koniem prymitywnym. Rzecz w tym, że rasa ta zachowała wiele specyficznych cech pierwotnych. Są to konie niskiego wzrostu, maści myszatej z charakterystyczną czarną pręgą biegnącą wzdłuż całego grzbietu. Są bardzo odporne na trudne warunki bytowania.
Podążając dalej spotkaliśmy parę żurawi, a następnie dotarliśmy do Rezerwatu Oles w Dolinie Pomianki. Jego powierzchnia to 3,09 ha. Rezerwat obejmuje tereny okresowo zalewane wodą. Rosną tu: olsza czarna oraz w niewielkich ilościach brzozy, jesiony i świerki. Korzenie i pnie tych drzew tworzą kępy - wzniesienia charakterystyczne dla olsów. Występuje tu bogate runo leśne. Wśród ptaków spotykamy tu między innymi muchołówkę małą i dzięcioła średniego.
Kolejny przystanek to Marianka Siemianicka gdzie postanowiliśmy się posilić i trochę odpoczęć. Po krótkiej sjeście dotarliśmy do Rezerwatu Las Łęgowy w Dolinie Pomianki" o powierzchni 6,05 ha. Szczególnej ochronie podlegają tu fragmenty młodego lasu liściastego, który tworzą takie gatunki jak: olsze czarne z domieszką brzóz, jesionów, świerków i sporadycznie sosen. Do osobliwości runa leśnego należy okaz starca kędzierzawego - rośliny górskiej. Innymi ciekawymi gatunkami flory są: listeria jajowata - chroniony gatunek storczyka, czartawa drobna oraz nasięźrznał pospolity. Wśród ptaków spotkać możemy dzięcioła czarnego i siniaka.
Wyjechaliśmy z lasu by liznąć trochę cywilizacji. Przejeżdżamy przez wieś Janówka i już dalej polną drogą podążamy w kierunku wsi Komorzno. Pokonawszy piachy w końcu docieramy do Rezerwatu Komorzno. Został on utworzony w 1960 r. i obejmuje powierzchnię 3,74 ha. Chroni drzewostan w wieku do 190 lat, o cechach żyznej buczyny (buczyna pomorska). Gatunkiem panującym jest buk w wieku od 30 do 185 lat osiągający 36 metrów wysokości i przeciętnej pierścienicy 72 cm. W starym drzewostanie mieszanym rośnie w towarzystwie kilkudziesięciu dorodnych jodeł, a najwspanialszy okaz tego gatunku ma przeszło 4 metry w obwodzie i dochodzi do 60 metrów wysokości. Występuje tu również buk będący pomnikiem przyrody, którego wiek szacuje się na 320 lat. Poruszając się dalej leśnymi alejkami trafiamy do Rezerwatu Krzywiczyny, utworzonego w 1969 r. zajmującego obszar 19,84 ha. Jego powierzchnię pokrywa las mieszany z domieszką jodły w wieku do 180 lat. Znajdują się tu pomniki przyrody: sosna pospolita i jodła w wieku 200 lat mające obwody 252 cm i 311 cm oraz 27 i 30 metrów wysokości. Kolejnym pomnikiem przyrody jest również 200-stu letnia sosna pospolita o wymiarach 270 cm w obwodzie i wysokości 34 metrów. Powoli wyjeżdżamy z rezerwatów ale jak to czasem bywa awarie się zdarzają. Na szczęście była to tylko przebita dętka kolegi Wieśka i szybko się z tym uporaliśmy. Dotarliśmy do wsi Komorno, gdzie na boisku odbywał się mecz lokalnych drużyn piłkarskich. Dzięki temu otwarty był lokal gastronomiczny. Postanowiliśmy więc skorzystać z okazji, trochę się posilić i odpocząć przy kawie. W planach był jeszcze Rezerwat Lasek Kurowski ale ze względu na porę i niepewną pogodę, postanowiliśmy z niego zrezygnować. Zwiedziliśmy jeszcze zabytkowy drewniany kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Jadwigi w Komorznie.
Powrót do samochodów odbył się bez kłopotów. Pomimo że chmury były coraz ciemniejsze to jednak do samego końca nikt nie zmókł. Jedynie w drodze powrotnej do Gliwic napotykaliśmy miejsca gdzie widniały oznaki deszczu.
Mam nadzieję że uczestnikom wycieczka się podobała. Jestem w trakcie przygotowania kolejnej wycieczki na którą serdecznie zapraszam. Wszelkie informacje na jej temat zostaną przekazane wkrótce na zebraniu Klubu oraz znajdą się na naszej stronie. Za pomoc w przygotowaniu wycieczki pragnę podziękować kol. Annie Guzek, kol. Marianowi Cetnarskiemu i kol. Waldemarowi Siodlaczek.

Relacja wraz ze zdjęciami: Alfred Sołtys

Dąbrowa Górnicza (Łosień) - Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego

Sosnowiec (Maczki) - Most graniczny na Białej Przemszy z 1848r., Dworzec kolejowy w Maczkach zbudowany w neorenesansowym stylu według projektu Teofila, Schullera, ucznia Henryka Marconiego z 1848r., Wieża ciśnień z 1880r., Pomnik T. Kościuszki w parku

Jaworzno (Szczakowa) - Dworzec PKP w Jaworznie-Szczakowej z XIX w, Kościół pw. św. Elżbiety Węgierskiej

Jaworzno - Rynek Główny o nietypowym trójkątnym kształcie, Muzeum Miasta Jaworzna, Zespół willowo-parkowy (tzw. Pałac w Jaworznie) przy ul. Grunwaldzkiej 37, z XIX w., Jeden z największych w Europie komin (należący do Elektrowni "Jaworzno III").306m, Kolegiata św. Wojciecha i św. Katarzyny w Jaworznie z XVI w. z cudownym obrazem Matki Bożej Jaworznickiej (inaczej zwaną MB Passawską) oraz jeden z największych witraży w Europie, Sanktuarium MB Nieustającej Pomocy z ukoronowanym przez Jana Pawła II obrazem w 1999r., Rezerwat Sasanek - rezerwat przyrody z stanowiskiem sasanki, Dolina Żabnika - rezerwat przyrody położony jest w północno-wschodniej części miasta.

Następny zaplanowany etap to Czechowice Dziedzice -Zwardoń. Zapraszamy chętnych.

Zdjęcia: Julian Rzewódzki, Jan Zabrzeński

Na mecie uczestników czekało wiele atrakcji. Jedną z nich była możliwość przejazdu kolejką wąskotorową na trasie Rudy Raciborskie – Paproć po ulgowej cenie. Odbyły się również dwa konkursy sprawnościowe: rzut piłeczkami oraz rzut bulami.

Konkurs rzut piłeczkami prowadził Władysław Stawiarczyk oraz Jerzy Zając, natomiast konkurs rzut bulami prowadzili Leonard Barylski i Józef Sandejn. Biuro prowadził kierownik rajdu Henryk Szcześniak oraz Henryk Wajnoch. Konkurs rzut piłeczkami odbył się w dwóch kategoriach: szkoły podstawowe oraz osoby dorosłe, natomiast konkurs rzut bulami tylko w kategorii open. Na zakończenie rajdu zwycięzcy otrzymali nagrody. Najliczniejsza drużyna, rowerzyści z Koła RAMŻA z Czerwionki Leszczyn otrzymali puchar. Całej imprezie towarzyszyła piękna, letnia pogoda.

Zdjęcia: Artur Sokólski