Star Wars…..hoe heerlijk is het toch dat we af en toe kunnen ontsnappen naar een Galaxy far, far away….? Als we Disney mogen geloven hebben we dat nu voor de voorlopig laatste keer gedaan met het derde deel van de nieuwste trilogie. 

Met The Rise of Skywalker valt het doek over een saga die 42 jaar nodig had om verteld te raken. Disney haalde nog eens alles uit de kast om het sluitstuk van deze legendarische franchise met de nodige luister aan de man te brengen. Voor de gelegenheid ben ik samen met een groep bevriende geeks gaan genieten van de Star Wars Marathon in Kinepolis. De spanning en de vreugde die heerste in de zaal was zowaar voelbaar. Het overwegend mannelijke publiek dat zich had verzameld in de zaal was er klaar voor, en ik met hen.

De nieuwe film pakt de draad op met dreigementen van wraak die worden geuit door een stem die van Palpatine lijkt te zijn. Zou The Emperor echt uit de as herrezen zijn? Is hij werkelijk het brein achter The First Order? De nieuwe Supreme Leader en usurpator van Snoke, Kylo Ren (Ben Solo), gaat op zoek naar de bron van deze berichten. Meteen word je als kijker in de volle actie geworpen. Vervaarlijk zwaaiend met zijn lightsaber baant Kylo zich een weg door zij die hem van zijn doel scheiden. Zijn starre blik toont meteen dat elk verzet nutteloos zal blijken, hij zal krijgen wat hij wil. 

Deze opener voelde als thuiskomen. Waar de vorige film bevreemdend en traag aanvoelde, werd er deze keer niet gedraald. Je merkt meteen dat J.J. Abrams het roer weer stevig in handen heeft. De kleine geniepigaard deelt zelfs doorheen de film zowaar een paar subtiele FUCK YOU’s uit naar het voorgaande deel. (straks meer daarover) De gemaakte fouten werden stuk voor stuk goed gemaakt en de losse eindjes geknoopt. 

Terwijl Kylo koers zet naar de mysterieuze en geheime thuisplaneet van de Sith zit de rest van de personages natuurlijk ook niet stil. Rey zweeft bij wijze van training tussen de struiken en bomen door, gevolgd door BB-8, mijn kleine schat! Ook Leia, gespeeld door mevrouw Fisher zaliger, is in deze film aanwezig. Hoewel het opvalt dat men hier gebruik maakte van oude beelden en replieken, was het een weerzien dat aan mijn tere hartje even een kneepje gaf. Fan favourite Poe is van de partij, samen met Finn en zijn nieuwe kapsel. Ook ons geliefde team is op zoek naar antwoorden. Het is de typische structuur en formule van Star Wars die we zo graag hebben. Protagonisten hebben een mcguffin waar ze onder tijdsdruk van een naderend onheil in de galaxy naar op zoek moeten gaan. Onvoorziene problemen zorgen ervoor dat men een zijsprong moet nemen, wat alles natuurlijk danig in de war stuurt. Enter: nieuwe personages, een blij weerzien, nieuwe schattige wezentjes….you name it. Een kapot schip moet worden hersteld, en ook daar zijn parts voor nodig die dan weer elders moeten gezocht worden..... Natuurlijk mag het ontdekken van dat ene ding dat het grote wapen of onoverkomelijke obstakel in de film kan vernietigen niet ontbreken. (iets wat natuurlijk lukt). Daar tussendoor de wrijving tussen goed en kwaad. Wat lightsabers en nostalgie en; BAM; STAR WARS!!! Voorspelbaar, but I love it. Deze formule kan je ook hier min of meer weer toepassen.

Deze film zet een paar dingen uit het vorige deel recht zoals ik al aanhaalde. Waar Luke de lightsaber in The Last Jedi weggooide, maant hij nu Rey, die het dit keer zelf probeert, aan om dergelijke relikwieën met het nodige respect te behandelen. Als je weet dat Hamill in het vorige deel moeite had met deze scene en dat ook fans dit een vreemde draai aan het personage vonden (Luke zou nooit de saber zomaar weggooien) kan dit als veeg uit de pan wel tellen. Ook de kapotte helm van Kylo wordt mooi hersteld. 'It suits you', laat Hugs ons droog weten…. Again, een middelvinger naar deel 8. 

Waar de vorige film vooral oude conventies van de reeks wilde weggooien en beëindigen, ijvert deze film net voor het eren en vasthouden van  vaste waarden, ook al zijn dat soms clichés. Het geheel werd een mooi einde en een rit die aanvoelde als een rollercoaster. De dramatische evolutie die de twee hoofdrollen doormaken en zowel hun innerlijke als uiterlijke conflicten komen mooi aan bod en in beeld. Deze reeks is en blijft gewoon puur plezier. 

Ik ben blij dat ik alle nieuws en trailers voor het bekijken van deze film heb weten te vermijden. Ik ging volledig blind dit avontuur in en ben er zeker van dat dit heeft bijgedragen aan het plezier dat ik gehad heb aan dit sluitstuk. Dat Rey een kleindochter van Palpatine blijkt, werd blijkbaar gelekt en lokte meteen de nodige discussie onder de fans uit. De film werd door sommigen al verworpen nog voor hij de kans kreeg bekeken te worden. Het is de vloek van het sluitstuk, van het einde. Nooit zal iedereen tevreden zijn. (kuch...Game of Thrones...kuch) Ik vond het in ieder geval een waardig einde.

Als Star Wars op eender welke manier in je hart zit, ga dan zeker kijken, you are in for a treat.

OMG 😱…. Het is weer zover. Er werd zojuist een hele nieuwe generatie pokémon op de wereld losgelaten in de vorm van SWORD AND SHIELD voor Nintendo Switch.

Wat werden deze games gehyped zeg! Tijd dus om eens te kijken of de eerste core games van deze reeks op console kunnen voldoen aan de hype.

Ik moet toegeven dat ik na het zien van de vele trailers een beetje ongerust werd over hoe het spel er zou uitzien op het grote scherm. Ook de muziek die voor de warmmakertjes werd gebruikt wist me in de luttele minuten die de trailers duurden volledig te enerveren. Ik was op zijn zachtst gezegd bezorgd.

Bij het opstarten van de game overkwam me een golf van nostalgie en verwachting die ik zelden meemaak bij het spelen van een nieuwe game. Hoe doet Nintendo dat toch???

De muziek was ok, en zelfs met mijn bril op zag alles er best strak uit….oef!

Meteen werd ik verwelkomd in de nieuwe Galar regio. Deze werd duidelijk geïnspireerd op Groot Brittannië, en wie me kent weet dat ik als Anglofiel alleen maar deze keuze kan toejuichen. CHEERS MATE! Hopelijk blijven we in deze game echter bespaard van een Gexit…

Goed nieuws, deze game gooit meteen een paar vervelende gewoontes die we allemaal wel verwachten van de pokémon- reeks overboord. Geen te lange tutorials, geen professor die, hoewel hij beter zou moeten weten, aangevallen wordt in het hoge gras…. neen, niks daarvan. Samen met je buurman ga je op pad om de kampioen van Galar, die vreemd genoeg niet de weg kent in zijn eigen dorp, op te halen aan het station. Leon, die ook best wat kledingadvies kan gebruiken, geeft je je eerste pokémon kado. En hopsa, de reis kan beginnen.

In Galar zijn gevechten in gyms heuse evenementen. Hieraan meedoen is de droom van de jonge protagonist en meteen ook de incentive om op pad te gaan, pokémon te vangen, bevechten, ruilen en voederen. De nieuwe designs zien er stuk voor stuk schattig en keurig uit. Zelden heb ik in een pokemon game zin om ze allemaal te vangen. Hoe schattig is Wooloo??? (kom hier en verwarm me jij wollig wolleke bolleke bollie…..). Wooloo is meteen ook een van de eerste pokémon die je ziet en die het verhaal rond de mythische pokémon in gang zet door voorbij een strategisch geplaatst hek te gaan, foei toch!

Reizen over de map van deze game was zelden zo handig dankzij een welbepaalde taxi- service, die ik nu eens lekker niet ga spoilen zie. Maar geloof me, handig! Ook de menu's navigeren lekker en zien er fris en overzichtelijk uit. Andere toevoegingen, waaronder het kamperen met je beestjes, zeggen mij dan weer minder. Ook hete curry maken laat me koud, ik zie er de meerwaarde niet van in. 

Ik ben dan weer een heel grote fan van het Dynamaxen en van een nieuw gebied dat The Wild wordt genoemd. Eindelijk een uitgestrekt veld waarin je wilde pokémon kan zien kuieren en waar je zelfs de camera van de game vrij kan gebruiken, heerlijk! Het is ook hier dat je kan deelnemen aan gevechten met gigantische pokemon en waar je dus een van je eigen wezentjes kan opblazen als een ballon om zo de gevechten meer gravitas te geven. Deze manier van vechten gooit de formule lekker door elkaar en is leuker dan ik dacht. Ook in Gyms kan je deze technieken gebruiken, zij het dan vergezeld van een juichend publiek dat me op een vreemde manier kriebels in de buik gaf, good stuff.

Pokemon Sword en Shield zijn een eerste voorzichtige stap in de goede richting en een aanrader voor elke Nintendo Switch owner. Waar wacht je nog op?? Je moest al aan het spelen zijn!

Stel je voor…. 

Het heeft heel de dag geregend. Je hebt het koud. Je hebt een rotdag gehad op het werk want je baas vond het nodig je uit te schelden. De bus was te laat. De trein ook…. Eindelijk ben je thuis. Je hond begroet je met een kwispelstaart en geeft je koude handen warme likjes. Na een zalige douche plof je op de bank met een lekkere kom pompoensoep met balletjes en je favo dekentje over je heen. De dag is voorbij en je voelt je weer beter. DAT IS HET DRAGON QUEST GEVOEL! 

Deze game is zo gezellig ouderwets en geeft je altijd precies wat je kan verwachten van dit oude genre, dat het spelen ervan steeds weer aanvoelt als thuiskomen. 

Dragon Quest games komen meestal zo om de vier jaar uit, soms zelfs eerder vijf. Elke keer er eentje gemaakt wordt voel ik een tinteling van plezier. Je weet gewoon dat het goed zal zijn. Met mij voelt ook heel Japan, het thuisland van deze franchise, deze tinteling - zij het dan vermenigvuldigt met een paar miljoen…. Dragon Quest is in Japan groter dan Mickey Mouse, groter dan Super Mario. Meer nog, het is er een huishoudnaam. Ieder gezin heeft er wel een game of voorwerp van in de kasten liggen. 

Het is daarom een echte schande dat gamers in onze contreien hun neus vaak ophalen voor deze meesterwerkjes. Het is zo jammer dat DQ in het westen niet de status heeft die het hier ook verdient. Toegegeven, Square Enix heeft er niet altijd werk van gemaakt om deze games aan de man te brengen in Europa. Maar dat ze nu meer dan ooit toenadering zoeken met het elfde deel van deze sprookjesachtige reeks mag wel blijken uit al het moois dat ons geschonken wordt in de vorm van extra's, demos van het spel en een betere aanwezigheid op game platformen en sociale media

Dragon Quest is een JRPG van de puurste soort. Held; check. Fantasiewereld in nood; check. Een groep kleurrijke vrienden klaar om op avontuur te gaan; check. Een nog onzichtbare maar aanwezige duistere heer; check. 

In het elfde deel van de reeks (dat overigens volledig op zichzelf staat, zij het met heel wat knipogen naar vorige delen) kruip je als speler in de huid van de Luminary. Je bent de reïncarnatie van een oude held die ooit een groot kwaad wist te verslaan waardoor er nu al eeuwen vrede heerst. Op je zestiende verjaardag ontdek je wie je bent en dat je op weg moet gaan naar de koning van het nabijgelegen land om je daar kenbaar te maken. Daar aangekomen echter, word je meteen in de boeien geslagen en krijg je de moniker “Darkspawn” op je jasje gespeld. Na het ontsnappen uit de kerkers wacht je een groot avontuur om te ontdekken wat er aan de hand is en wat je plek is in de wereld. Meer en meer monsters bevolken deze de laatste jaren. Zou het dan echt kunnen dat dit jouw schuld is? Ben je niet de held, maar het kwaad? Samen met de vrienden die je op je weg tegenkomt, elk met hun redenen je te volgen en te helpen, probeer je de magische boom Yggdrasil te bereiken waar alle antwoorden liggen. 

De gameplay is net zo precies als een Zwitsers horloge en alle elementen zijn prachtig in elkaar gezet. De wereld is kleurrijk en vol leven. De steden gigantisch en de bevolking uniek. Het script zit opnieuw vol heerlijke woordspelingen en droge humor. De muziek brengt een glimlach op je gezicht met de oude deuntjes voor overwinning en gamesaven die al 30 jaar onveranderd in de games zitten. Sterren op het toneel zijn de vele verschillende monsters die zo schattig lijken dat je zou vergeten dat je toch op je hoede moet blijven. Allen zijn ze van de hand van Akira Toriyama die ook het befaamde Dragonball bedacht en tekende. Verder kan je er ook voor kiezen de game in HD of 2d te spelen wat dan weer de nostalgische waarde ervan vergroot. Je gaat van stad tot stad en van dungeon naar dungeon. Al vechtend level je je personages, leer je nieuwe magie, verdien je geld, koop je nieuwe wapens en word je sterker. Iedere stap brengt je verder in het heerlijke sprookje dat deze game is.