Школски систем у Немачкој
_____________________________________________
_____________________________________________
Obaveza pohađanja škole i troškovi© Colourbox.com
U Nemačkoj postoji obaveza pohađanja škole. Deca moraju da idu u školu devet godina. U nekim saveznim pokrajinama važi obaveza pohađanja škole i za decu s nerazjašnjenjim boravišnim statusom. Školska godina počinje u avgustu ili septembru i traje do juna ili jula, zavisno od savezne pokrajine. U većini slučajeva deca pohađaju državne škole. U njima se ne plaća školarina. Postoje nezn
atni troškovi vezani za, recimo, kopiranje, materijale ili izlete. U privatnim školama je plaćanje školarine obavezno.
Vrste škola
Postoje različite vrste škola. Školski sistem se razlikuje u zavisnosti od savezne pokrajine. U osnovnu/primarnu školu idu sva deca uzrasta od šest ili sedam godina. Posle četvrtog razreda (u pojedinim saveznim pokrajinama i posle šestog razreda) deca idu u opšteobrazovne škole sekundarnog stepena. Postoje potpuno različite opšteobrazovne škole sekundarnog stepena. U četvrtom razredu osnovne škole će vam preporučiti vrstu škole u kojoj će vaše dete da nastavi školovanje. Postoje glavne škole ili realne škole (od 5. do 9., odnosno 10. razred). Posle toga se polaže završni ispit nakon glavne škole ili kvalifikujući završni ispit nakon glavne škole. U glavnoj školi se pohađaju i praktični predmeti, kao što su tehničko vaspitanje ili tehničko crtanje. Viši stepen škole je realna škola (od 5. do 10. razreda). Ovde se polaže završni ispit nakon realne škole. Po završetku glavne ili realne škole moguće je izučiti neko zanimanje. Između ostalog, postoji i gimnazija (do 12. razreda). Nakon gimnazije se polaže matura posle koje se može studirati na univerzitetu. U gimnazijama se često uče dva do tri strana jezika, kao što su, recimo, engleski i francuski.
U nekim saveznim pokrajinama postoje objedinjene školske ustanove. U njima se glavna škola, realna škola i gimnazija nalaze pod jednim krovom. Tu deca mnogo lakše mogu da se prebacuju s jedne škole u drugu, na primer s glavne na realnu školu. Prebacivanje je takođe moguće i kod pohađanja zasebnih škola, ali to nije uvek jednostavno. U svakoj saveznoj pokrajini postoje i dvojezične škole, škole za decu s posebnim potrebama, srednje stručne ili srednje strukovne škole.
Vreme održavanja nastave
U većini škola nastava traje do podneva ili ranog popodneva (do 14 ili 15 časova). Posle toga deca mogu da idu u dnevni boravak za školsku decu. U njima mogu da ostanu tokom popodneva. Tu će dobiti nešto za pojesti i pomoć oko rešavanja domaćih zadataka. No dnevni boravak za školsku decu se plaća. Postoji sve više celodnevnih škola. U ovim školama deca borave ceo dan i to većinom do 16 ili 17 časova.
Školski predmeti
Deca u školi imaju brojne predmete. U njih se ubraja i fizičko vaspitanje. Ovaj predmet u osnovnoj školi nije podeljen po polovima. Devojčice i dečaci zajedno imaju fizičko vaspitanje. U drugim školama devojčice i dečaci ponekad zajedno pohađaju fizičko vaspitanje, a nekad odvojeno. Često postoje i časovi plivanja. U većini škola se predaje hrišćanska veronauka. Međutim, dete možete ispisati s nastave veronauke kako ne bi pohađalo taj predmet. Kao alternativa tome postoje časovi etike. U pojedinim školama je u ponudi i nastava o drugim religijama (na primer, islam ili judaizam).
© Colourbox.com
Vannastavne aktivnosti
Škole po pravilu organizuju jednu ekskurziju tokom školske godine. Ona većinom traje od tri do pet dana. Ovde odeljenje zajedno ide u neki drugi grad ili neko drugo mesto. Postoje i planinarski dani. Tada deca zajedno idu na izlet. Ovde deca uče o istoriji, kulturi i prirodi. Škole takođe organizuju i školske priredbe. Na njima se, primera radi, daju pozorišne predstave ili koncerti koje izvode učenici.
Roditelji
Svaka škola ima roditeljske predstavnike, to jest roditelje koji sarađuju sa školom. Više puta godišnje održavaju se roditeljski sastanci. Na njima se roditelji mogu upoznati s učiteljima/nastavnicima koji im pružaju važne informacije. Roditelji takođe mogu imati individualni sastanak i s jednim učiteljem/nastavnikom i s njim nasamo razgovarati. To se zove razgovor s roditeljima. Oni se održavaju kod problema s detetom u školi ili kada roditelji žele da saznaju više o uspehu njihovog deteta.
Schooling
Education is compulsory in Germany. This means that children have to go to school for 9 years. Refugee children also have to attend school but they have to wait several weeks before they can do so. The exact length of the waiting period is determined by the respective federal state. Sometimes it may take just a few weeks, but occasionally it may take up to six months. The prerequisite is that you are no longer staying at the initial reception centre. Once you are living in your allocated centre, your children can go to school.
You can get help at the Residents’ Registration Office [Einwohnermeldeamt]. Your contact person will contact a suitable school. After that you will be able to visit the school and meet the teachers.
Children and teenagers who don’t speak German will initially be in a separate class where they will study German and learn about the German culture. These are so-called welcome classes or transition classes designed to make the start at a German school easier. The teachers will be happy to provide support and gladly answer questions.
Attending school is free for refugee children. If your children have to take the bus to get to school, for example, they don’t have to pay for it. School lunches, field trips, books, pencils and notepads are also free. The school will pay for it. To get this type of financial support you will have to fill out several documents. You can get more information at your town hall.