Παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσει η μελέτη με τη μέθοδο Suzuki, τα μαθήματα κατά προτίμηση πρέπει να αρχίζουν πριν από την ηλικία των 5. Είναι τόσο μεγάλη η ανάπτυξη που πραγματοποιείται στα πρώτα χρόνια ενός παιδιού, που  ο  Suzuki   πιστεύει ότι δεν θα πρέπει να πάνε χαμένα.  Ένιωθε ότι πρέπει να “καλλιεργηθούν” με αγάπη και φροντίδα. 

Οι μαθητές έρχονται στο δάσκαλο για τα μαθήματά τους για να παρατηρήσουν άλλα παιδιά που μαθαίνουν. Ένας μαθητής αρχίζει να παρατηρεί τους άλλους μέχρι και ένα χρόνο πριν αρχίσει να παίζει ο ίδιος.  Επίσης  τον ενθαρρύνει στο να  επιδιώκει  να φθάσει  την ικανότητα των άλλων,  όπως και να συνηθίσει να παίζει μπροστά σε κοινό από την αρχή. 

Οι μαθητές  ακούν την ηχογράφηση των κομματιών που θα παίξουν πριν μάθουν να τα παίζουν. Ο Suzuki πίστευε ότι, ακριβώς όπως στην συμβατική εκπαίδευση, τα βιβλία δίνιονται στα παιδιά  αφού έχουν μάθει να μιλάνε  την μητρική τους γλώσσα για αρκετά χρόνια, έτσι και στην μουσική θα πρέπει να πάρουν ενα μουσικό κομμάτι γραπτώς  μόνο από τη στιγμή που έχουν μάθει να το παίζουν  για αρκετό χρόνο.  Αυτό αναπτύσσει την ακοή , αναπτύσει ενα εξελιγμένο “αυτί” σε βαθμό και τόνο μουσικό,  που αυξάνει την δυνατότητα σε ένα παιδί να παίζει με μεγαλύτερη ευαισθησία. 

Οι μαθητές της μεθόδου Suzuki μαθαίνουν ένα μουσικό κομμάτι, αφού έχουν εξοικειωθεί με τις νότες. Μαθαίνουν να παίζουν από μνήμης, κατι το οποίο θεωρείται ως το σημείο εκκίνησης για την σωστή τεχνική και μουσικότητα. Ενθαρρύνονται να επανεξετάζουν  παλιά κομμάτια όπου, απαλλαγμένο από το να πρέπει να μάθουν νέες νότες, μπορούν να εργασθούν σε νέες τεχνικές δεξιότητες ή απλώς να ενδυναμώσουν και να οξύνουν τις δεξιότητες που έχουν ήδη αποκτήσει. 

 Όλοι οι μαθητές Suzuki  μαθαίνουν και ακολουθούν   το ίδιο  εκπαιδευτικό υλικό. Κάθε μουσικό όργανο έχει το δικό του ρεπερτόριο που έχει σχεδιαστεί για να πάρει ένα παιδί από το πιο απλό κομμάτι (στη μέθοδο Σουζούκι αυτό  είναι παραλλαγές του «Twinkle Twinkle little star») μέχρι το επίπεδο 8 αλλά και ακόμη πιο πάνω. 

Εκτός από ένα ατομικό(ιδιαίτερο)  μάθημα μουσικής, οι μαθητές της μεθόδου Suzuki  διδάσκονται και σε ομάδες. Στην ιδανική περίπτωση, θα παρακολουθήσουν  ομαδικό  μάθημα μια φορά την εβδομάδα. Εδώ τα παιδια επωφελούνται από τις κοινωνικές πτυχές του “παίζω μαζί με άλλους”. Μαθαίνουν από τα διαφορετικά και , μερικές φορές υψηλότερα, επίπεδα και ικανότητες των άλλων και να τελικά κερδίζουν  από την ελευθερία της ανάδειξης του δικού τους ατομικού ήχου σε ένα ευρύτερο σύνολο. 

Όχι μόνο δεν κάνει τα παιδιά να  συνηθίσουν να παίζουν μπροστά σε κοινό με το να εχουν παρατηρητές στο ατομικό τους μάθημα, αλλά επίσης τους δίνεται η ευκαιρία να παίξουν σε συναυλίες που διοργανώνονται από τον δάσκαλό τους ή, σε μεγαλύτερη κλίμακα, σε μία από τις περιφερειακές ή εθνικές συναυλίες που διοργανώνονται από τους περιφερειακή ομάδα ή εναν εθνικός οργανισμό.

Η μουσική παιδεία των μαθητών της μεθόδου Suzuki δεν είναι, αποκλειστικά για το ατομικό τους  όφελος. Για να ξεπεραστεί κάθε φόβος στην απόδοση, ο μαθητής Suzuki μπορεί να χρησιμοποιήσει την ικανότητά τους στο να εμπλουτίζουν τις ζωές των άλλων.

Οι γονείς έχουν ενεργό ρόλο στη μέθοδο Suzuki. Αντί να το βλέπουν ως υποχρέωση και να μένουν έξω από τα μαθήματα, οι γονείς αναμένεται να παρακολουθήσουν μαθήματα, να κρατούν σημειώσεις και να μελετούν με τα παιδιά τους, πλήρως, κατά τα πρώτα χρόνια. Δεν είναι απαραίτητο για έναν γονέα να είναι σε θέση να παίξουν οι ίδιοι το μουσικό όργανο που έχει επιλέξει το παιδί. Ο δάσκαλος θα τους μάθει όλα όσα πρέπει να ξέρουν για να μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους. Πράγματι, πολλοί γονείς εμπνέονται απο την βοήθεια που δίνουν στα παιδιά τους, ωστε τελικά αρχίζουν την μελέτη της μουσικής και για τους εαυτούς τους 

Τα παιδιά μαθαίνουν να μιλούν τη γλώσσα τους πλήρως, διότι μιλούν κάθε μέρα. Έτσι, η μελέτη της μουσικής θα πρέπει να γίνεται κάθε μέρα. Φυσικά, αυτό το είδος της δέσμευσης είναι δύσκολο να γίνει πράξη και ο Suzuki το είχε αντιληφθεί αυτό. Ως εκ τούτου, είπε:

“Μελέτη μόνον τις ημέρες που τρώτε.”

Ο καθηγητής της μεθόδου Suzuki δεν είναι μόνο σε θέση να παίξει ένα μουσικό όργανο. Εχει εκπαιδευτεί στο να ΔΙΔΑΞΕΙ. Οι καθηγητές έχουν μάθει και μπορούν να εκτελέσουν το ρεπερτόριο της μεθόδουSuzuki, καθώς και μια σειρά από άλλα κομμάτια. Διδάσκονται επίσης σε τομείς όπως η ανάπτυξη του παιδιού και της ψυχολογίας ωστε να μπορούν ανα αντιμετωπίζουν τις όποιες μαθησιακές δυσκολίες. 

Ο Dr.Suzuki έγραψε μία μελέτη σχετικά με τη μέθοδο διδασκαλίας του, πώς την ανέπτυξε καθώς και μερικά από τα αποτελέσματα που επέτυχαν οι μαθητές του. Η μελέτη είχε τον τίτλο “αναθρέψτε με αγάπη“. Αναθρέψτε– επειδή πίστευε ότι η μουσική ικανότητα βρίσκεται σε όλα τα παιδιά. Δεν πίστευε οτι προσπαθούσε να επιβάλει μια δεξιότητα πάνω σε ένα παιδί. Ο σκοπός του ήταν, καθοδηγώντας τα παιδιά να εκδηλώσουν, να ανδείξουν αυτό που ήδη κατείχαν. Αγάπη – επειδή η διδασκαλία της μεθόδου Suzuki δεν στοχεύει στην αναπαραγωγή μουσικών ή στο να δίνει δεξιότητες σε παιδιά. Πρόκειται για τα εκπληκτικά αποτελέσματα που μπορεί να επιτευχθούν όταν η κατανόηση, η ευαισθησία και η πειθαρχία συνδυάζονται μαζί σε ένα ενιαίο πεδίο της μελέτης. Η κόλλα που συνδέει τα διάφορα αυτά στοιχεία μαζί είναι η ΑΓΑΠΗ, οπως πίστευε ο Dr. Suzuki. 

Το όφελος απο τις μουσικές σπουδές ηταν κατά τον Dr. Suzuki

" η αύξηση της ευαισθησίας και της κατανόησης που θα οδηγήσει σε μια καλύτερη, πιο ποιοτική ζωή."