สาระสำคัญ
ความปลอดภัยในงานไฟฟ้า
๑. ลักษณะของการถูกไฟฟ้าดูด
๒. หลักปฏิบัติเพื่อความปลอดภัย
๓. การป้องกันอันตรายที่เกิดจากไฟฟ้า
๔. การปฐมพยาบาลผู้ได้รับอันตรายจากกระแสไฟฟ้า
Embedded Files
ความปลอดภัยในงานไฟฟ้า
การทำงานเกี่ยวกับระบบไฟฟ้า ถ้าขาดความระมัดระวังจะทำให้ได้รับอันตราย และเกิดความเสียหายได้ เนื่องจากร่างกาย ส่วนใดส่วนหนึ่ง เข้าไปสัมผัสกับวงจรไฟฟ้า คุณสมบัติของไฟฟ้าโดยทั่วไป จะพยายามไหลและแทรกซึมเข้าหาสื่อตัวนำต่าง ๆ เช่น โลหะ ดิน น้ำเป็นต้น เมื่อร่างกายของเราเข้าไปสัมผัสจะทำให้กระแสไฟฟ้าไหลผ่านตัวเราเข้าสู่พื้นดินหรือน้ำ
กระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านร่างกาย แม้จะมีปริมาณเพียงเล็กน้อยก็อาจจะทำให้ได้รับอันตรายได้ ในกรณีที่กระแสไฟฟ้าไหลผ่านอวัยวะที่สำคัญ ของร่างกาย สาเหตุที่ทำให้ได้รับอันตรายจาก ไฟฟ้าแบ่งเป็น 2 กรณีคือ
1. กระแสไฟฟ้าไหลเกิน เป็นสาเหตุที่ทำให้อุปกรณ์ไฟฟ้าหรือทรัพย์สินอื่นเกิดเสียหาย
2. ไฟฟ้าดูด เป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดอันตรายกับมนุษย์ถึงขั้นเสียชีวิตได้
กระแสไฟฟ้าไหลเกิน (Over Current)
กระแสไฟฟ้าไหลเกิน หมายถึง สภาวะของกระแสที่ไหลผ่านตัวนำจนเกินพิกัดที่กำหนดไว้อาจเกิดได้ 2 ลักษณะด้วยกันคือ
1. โหลดเกิน (Over Load) หมายถึง กระแสไหลในวงจรปกติ แต่นำอุปกรณ์ที่กินกำลังไฟสูงหลาย ๆ ชุดมาต่อในจุดเดียวกัน ทำให้กระแสไหลรวมกันเกินกว่าที่จะทนรับภาระของโหลดได้ เช่น นำเอาอุปกรณ์มาต่อที่จุดต่อเดียวกันของเต้ารับหลายทางแยก
2. การลัดวงจร (Short Circuit) หรือเรียกกันทั่ว ๆ ไปว่าไฟฟ้าช๊อต เกิดจากฉนวนชำรุด ทำให้เกิดสายที่มีไฟ (Line) และสายดิน (Ground) สัมผัสถึงกัน มีผลทำให้เกิดความร้อน ฉนวนที่ห่อหุ้มลวดตัวนำจะลุกไหม้ในที่สุด
ไฟฟ้าดูด (Electric Shock )
ไฟฟ้าดูด คือการที่มีกระแสไฟฟ้าไหลผ่านร่างกายของมนุษย์ โดยบางส่วนของร่างกายจะมีสภาพเป็นตัวนำไฟฟ้า
รูปที่ ๑ แสดงลักษณะของการถูกไฟฟ้าดูด
อันตรายจากการถูกไฟฟ้าดูด ขึ้นอยู่กับปริมาณและกระแสไฟฟ้า ที่ไหลผ่านร่างกายและระยะเวลาที่ถูกดูด ตารางที่ ๑.๑ จะแสดงปริมาณของกระแสไฟฟ้า ที่มีผลกระทบต่อร่างกาย ดังนี้
ตารางที่ 1.1 แสดงปริมาณของกระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านและมีผลกระทบต่อร่างกาย
ลักษณะของการถูกไฟฟ้าดูด
การรั่วระหว่างสาย (Line Leakage) คือกระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านร่างกายระหว่างสายไฟกับสายดิน
รูปที่ ๒ แสดงลักษณะของการรั่วระหว่างสาย
การรั่วไหลลงสู่ดินคือ กระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านร่างกาย จากสายที่มีไฟลงสู่ดินอันเนื่อง มาจากพื้นดิน มีความชื้น จึงทำให้เกิดการนำกระแสไฟฟ้าได้
รูปที่ ๓ แสดงการรั่วไหลลงสู่ดิน รูปที่ ๔ แสดงการรั่วไหลผ่านโครง
การรั่วไหลผ่านโครงอุปกรณ์ (Frame Leakage) คือแรงดันไฟฟ้าบางส่วนรั่วออกมาปรากฏที่โครงโลหะของอุปกรณ์ไฟฟ้า เกิดจากความชื้น หรือเสื่อมคุณภาพ ของอุปกรณ์ ทำให้เกิดกระแสไฟฟ้าไหลผ่านร่างกายขณะที่สัมผัสหรือจับอุปกรณ์ชนิดนั้น ๆ
ระบบการป้องกันทางไฟฟ้า คือ ระบบการป้องกันที่ไม่ให้แรงดันไฟฟ้าเกินค่าสูงสุดซึ่งเป็นแรงดันที่ยอมให้มนุษย์สัมผัสได้โดยตรง (แรงดันไม่เกิน 65 โวลท์) อย่างไรก็ตาม ค่าแรงดันไฟฟ้าระดับนี้ จะก่อให้เกิดอันตรายได้หรือไม่ ขึ้นอยู่กับสภาพความต้านทานไฟฟ้า ของแต่ละบุคคล ซึ่งโดยปกติ ค่าความต้านทานของมนุษย์ มีค่าอยู่ระหว่าง 1,000 – 4,000 โอห์ม และในกรณีที่ร่างกายเปียกชื้นจะมีค่าความต้านทานประมาณ 1300 โอห์ม จะหาค่ากระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านร่างกายได้ดังนี้คือ
กระแสไฟฟ้า = แรงดันตกคร่อมตัวมนุษย์ / ความต้านทานตัวมนุษย์
กระแสไฟฟ้า = 65 โวลต์ / 1300 โอห์ม
= 50 มิลลิแอมป์
ถ้าศึกษาจากตารางที่ 1.1 จะเห็นได้ว่า ในกรณีที่กระแสไฟฟ้าไหลผ่านร่างกาย จำนวน 50 มิลลิแอมป์ ถือว่าอันตรายมาก
รูปที่ ๕ แสดงกระแสไฟฟ้าไหลผ่านร่างกาย
การป้องกันอันตรายที่เกิดจากไฟฟ้า
วิธีป้องกันไม่ให้กระแสไฟฟ้าไหลผ่านร่างกาย คือ ใช้ฉนวนที่กระแสไฟฟ้าไหลผ่านได้ยาก เช่น การสวมถุงมือยาง, รองเท้ายาง, หรือการต่อสายดิน เป็นต้น ในปัจจุบันมีผู้คิดค้นระบบป้องกันอันตรายที่เกิดจากไฟฟ้า เพื่อใช้ในการคุ้มครองชีวิต และทรัพย์สินมากมาย เช่น การต่อสายดิน,
เซฟตี้คัท, แอคคิวคัท, ฟิวส์, เซอร์กิตเบรคเกอร์ อุปกรณ์จะถูกติดตั้ง บริเวณต้นทางของวงจรไฟฟ้า เพื่อป้องกันมิให้เกิดการลัดวงจร การเลือกขนาดของฟิวส์และเซอร์กิตเบรคเกอร์ควรสูงกว่าโหลดที่ใช้แต่ไม่เกินพิกัดของสายไฟฟ้าเพราะอาจทำให้สายเกิดการชำรุดเสียหายได้
หลักปฏิบัติเพื่อความปลอดภัย
1. เมื่อร่างกายเปียกชื้น เช่น มือ, เท้าเปียก ไม่ควรแตะต้องอุปกรณ์ไฟฟ้า-อิเล็กทรอนิกส์ เพราะหากอุปกรณ์ดังกล่าวชำรุด จะถูกกระแสไฟฟ้าดูดและอาจเสียชีวิตได้
2. ถ้าขาดความรู้ด้านไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ ไม่ควรซ่อมและ แก้ไขอุปกรณ์ดังกล่าวด้วยตัวเอง เพราะอาจทำให้ถูกกระแสไฟฟ้าดูด เกิดอันตรายได้
รูปที่ ๖ ร่างกายเปียกชี้ไม่ควรสัมผัสอุปกรณ์ไฟฟ้า รูปที่ ๗ ไม่ควรซ่อมอุปกรณ์ไฟฟ้าหากไม่มีความรู้
3. ก่อนที่จะทำการตรวจซ่อมอุปกรณ์ไฟฟ้า-อิเล็กทรอนิกส์ จะต้องตัดกระแสไฟฟ้าที่จ่ายไปยังอุปกรณ์นั้น ๆ เช่น ถอดเต้าเสียบ ปลดสวิตช์ เป็นต้น
4. เครื่องใช้ไฟฟ้าประเภทให้ความร้อนสูง เช่น เตารีด, เตาไฟฟ้า ควรระมัดระวังอย่าใช้งานใกล้กับสารไวไฟ เมื่อเลิกใช้แล้วให้ถอดเต้าเสียบออก
รูปที่ ๘ ตัดกระแสไฟฟ้าก่อนลงมือซ่อม รูปที่ ๙ ถอดเต้าเสียบออกเมื่อเลิกใช้งาน
5. ระวังอย่าให้เด็กเล่นเครื่องใช้ไฟฟ้า-อิเล็กทรอนิกส์ และเต้ารับควรใช้แบบที่มีฝาปิดเพื่อป้องกันเด็กนำวัสดุไปเสียบรูเต้ารับซึ่งจะเกิดอันตรายได้
6. หากพบผู้ถูกกระแสไฟฟ้าดูด ให้ตัดแหล่งจ่ายกระแสไฟฟ้าก่อน เช่น ปลดคัทเอาท์ เต้าเสียบออกหรือใช้ผ้าแห้งคล้องผู้ถูกกระแสไฟฟ้าดูดออกมา ก่อนทำการปฐมพยาบาล
รูปที่ ๑๐ อย่าให้เด็กเล่นเครื่องใช้ไฟฟ้า รูปที่ ๑๑ ใช้ผ้าแห้งคล้องผู้ภูกกระแสไฟฟ้าดูด
7. ควรจัดให้มีการตรวจสอบสายไฟฟ้าภายในบ้านเพื่อป้องกันอันตรายจากกระแสไฟฟ้าลัดวงจร ซึ่งอาจเกิดอันตรายและอัคคีภัยขึ้นได้
8. เต้ารับและเต้าเสียบของเครื่องใช้ไฟฟ้า หากพบว่าแตกชำรุดให้รีบเปลี่ยนใหม่โดยเร็ว และหากพบว่าสายไฟฟ้า ของเครื่องใช้ไฟฟ้าเปื่อยชำรุด ก็ให้เปลี่ยนใหม่ด้วย
รูปที่ ๑๒ ควรตรวจสอบสายไฟฟ้า รูปที่ ๑๓ เปลี่ยนเต้ารับ และเต้าเสียบที่ชำรุด
9. เครื่องใช้ไฟฟ้า-อิเล็กทรอนิกส์ที่ผิวนอกเป็นโลหะ เช่น ตู้เย็น, โทรทัศน์, พัดลม อาจมีกระแสไฟฟ้ารั่วไปที่ผิวภายนอกดังกล่าวได้ ควรหมั่นตรวจสอบโดยใช้ไขควงเช็คไฟตรวจสอบ หากพบว่ามีกระแสไฟฟ้ารั่ว ควรให้ช่างซ่อมแซมแก้ไขต่อไป
10. ฟิวส์ที่ใช้ตามแผงสวิตช์ต่าง ๆ ต้องติดตั้งขนาดให้ถูกต้องและเหมาะสม เพื่อฟิวส์ขาดควรมีการตรวจหาสาเหตุ โดยเบื้องต้น ก่อนที่จะเปลี่ยนฟิวส์ใหม่ และต้องใส่ฟิวส์ขนาดเดิม ห้ามใช้สายไฟหรือลวดใส่แทนฟิวส์ เพราะเมื่อเกิดกระแสไฟฟ้าลัดวงจร สายไฟหรือลวดจะไม่ขาดอาจเกิดอัคคีภัยได้
รูปที่ ๑๔ ใช้ไขควงตรวจสอบไฟฟ้ารั่ว รูปที่ ๑๕ ใส่ฟิวส์ที่มีขนาดเหมาะสม
11. การถอดเต้าเสียบ ให้จับที่ตัวเต้าเสียบแล้วดึงออก อย่าดึงที่สายไฟฟ้าเพราะอาจทำให้สายไฟฟ้าขาดภายในและเกิดกระแสไฟฟ้าลัดวงจรได้
12. อย่าใช้ผ้าหรือกระดาษพลางหลอดไฟไว้เพราะอาจเกิดอัคคีภัยได้
รูปที่ ๑๖ การถอดเต้าเสียบผิดวิธี รูปที่ ๑๗ ใช้ผ้าหรือกระดาษครอบหลอดไฟอาจเกิดอัคคีภัย
13. อย่าใช้สายไฟฟ้าเสียบที่เต้ารับโดยตรง หรือใช้เต้าเสียบที่แตกชำรุด ไปเสียบที่เต้ารับ เพราะอาจเกิดกระแสไฟฟ้าลัดวงจร หรืออาจพลั้งพลาดถูกกระแสไฟฟ้าดูดได้
14. การใช้เครื่องใช้ไฟฟ้า-อิเล็กทรอนิกส์หลายเครื่อง ในเวลาเดียวกัน ต้องไม่เสียบเต้าเสียบ ที่เต้ารับอันเดียวกัน เพราะอาจทำให้กระแสไฟฟ้า ไหลในสายเต้ารับมีปริมาณสูงมาก ทำให้เกิดความร้อนสะสม เป็นเหตุให้ฉนวนสายไฟฟ้าเสียหาย และเกิดกระแสไฟฟ้าลัดวงจรเกิดอัคคีภัยได้
รูปที่ ๑๘ อย่าใช้เต้ารับหรือเต้าเสียบที่ชำรุด รูปที่ ๑๙ ไม่ใช้เต้าเสียบที่เต้ารับอันเดียวพร้อมกัน
15. อย่าเดิน หรือวางสายไฟฟ้าใกล้บริเวณที่มีความร้อนสูง และอย่าให้ของหนักกดทับสายไฟฟ้า เพราะอาจทำให้ฉนวนไฟฟ้าลัดวงจรเกิดอุบัติเหตุขึ้นได้
16. เมื่อพบเห็นสายไฟฟ้าขาดหรือสายไฟฟ้าที่หย่อนยานต่ำลงมา อย่าเข้าไปจับต้อง และให้แจ้งการไฟฟ้าส่วนภูมิภาคที่อยู่ใกล้ทราบ เพื่อจะได้ซ่อมแซมแก้ไขต่อไป
รูปที่ ๒๐ ไม่ควรให้ของหนักกดทับสายไฟ รูปที่ ๒๑ พบสายไฟขัดข้องให้แจ้งการไฟฟ้า
17. ไม่ควรเล่นว่าวในบริเวณที่มีสายไฟฟ้า โดยเฉพาะสายไฟฟ้าแรงสูง เพราะอาจจะทำให้ได้รับอันตรายจากไฟฟ้าได้
18. ไม่ควรตั้งเสาโทรทัศน์หรือเสาอากาศวิทยุบริเวณที่มีสายไฟฟ้าแรงสูง เพราะอาจได้รับอันตรายจากไฟฟ้าได้
รูปที่ ๒๒ ไม่ควรเล่นว่าวในบริเวณที่สายไฟฟ้า รูปที่ ๒๓ ไม่ควรตั้งเสาโทรทัศน์ใกล้สายไฟฟ้าแรงสูง
19. การเผาหญ้า กิ่งไม้ หรือเศษวัสดุต่าง ๆ ให้ห่างจากเสาไฟฟ้าเพราะอาจทำให้เกิดกระแสไฟฟ้าลัดวงจรและเกิดอันตรายต่อผู้ที่อยู่ใกล้ได้
20. ห้ามใช้กระแสไฟฟ้าช็อตปลา เพราะผิดกฎหมายและอาจได้รับอันตรายจากไฟฟ้าดูดจนได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตได้
รูปที่ ๒๔ ไม่ควรจุดไฟในบริเวณที่มีสายไฟฟ้า รูปที่ ๒๕ ห้ามใช้กระแสไฟฟ้าช็อตปลา
การปฐมพยาบาลผู้ได้รับอันตรายจากกระแสไฟฟ้า
ในกรณีที่พบเห็นผู้ถูกกระแสไฟฟ้าดูด จะต้องช่วยเหลือให้ถูกวิธีและรวดเร็ว ทั้งนี้เพื่อความปลอดภัยของผู้ช่วยเหลือและผู้ถูกกระแสไฟฟ้าดูด หลังจากนั้นให้ทำการปฐมพยาบาลและช่วยเหลือก่อนนำส่งโรงพยาบาล โดยให้ปฏิบัติตามขั้นตอนดังนี้คือ
1. หากพบผู้ถูกกระแสไฟฟ้าดูดให้ตัดการจ่ายไฟ เช่น คัทเอาท์ เพื่อตัดไฟ
รูปที่ ๒๖ ตัดการจ่ายไฟเพื่อเอาคัทเอาท์ลง รูปที่ ๒๗ ใช้ไม้แห้งเขี่ยอุปกรณ์ไฟฟ้าให้พ้นจากผู้ที่ถูก
กระแสไฟฟ้าดูด
2. ใช้ไม้แห้งหรือฉนวนไฟฟ้าเขี่ยอุปกรณ์ไฟฟ้าให้พ้นจากผู้ที่ถูกกระแสไฟฟ้าดูด หรือใช้ผ้าแห้ง, เชือก ดึงผู้ป่วยออกจากจุดที่เกิดเหตุโดยเร็ว เพื่อปฐมพยาบาล
3. ช่วยปฐมพยาบาล โดยการวางผู้ป่วยให้นอนหงาย แล้วช้อนคอผู้ป่วยให้แหงนขึ้น
4. สังเกตในช่องปากมีสิ่งอุดตันหรือไม่ หากพบให้นำออกและช่วยเป่าปากโดยใช้นิ้วง้างปาก และบีบจมูกของผู้ป่วย
รูปที่ ๒๘ วางผู้ป่วยให้นอนหงาย รูปที่ ๒๙ สังเกตในช่องปากมีสิ่งอุดตันหรือไม่
5. ประกบปากของผู้ป่วยให้สนิท เป่าลมเข้าแรง ๆ โดยเป่าปากประมาณ 12 – 15 ครั้งต่อนาที สังเกตการขยายของหน้าอก หากเป่าปากไม่ได้ให้เป่าจมูกแทน
6. หากหัวใจหยุดเต้น ต้องนวดหัวใจ โดยวางผู้ป่วยนอนราบแล้วเอามือกดเหนือลิ้นปี่ให้ถูกตำแหน่ง กดลงไปเป็นจังหวะ เท่ากับการเต้นของหัวใจ (ผู้ใหญ่นาทีละ 60 ครั้ง เด็ก 80 ครั้ง)
รูปที่ ๓๐ ประกบปากของผู้ป่วยให้สนิท รูปที่ ๓๑ เอามือกดเหนือลิ้นปี่ให้ถูกตำแหน่ง
7. ฟังการเต้นของหัวใจสลับกับการกดทุก ๆ 10-15 ครั้ง
8. ถ้าหยุดหายใจ และหัวใจหยุดเต้นให้เป่าปาก 2 ครั้ง
รูปที่ ๓๒ ฟังการเต้นของหัวใจ รูปที่ ๓๓ ถ้าหยุดหายใจ และหัวใจหยุดเต้นให้เป่าปาก
9. นวดหัวใจ 15 ครั้ง สลับกัน
รูปที่ ๓๔ นวดหัวใจ
การปฐมพยาบาลต้องทำทันทีที่ช่วยเหลือผู้ป่วยออกมา และควรนำส่งโรงพยาบาล ขณะนำส่งโรงพยาบาล จะต้องทำการปฐมพยาบาล ตามขั้นตอนดังกล่าว ตลอดเวลา
Google Sites
Report abuse