Wprowadzenie uważności w szkołach ma charakter profilaktyczny jak i edukacyjny. Zakłada się,

że jeżeli nauczy się dzieci i młodzież podstawowych zasad higieny psychicznej takich, jak: samoobserwacja,

rozumienie przyczyny i skutku, sposobów oddziaływania na myślenie, emocje i zachowania, będzie możliwe

wsparcie ich rozwoju osobistego i społecznego, co w konsekwencji przyczyni się do osiągnięcia dojrzałości

psychicznej i społecznej, równocześnie prowadząc do spadku występowania zaburzeń psychicznych. Trening

uważności, będąc jedną z wielu podejmowanych interwencji w obszarze zdrowia psychicznego, jest zgodny

z wytycznymi międzynarodowych organizacji zajmujących się zdrowiem publicznym. Celem treningu

uważności jest również poprawa koncentracji uwagi uczniów w szkole/przedszkolu, a także w życiu

codziennym, co przełożyć się może na wyniki w nauce i rozwój osiągnięć edukacyjnych uczniów,

a w konsekwencji na pracę i życie osobiste. Praktykowanie uważności mentalnej może pomóc w aktywnym

skupianiu uwagi, aktywnym doświadczaniu rzeczywistości, radzenia sobie z problemami, świadomym

relaksowaniu i redukcji psychosomatycznych skutków stresu. Celem stosowania praktyk uważności jest także

nabycie umiejętności „wsłuchania się” w siebie, odczuwania ciała, swoich potrzeb, emocji, myśli

i jednocześnie doświadczania w pełni bodźców z otoczenia bez ich krytycznej oceny.

Obecnie dzieci są ze wszech stron narażone na nadmierną ilość bodźców. Żyją w świecie pełnym

zawirówań. Życie nieustannie przyspiesza, ulega ciągłym zmianom i stawia przed nimi coraz to nowe

wyzwania. Towarzyszą temu napięcia, stresy, frustracje. Efektem jest dramatyczne pogorszenie umiejętności

skupienia i uważnego słuchania, kłopoty w relacjach, alienacja czy chorobliwa więc potrzeba akceptacji.

Odpowiedzią na ten stan rzeczy jest uświadamianie młodych ludzi, przekazywanie im wiedzy na temat

ich własnej siły, stabilności i wewnętrznej zdolności rozwijania się, umiejętności korzystania z wewnętrznych

zasobów. Jedną z metod radzenia sobie ze stresem i długotrwałym napięciem jest stosowanie technik

uważności. Teoria i praktyka uważności uświadamia, że rozwój emocjonalny i społeczny dzieci można i warto

wspierać. Już sama znajomość technik uważności może zainspirować do pomagania uczniom w radzeniu sobie

z emocjami i konfliktami – zamiast wszechobecnego karania i nagradzania.