• Θεραπευτικές στρατηγικές στην ψυχοσωματική ιατρική υπό το βιοψυχοκοινωνικό πρίσμα

Πηγή : Έκδοση της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας , Τόμος 32 Τεύχος 2

Η ψυχοσωματική ιατρική είναι ένα διεπιστημονικό πεδίο της ιατρικής που ασχολείται με την αλληλεπίδραση βιολογικών, ψυχολογικών, κοινωνικών και συμπεριφορικών παραγόντων στη γένεση μιας διαταραχής. Βασικό στοιχείο της ψυχοσωματικής θεώρησης είναι η επίδραση του στρες στη διαταραχή της ομοιόστασης και τη συνεπακόλουθη ανάδυση της συμπτωματολογίας. Οι τομείς παρέμβασης στην ψυχοσωματική ιατρική περιλαμβάνουν την τροποποίηση συμπεριφορών υγείας, την συνολική ψυχοσωματική προσέγγιση, την ψυχοθεραπεία και τη φαρμακοθεραπεία. Σύμφωνα με τα αναθεωρημένα Διαγνωστικά Κριτήρια για την Ψυχοσωματική Έρευνα, καίριο ρόλο στην ψυχοσωματική θεώρηση παίζει η αξιολόγηση των ψυχοκοινωνικών συνιστωσών που επηρεάζουν την ευαλωτότητα στη νόσο, όπως είναι το αλλοστατικό φορτίο, ο τύπος Α προσωπικότητας, η αλεξιθυμία, η συμπεριφορά στη νόσο (illness behavior) και ψυχολογικές εκδηλώσεις, όπως η πτώση ηθικού, η ευερέθιστη διάθεση και τα δευτερογενή σωματικά συμπτώματα. Πλήθος ψυχοθεραπευτικών στρατηγικών όπως η γνωσιακή-συμπεριφορική ψυχοθεραπεία, η θεραπεία Εευεξίας (well-being therapy), η βασισμένη στην ενσυνειδητότητα (mindfulness) μείωση του στρες αλλά και άλλες θεραπευτικές τεχνικές, όπως η βιοανάδραση, ενδείκνυνται (συχνά συνεπικουρικά) στην αντιμετώπιση πλείστων ψυχοσωματικών νοσημάτων. Έχει φανεί ότι οι περισσότερες από τις παρεμβάσεις αυτές επιδρούν θετικά στην νευροπλαστικότητα του εγκεφάλου και τη μείωση του αλλοστατικού φορτίου, με σκοπό να ανταπεξέλθει ο οργανισμός στο στρες. Ακόμη, η ψυχοθεραπεία έχει φανεί ότι επιφέρει δομικές και λειτουργικές αλλαγές στον εγκέφαλο με διαμεσολάβηση μηχανισμών μάθησης και μηχανισμών μακροπρόθεσμης ενίσχυσης (long-term potentiation). Οι ψυχοφαρμακολογικές παρεμβάσεις χρήζουν προσοχής όσον αφορά στις παρενέργειες που πιθανόν επιδεινώνουν τη σωματική νόσο, αλλά και αντίστροφα οι φαρμακολογικές παρεμβάσεις για τη σωματική νόσο παρουσιάζουν ενίοτε ψυχιατρικές παρενέργειες. Επισημαίνεται επίσης ο ευεργετικός ρόλος του κοινωνικού δικτύου στήριξης και της ευεξίας/ευδαιμονίας. Τέλος, αναφέρεται η σημασία των επιγενετικών μηχανισμών καθώς οι τελευταίοι αποτελούν στόχους ψυχοθεραπευτικών παρεμβάσεων και σύγχρονων στοχευμένων φαρμακολογικών παρεμβάσεων. Σκοπός της πολυεπίπεδης αυτής στρατηγικής είναι η προαγωγή μιας ανθρωπιστικής, ολιστικής φροντίδας και η βελτίωση της υγείας του ατόμου. Πυλώνα της ολιστικής αυτής προσέγγισης αποτελεί η διεπιστημονική ομάδα συνεργασίας με τον ασθενή με σκοπό την πληρέστερη διαχείριση θεμάτων όπως η διάγνωση, θεραπεία και η πρόγνωση της ψυχοσωματικής νόσου. 

www.psychiatriki-journal.gr/documents/psychiatry/32.2-GR-2021-141.pdf 

• Τα οφέλη σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο της χρήσης της αθλητικής ξιφομαχίας:   

The physical benefits of fencing include increased coordination, agility, balance, flexibility, strength, and cardiovascular endurance. While fencing is a whole-body workout, it exercises the arms, thighs, hips, and buttocks hardest of all. You also benefit from fencing by gaining greater mental agility.

The mental benefits of fencing also include improved focus, problem solving and stress reduction. As a combative sport you have to focus your entire energy on your opponent so you temporarily, unconsciously let go of life's stresses as you strategize your movement to score points.

Πηγές :  Physician Fitness: The Strategic Exercise of Fencing - HCPLive

Health Benefits

The sport of fencing is an elegant, prestigious and modern combative sport based on tradition. It's a challenge both physically and tactically between two opponents. It reflects the success qualities, which are important to contemporary young people who seek a challenge to both body and mind through an effective blend of patience and determination, discipline and competitiveness.

Fencing is a great sport for boosting your body’s health and fitness through mentally demanding yet fun exercise. Here's our quick introduction to the health and fitness benefits of fencing exercise. The health benefits of fencing include both physical and mental gains. 

The most direct health benefit of fencing is the exercise component of the sport.  Each fencing session is a full-body workout and challenges muscles ranging from those in the feet and lower legs all the way up to the neck, shoulders and arms. Fencing places a number of physical fitness demands on its participants. The sport develops fitness, agility, speed, strength, coordination, balance and timing. Physical ability is just as important is having a strong mental edge. It involves the analysis of strategy, tactics and psychological control, as well as mental awareness, coordination, strength, balance, dexterity and aerobic fitness. The amazing tactical complexity of modern fencing has earned the sport of fencing the nickname "Physical Chess with speed of light".

The art of fencing requires quick responsive movements to counter attacks from an opponent and to place the opponent on the defensive.  It emphasizes agility, alertness, and endurance. Fencing is a great cardiovascular exercise, using several sets of muscles at a demanding intensity level over an extended period of time.

With its complex physical maneuvers, fencing helps develop muscle strength, flexibility, and coordination. The positions and movements in fencing must be precise to be powerful. And in order to perfect that precision, the body must become flexible and strong. In fencing, as in a martial art, power and precision go hand in hand.

Research has shown that a mind regularly challenged is less prone to degenerative diseases of the brain like Alzheimer’s or dementia.

Fencing has a number of health and fitness benefits to improve your body’s performance. These can include:

• Improves flexibility.

• Increases reflexes (famously there is the story that Polish fighter pilots stationed in Britain during WWII insisted on fencing as a method of maintaining their reflexes at a high level).

• Boosts mental strength and concentration.

• Increases the nimbleness of feet and hands.

• Fencing can provide a fun way to stay fit or get in shape

• Improves speed, agility, flexibility and reflexes

• Enhances integrity, sportsmanship and the desire to excel

• Brings opportunities for competition in sports

• Offers a dynamic circle of peers and mentors

• Leads to scholarships, Olympic and international opportunities

• Increases focus and concentration

• Hones strategic thinking and decision making skills

• The sport is that it can be continued life-long.

Coordination

The art of fencing is built on coordination in actions like attack, parry, riposte, counter-riposte, counter-attack that focus on sword movements and footwork. Unlike sports such as running, cycling or rowing, fencing requires you to move your body in a multitude of ways. Arms and legs have to work together in a harmonious fashion as you attack, defend and counter attack. Although there are common positions that you will adopt during a fencing match, many of the other movements you will perform during a fight will be purely reactive. Developing good coordination will make your movements smoother and less clumsy.

Mental Agility

Fencing has also been called physical chess due to the logic and strategy tactics behind the movements. Fencing enhances your analytical and strategic capabilities by emphasizing a cool and calculating manner before passion and improvisation. You must rely on split-second physical and psychological observations of your opponent's skills and fencing personality, whether passive or aggressive, to advance their own skills and positions. Fencing is a workout for the mind, requiring split second thinking to outwit your opponent.

·     helps relieve stress and be a great way to let off steam and frustration,

·     helps develop powers of observation and understanding of strategy,

·     helps develop judgement and deduction skills so as to anticipate your opponent’s actions,

·     helps develop problem solving skills.

It was discovered that fencing can enhance mathematical performance and improves perception of geometric shapes. The analytical and abstract concepts of fencing heighten mathematical skills. 

Anaerobic Fitness

Fencing is an explosive start/stop sport where periods of high intensity activity are interspersed by periods of recovery. Fencing will develop your ability to perform activity independent of oxygen consumption. As your anaerobic fitness improves, you will find that you can work harder and for longer before lactic acid builds up in your muscles and forces you to slow down or stop. Lactic acid causes the burning sensation you experience in your muscles when working anaerobically. With training, your body produces less lactic acid and also is better able to clear the lactic acid out more quickly upon cessation of activity.

Aerobic Fitness

Aerobic fitness describes the ability of your body to take in, transport and use oxygen and is linked to cardiorespiratory health. Although fencing is predominately an anaerobic sport, your heart and lungs will get a good workout as you recover between the intense periods of activity and your body deals with the lactic acid that has built up within your muscles. As an aerobic exercise, fencing supports heart and mental health by increasing oxygen in the blood and releasing endorphins that promote a positive sense of well-being. Oxygen increases in the blood also heighten circulation, boost the immune system and enhance the body's ability to remove pollutants such as carbon dioxide and lactic acid.

Aerobic exercise is continuous movement that involves the larger muscles in your body, including your hips, legs, abdomen and arms. Looking something like a cross between boxing and dancing, fencing requires nearly constant lower body motion coinciding with defensive and offensive upper body moves. In response, your heart beats faster, your breathing quickens and your body burns calories for fuel.

Aerobic exercise provided by fencing can be beneficial to the body’s heart health, endurance, and lung capacity and reduce the risk of heart disease.  Practicing fencing can help to regulate cholesterol levels, improve circulation and also decreases your risk of developing coronary artery disease by increasing your good cholesterol levels and decreasing your low-density lipoprotein, or bad cholesterol.

As with all aerobic exercise, as well, fencing burns calories, helping participants to lose weight and maintain their ideal weight. Fencing also helps tone and defines the body.An hour’s active fencing burns over 400 calories and a competitive nine minute bout can use up as much energy as a 1.5 km run!  This type of exercise can also be effective at lessening the risk of developing osteoporosis. Getting about half an hour of this aerobic exercise a day can help to fully realize the health benefits of fencing.

Cardiovascular Response

As your respiratory rate increases and deepens during fencing, the oxygen levels in your blood rise. When your heart rate increases, your small blood vessels, or capillaries, widen. As they widen, they carry more oxygen-rich blood to your muscles and remove waste products, such as carbon dioxide and lactic acid. Working your heart out regularly makes it stronger and stronger hearts pump blood more efficiently.

Flexibility

The physical health benefits of fencing also include increased flexibility.  Fencing requires the use of a wide range of motion to respond and deflect opposing attacks.  The core, arms, and legs all develop a good deal of flexibility in regular fencers. Fencing is a sport of lunging. It takes good lower body flexibility to make longer lunges and to lunge lower. The deeper you can lunge and the farther you can stretch, the more able you will be to hit your opponent but stay out of his reach. Deep lunges will improve the flexibility in your thighs, hips and glutes as well as your upper back, lower back and shoulders as you reach forward to try and tag your opponent. Because the lunging motion is used in most attacks, mobility and flexibility in the hips is important. 

Strength and Endurance

Fencing involves constant footwork. To exhibit skill in the sport, it's necessary to be able to move quickly, demonstrate lightness on your feet and be flexible with movements. Fencing bouts involve many attacks and counterattacks. You need good muscular endurance to avoid becoming fatigued during a match. A fencing match will consist forward and backward movement in the on guard position will be finished with and recoveries, so lower body muscular endurance is critical. Because your sword arm will be constantly moving while bearing the weight of the weapon (sabre and foil 500g, epee 750g), upper body endurance is also vital. These movements will increase your leg strength and endurance.

The fencer must develop strong calf muscles  able to take the brunt of any sudden, quick and  explosive leg movements..

The core and stomach muscles are largely responsible for balance, posture and stability, all of which are vital in fencing. A weak core means that a fencer won't be able to keep his balance and will have trouble executing movements properly. In contrast, a fencer with a lot of experience has definition in the core, abdominal and midsection area from numerous balance and stabilization exercises as well as hours in combat.

Every time a fencer lunges forward, backward or to the side, he/she works his/her thigh and quadriceps muscles. Even weight distribution in a lunge helps fencers stay upright and become more effective at their sport. In addition to lunges, fencers challenge their quad muscles whenever they dart in any direction or perform a split-step movement to center their weight and gravity.

Shoulders are one of the primary muscles that fencers use in training and combat.  Fencers exercise and tones shoulders when darting forward to thrust or pulling backward to avoid an attack. Common training exercises for fencers also include martial arts movements and shadow boxing, punching and sparring, which also work the shoulders and upper back.

Bouncing is an integral part of fencing and requires fencers to brace the lower back to maintain balance and move effectively forward and backward along the fencing strip. Often fencers stay on the balls of their feet when bouncing and to brace the lower back. Engaging lower back muscles and tightening them is an essential part of keeping your balance and successfully performing fencing maneuvers.

Πηγές : http://www.fencingforfitness.com/health-benefits.html

Prospectus: A study to measure the effects of fencing as an intervention in inducing neurocognitive plasticity to improve cognitive function in elderly adults

https://www.researchgate.net/publication/307512244_Prospectus_A_study_to_measure_the_effects_of_fencing_as_an_intervention_in_inducing_neurocognitive_plasticity_to_improve_cognitive_function_in_elderly_adults

Ten Benefits of Fencing for Children

Fencing is a challenging sport which is great for children who want to try their hand at something a little more unusual in their after-school classes. Learning how to fence will also provide a wide range of different benefits to help keep your child happy and healthy.

1. Fencing will keep your child moving: Fencing burns off plenty of energy, so it is one of the best activities to tire out energetic children and to ensure that they are enjoying a healthy, active lifestyle.

2. Fencing uses the brain as well as the body: Fencing is a very strategic sport, almost like a physical form of chess. It teaches children to think for themselves and to analyse the way other people think. Your child will learn how to out-think their opponents quickly in order to succeed in their matches.

3. Fencing for children improves balance and posture: Fencing will help your child to develop better balance and agility, which can help to keep them steady when they are enjoying other sports.

4. Timing is key in fencing: Fencing requires good timing, which is an ability that your child will be able to apply in many other sports. It is also great for improving coordination and reflexes, which will be similarly useful elsewhere.

5. Independent sports make children more self-reliant: Since fencing is an independent sport, your child will learn how to work alone, and to take responsibility for their own successes or failures. They will have to think for themselves, develop the confidence to compete, and learn from their mistakes. However, while they may be alone against their opponent, they will also have plenty of social interactions with the other children in their after-school classes.

6. Fencing improves concentration: Fencing will teach your child how to stay focused and follow instructions carefully. These are important skills for life!

7. Fencing focuses on honour and respect: Children taking after-school classes in fencing will learn how to compete against one another safely and fairly. Fencing is a very polite sport that encourages fair play. Practising it will teach your child the importance of following the rules and being a good competitor. They will learn how to win and lose gracefully and to treat their opponents with respect.

8. Fencing teaches self-control: Fencing is one of the best ways to learn self-control. It can provide a channel to turn stress, anger and frustration into healthy competition. Fencers need to be able to control their own emotions in order to out-think their competitors and avoid making a mistake. Being able to handle their own emotions is an important life skill that will help your child in school and elsewhere, particularly when it comes to interacting with other children.

9. Children who fence learn the importance of safety: Many kids will be inspired to take up fencing because they have seen people handling swords in films or video games. After-school classes can provide a safe environment where they can imitate these moves and learn how to handle their foils safely. They will learn how to treat the foil carefully and to respect the safety of others.

10. Fencing is fun: Fencing is an activity with the widest appeal. It will attract children who enjoy other sports, but fencing for children can also be interesting for kids who are interested in history, historical or fantasy fiction, or stage acting.

Πήγες :

https://www.londonfencingclub.co.uk/news/64-ten-benefits-of-fencing-for-children

Ψυχοκινητική ανάπτυξη και spochan ( Αθλητική Ιαπωνική Ξιφασκία)

Η φυσιολογία του ανθρώπου έχει την νοητική, την ψυχολογική / συναισθηματική και την κινητική διάσταση .

• Η ψυχοκινητική αγωγή ως μέθοδος επανεκπαίδευσης (ψυχοκινητική παρέμβαση) εμφανίστηκε στην Ευρώπη τις δεκαετίες των ’60 και των ’70 • Αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στη Γαλλία με τους Picq, Vayer, Stambak, Bascou, De Ajuriaguerra, Bonvalot-Soubiran κ.ά., ενώ την ίδια εποχή στη Γερμανία ο Kiphard εφάρμοζε την ψυχοκινητική άσκηση στην κλινική θεραπεία των παιδιών. • Στους αγγλοσαξονικούς πολιτισμούς, τη Ρωσία και τις Η.Π.Α. γίνεται την ίδια περίοδο περισσότερο αναφορά σε μία εκπαίδευση μέσω της κίνησης για να ευνοηθεί η απόδοση του παιδιού σε άλλα γνωστικά αντικείμενα/ μαθήματα (Drucker, Cratty, Guilford, Fleishman, Bruner, Conolly, Kephart, Cratty, Smirnov, Elkonine, Novikova, Bernstein, Sokolov, Luria, Zaporoshets κ.ά.) (Ρήγα, 2008) 5

• Στόχος της είναι η θεραπεία διαφόρων διαταραχών (κινητικών, οργανικών, γνωστικών, ψυχολογικών, κοινωνικοσυναισθηματικών) χρησιμοποιώντας το σώμα, και την κίνησή του, ως μεσολαβητή για την αποκατάσταση της ανάπτυξης του παιδιού.

Η ψυχοκινητική ανάπτυξη αφορά την εξελικτική ιεραρχία εμφάνισης νοητικών, συναισθηματικών και κινητικών δεξιοτήτων από την γέννηση του ανθρώπου και καθόλη την αναπτυξιακή περίοδο μέχρι την ενηλικίωση, για να φθάσει ο οργανισμός στην πληρότητα.

Μέσα από τις εμπειρίες με το σώμα, τον εξοπλισμό της Ψυχοκινητικής και τις κοινωνικές εμπειρίες που προσφέρει αυτή η πρακτική, το παιδί αναπτύσσει τις βασικές κινητικές του δεξιότητες, οι οποίες αποτελούν θεμέλιο για την εκμάθηση των αθλητικών τεχνικών και δεξιοτήτων, αναπτύσσει την αυτοπεποίθηση, τη δημιουργικότητα και την κοινωνικότητα του και ενισχύεται η θετική του στάση για έναν υγιή και δραστήριο τρόπο ζωής.

Στάδια Ψυχοκινητικής Αγωγής

• Σωματογνωσία.

• Γνωριμία του σώματος με το χώρο.

• Ισορροπία (στατική και δυναμική).

• Πλευρικότητα.

• Προσανατολισμός του σώματος στο χώρο.

• Γνωριμία και έλεγχος της αναπνοής

Η ψυχοκινητική αγωγή αναπτύσσει και βελτιώνει :

τις αντιληπτικοκινητικές λειτουργίες/ικανότητες και την αισθητηριακή ολοκλήρωση (sensory integration) :

- κιναισθητική αντίληψη (αίσθηση του σώματος στο χώρο)

- οπτική αντίληψη

- ακουστική αντίληψη

- αντίληψη μέσω της αφής

- ικανότητες συντονισμού

- δεξιότητες προσανατολισμού (χώρος, χρόνος, κατεύθυνση

τις κινητικές δεξιότητες:

- ανάπτυξη και βελτίωση των θεμελιωδών κινητικών προτύπων (βάδισμα, τρέξιμο, ρίψεις, άλματα, λάκτισμα, σύλληψη μπάλας)

το ρυθμό και βασικές φυσικές ικανότητες (ταχύτητα, ευλυγισία, ευκινησία και επιδεξιότητα).

Η Ψυχοκινητική αγωγή απευθύνεται στις εξής κατηγορίες:

Οργανικά αίτια : Νευρολογικά (ημιπληγία, παραπληγία, τετραπληγία, αθέτωση)

Αποτελέσματα εγκεφαλοπάθειας, Νοητική Υστέρηση, Επιληψία, Ψυχοκινητικά προβλήματα (αργοπορίες και παλινδρομήσεις, ενούρηση, τικ, παρεμποδιζόμενη αριστεροχειρία, κατατονία).

Γενική σύγχυση της ωριμότητας της κινητικότητας (καθυστέρηση της βάδισης και του λόγου, παρατονία και αδυναμία ελέγχου των μυών, μυοκλωνίες.

- εξωπυραμιδικό (Parkinson)

- αυτόματες αντανακλαστικές κινήσεις μη ελεγχόμενες

Τα οφέλη του spochan μπορούν να αποδοθούν με βάση τους παρακάτω τομείς:

• Ψυχολογικός τομέας

Με τη σωματική άσκηση ο αθλητής αποκτά αγωνιστικότητα, αυτοκυριαρχία, καλλιεργείται το θάρρος, η θέληση, η αποφασιστικότητα, η τόλμη για την αντιμετώπιση του αθλητικού αγώνα και, κατ' επέκταση, της ζωής.

Η άθληση συντελεί στην ωρίμανση του ανθρώπου και στην ανάπτυξη ψυχικών ικανοτήτων, γιατί ωθεί τον άνθρωπο να θέτει ολοένα κι υψηλότερους στόχους και να παλεύει με υπομονή κι επιμονή, χωρίς να εγκαταλείπει την προσπάθεια. Παράλληλα, μέσω αυτού αξιοποιεί τον ελεύθερό του χρόνο μακριά απ' το άγχος και τη ρουτίνα, δηλ. ψυχαγωγείται γνήσια και δε διασκεδάζει ανούσια.

• Ηθικός τομέας

Εθίζει τον άνθρωπο στον έντιμο αγώνα, τον κάνει να πειθαρχεί σε κανόνες, στη λιτότητα, στο μέτρο, στην εγκράτεια, να σέβεται τους άλλους, ακόμη και το διαφορετικό. Τον βοηθά ν' ασκήσει αυτοκριτική, προκειμένου να γίνει καλύτερος ηθικά. Έτσι διαμορφώνονται πιο ενάρετοι χαρακτήρες, που πιστεύουν σε ιδανικά, όπως του υγιούς αθλητισμού και των αξιών που απορρέουν απ' αυτόν.

• Πνευματικός - Βιολογικός τομέας

Ο αθλητισμός αναπτύσσει αρμονικά το σώμα και το πνεύμα, προσφέρει υγεία στον οργανισμό και σωματική ευρωστία, λειτουργεί ως αντίβαρο στα ναρκωτικά, το κάπνισμα κτλ. Η σωματική κατάσταση επηρεάζει την πνευματική κι αντίστροφα. Ο αθλητικός αγώνας υποχρεώνει το άτομο να προβληματιστεί για το πώς θ' αποδώσει καλύτερα, θέτει νέους υψηλότερους σκοπούς και καλλιεργεί το νου. Όλα τα παραπάνω γίνονται πιο επιτακτικά σε μια εποχή πνευματικής μονομέρειας και προσκόλλησης στην ειδίκευση.

• Κοινωνικοπολιτικός τομέας

Ο αθλητισμός ως ιδεώδες κοινωνικοποιεί και συνδέει με δεσμούς φιλίας τους συναγωνιζόμενους, τους συνηθίζει στην αναγνώριση της αξίας των αντιπάλων και στην ανάπτυξη του σεβασμού. Εξάλλου, οι κορυφαίοι αθλητές λειτουργώντας ως πρότυπα μπορούν να επηρεάζουν τους νέους σε κρίσιμα κοινωνικά θέματα, όπως είναι η βία, τα πρότυπα, τα ναρκωτικά κ.ά. Οι ευεργετικές επιδράσεις του αθλητισμού επεκτείνονται και στην καλλιέργεια του ομαδικού πνεύματος, τη συνεργασία, την αλληλεγγύη, τον ευγενή συναγωνισμό ή άλλες αρετές, οι οποίες είναι απαραίτητες για την προαγωγή της κοινωνικής ζωής και συνείδησης.

Το spochan σαν άθλημα με βάση στο self defence έχει και πολλά οφέλη για την υγεία όπως η διαχείριση του βάρους, ενδυνάμωση των μυών και πολλά άλλα.

Η άσκηση βοηθάει την καρδιά να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά. Η καρδιά είναι ένας μυς και όπως συμβαίνει σε όλους τους μυς, η αδράνεια την αποδυναμώνει.

Η άσκηση βοηθάει στην καλύτερη απόδοση της ινσουλίνης. Επίσης, η σωματική δραστηριότητα συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου διαβήτη τύπου 2.

Η παχυσαρκία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Με την άσκηση πραγματοποιείται κάυση λίπους και καταναλωση θερμίδων. Μελέτες έχουν δείξει οτι οι άνθρωποι που αθλούνται τακτικά είναι πιο αδύνατοι και ταυτόχρονα έχουν καλύτερη φυσική κατάσταση.

Η υπέρταση, επίσης γνωστή ως υψηλή αρτηριακή πίεση, μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικό επεισόδιο ή καρδιακή νόσο. Η αεροβική άσκηση μπορεί να μειώσει την πίεση κατά περίπου 5-7 mmHg ύστερα από μια μεμονωμένη προπόνηση (άμεσα οφέλη) ή έπειτα από συστηματική άσκηση (χρόνια οφέλη).

Η άσκηση βοηθά επίσης στη διατήρηση των χαμηλότερων επιπέδων χοληστερόλης. Μελέτες έδειξαν ότι τα επίπεδα LDL ή κακής χοληστερόλης σε ανθρώπους που έκαναν καθιστική ζωή ήταν πολύ υψηλότερα σε σύγκριση με ανθρώπους που αθλούνταν τακτικά, ενώ τα επίπεδα HDL ή καλής χοληστερόλης ήταν σημαντικά υψηλότερα στους αθλητές.

Η άσκηση βοηθάει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Αυτό συμβαίνει καθώς με την άσκηση ο ρυθμός με τον οποίο τα λευκά αιμοσφαίρια φθάνουν σε κάθε τμήμα του σώματος αυξάνεται σημαντικά. Αυξάνεται επίσης η παραγωγή ιδρώτα και απομακρύνονται οι τοξίνες. Λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας του σώματος, μειώνονται επίσης οι πιθανότητες ανάπτυξης βακτηριδίων.

Η άσκηση είναι επωφελής όχι μόνο στην ενίσχυση των μυών αλλά και των οστών στο σώμα. Η δύναμη των οστών επηρεάζεται από την οστική πυκνότητα και η γήρανση είναι ένας παράγοντας που την μειώνει με αποτέλεσμα την πρόκληση οστεοπόρωσης.

Όταν είμαστε δραστήριοι σωματικά, το μυαλό μας δεν ασχολείται τόσο πολύ με τους καθημερινούς στρεσογόνους παράγοντες, αφήνοντάς μας να είμαστε πιο δημιουργικοί και να μην πέφτουμε θύματα διάφορων μοτίβων αρνητικής σκέψης. Η γυμναστική, παράλληλα, ρίχνει τα επίπεδα της ορμόνης του στρες στο σώμα, της κορτιζόλης, ενώ παράλληλα οδηγεί το σώμα να παράγει περισσότερες ενδορφίνες, που είναι σαν φυσικά αντικαταθλιπτικά.

Ο αθλητισμός προάγει την κοινωνικοποίηση και τη δημιουργία σχέσεων με ανθρώπους με διαφορετική κουλτούρα καθώς επίσης και την ομαδική εργασία.

Το spochan είναι ένα νέο άθλημα το οποίο εξαπλώνεται ταχύτατα από την Ιαπωνία σε όλο τον κόσμο. Το άθλημα πήρε το όνομα του χρησιμοποιώντας τα αρχικά από το sports chanbara. Chanbara ήταν ένα παιχνίδι που έπαιζαν τα μικρά παιδιά στην Ιαπωνία με ξύλινα όπλα τα οποία έμοιαζαν με σπαθιά, κοντάρια, μαχαίρια. Ο ιδρυτής (Tetsundo Tanabe) σκέφτηκε να κάνει αυτό το παιχνίδι άθλημα χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα τις γνώσεις του (προπονητής Kendo) έτσι ώστε να το κάνει πιο ενδιαφέρον.

Το ουσιαστικότερο κομμάτι αυτής της τέχνης είναι ότι δεν χρειάζεται καμιά πολύχρονη προετοιμασία αλλά από την πρώτη μέρα μπορείς να πάρεις μέρος στους αγώνες. Άρα δεν υπάρχουν παλιοί και νέοι, νικητές και χαμένοι γιατί όλα αλλάζουν ταχύτατα. Αν έχω κερδίσει όλους τους αγώνες με τους συνομήλικους μου μπορεί στον επόμενο αγώνα να χάσω από ένα δεκάχρονο.

Το spochan στα παιδιά συμβάλλει στο να έχουν υγιή οστά, αποτελεσματική λειτουργία της καρδίας και των πνευμόνων, καλύτερες κινητικές ικανότητες και υψηλότερου επιπέδου γνωσιακές ή άλλες πνευματικές λειτουργίες. Είναι ωφέλιμο και για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και υπερκινητικές διαταραχές.

Πηγές : Ψυχοκινητική αγωγή και εκπαίδευση / Πανεπιστήμιο Πατρών.

Ψυχοκινητική Ανάπτυξη / Πανεπιστήμιο / Θεσσαλίας.

Iatronet / Ψυχοκινητική αγωγή παιδιού-Μπαρδοπούλου Μαρή

Επιμέλεια άρθρου Σταύρου Ξηντάρα ψυχαναλυτή εκπαίδευσης , spochan institute

Αυτοπεποίθηση και αυτοάμυνα.

Η έννοια της αυτοπεποίθησης χρησιμοποιείται συνήθως ως αυτο-διαβεβαίωση στην προσωπική κρίση, ικανότητα, δύναμη κλπ.

Η αυτοπεποίθηση ενός ατόμου αυξάνεται από τις εμπειρίες που έχουν κατακτηθεί συγκεκριμένες δραστηριότητες. Είναι θετική η άποψη ότι στο μέλλον μπορεί κανείς να επιτύχει γενικά αυτό που επιθυμεί να κάνει.  Η αυτοπεποίθηση δεν είναι η ίδια με την αυτοεκτίμηση , η οποία είναι μια αξιολόγηση της δικής της αξίας, ενώ η αυτοπεποίθηση είναι πιο συγκεκριμένα η εμπιστοσύνη στην ικανότητα ενός ατόμου να επιτύχει κάποιο στόχο, κάτι που μια μετα-ανάλυση προτείνει είναι παρόμοια με τη γενίκευση της αυτο- αποτελεσματικότητα .

Στα παιδιά, η αυτοπεποίθηση εμφανίζεται διαφορετικά από τους ενήλικες.  Για παράδειγμα, ο Fenton πρότεινε ότι  τα παιδιά σε ομάδες έχουν πιο αυτοπεποίθηση από άλλα παιδιά. Οι νέοι που έχουν μικρή επαφή με φίλους τείνουν να έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και εδώ εμφανίζεται η ανάγκη για ομαλή κοινωνικοποίηση.

Πολλοί αθλητικοί ψυχολόγοι έχουν σημειώσει τη σημασία της αυτοπεποίθησης για τη νίκη σε αθλητικούς αγώνες.  Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι η αυτοπεποίθηση είναι επίσης ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για το πόσο καλά ένας αθλητής εκτελεί σε έναν διαγωνισμό κτλ.

Η αυτοεκτίμηση μπορεί να ξεκινά και με αυτοάμυνα.  Η ικανότητα να υπερασπίζεστε τον εαυτό σας ενάντια στους φόβους δημιουργεί αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό.  Με γνώση έρχονται υψηλότερα επίπεδα αυτοεκτίμησης και αυτή η γνώση είναι απίστευτα ενδυναμωτική.  Η εκπαίδευση σε πολεμικές τέχνες αυξάνει τη σωματική δύναμη, αλλά αυξάνει και την ψυχική συνείδηση.  Οι άνθρωποι που ξέρουν να προστατεύουν το σώμα τους συμπεριφέρονται  διαφορετικά και είναι λιγότερο πιθανό να προσελκύσουν αρνητική προσοχή ή να διατρέξουν τον κίνδυνο να εκφοβιστούν.

Η εμπιστοσύνη που έχετε στην ικανότητά σας να αντιμετωπίζετε επιτυχώς μια απειλητική ή συγκρουσιακή κατάσταση. Εάν εκπαιδεύεστε με συνέπεια, μπορείτε να έχετε επίδραση στην  αυτοπεποίθησής σας. Αυτή η αυτοπεποίθηση μεταφέρεται εύκολα σε άλλες πτυχές της ζωής σας, καθιστώντας σας πιο αποτελεσματική κάθε μέρα. Τα μαθήματα αυτοάμυνας και πολεμικών τεχνών και αθλημάτων είναι προφανώς ένας πολύ καλός τρόπος για να δημιουργήσετε επίπεδα αυτοπεποίθησης.  Όχι μόνο αυτές οι ασκήσεις κάνουν το σώμα σας ποιο δυνατό και πιο υγιή, αλλά επίσης εκπαιδεύουν το μυαλό να είναι πιο πειθαρχημένο .

Με μαθήματα αυτοάμυνας (krav maga κτλ) ή με αντίστοιχα αθλήματα (aikido / spochan / tae kwon do κτλ) υπάρχει μια ομαλή κοινωνικοποίηση  όπως επίσης συναισθηματικά , νοητικά και ψυχολογικά οφέλη. 

 Πηγές:

Snyder, CR; Lopez, Shane J. (2009-01-01). Oxford Handbook of Θετική Ψυχολογία . Oxford University Press. ISBN 978-0-19-518724-3  .

Fenton, Norman (1928). "Το Μόνο Παιδί". Το Παιδαγωγικό Σεμινάριο και το Περιοδικό της Γενετικής Ψυχολογίας .

Waddell, Kathleen J. (1984-03-01). «Η αυτο-ιδέα και η κοινωνική προσαρμογή των υπερκινητικών παιδιών στην εφηβεία». Εφημερίδα της Κλινικής παιδοψυχολογίας .

Οι Mahoney, Michael J .; Avener, Marshall (1977). "Ψυχολογία του ελίτ αθλητή: Διερευνητική μελέτη". Γνωστική Θεραπεία και Έρευνα .

bull, Stephen J .; Shambrook, Christopher J .; James, Wil; Brooks, Jocelyne Ε. (2005-09-01). «Προς μια Κατανόηση της Ψυχικής Ανθεκτικότητας σε Elite Αγγλικά Cricketers». Εφημερίδα της Εφαρμοσμένης Αθλητικής Ψυχολογίας

Επιμέλεια άρθρου Σταύρου Ξηντάρα ψυχαναλυτή εκπαίδευσης , spochan institute

Πολεμικές τέχνες και γνωστικές δεξιότητες

Η γνωστική ψυχολογία είναι επιστημονικό πεδίο της ψυχολογίας που προσπαθεί να ερμηνεύσει τα φαινόμενα της αντίληψης και των διανοητικών διεργασιών υποστηρίζοντας ότι έτσι μπορεί να εξηγηθεί η ανθρώπινη συμπεριφορά. Η περιοχή καλύπτει ένα ευρύ φάσμα περιοχών έρευνας, εξετάζοντας ερωτήματα λειτουργίας της μνήμης, προσοχής, αντίληψης, αναπαράστασης της γνώσης, σκέψης, δημιουργικότητας και επίλυσης προβλημάτων.

Οι πολεμικές τέχνες είναι υπό την μελέτη νευροεπιστημόνων . Τομείς που παρατηρήθηκαν οφέλη είναι τα εξής:

1. Βελτιωμένη προσοχή

 Οι ερευνητές λένε ότι υπάρχουν δύο τρόποι για να βελτιωθεί η προσοχή, μέσω της κατάρτισης προσοχής (AT) και της κατάρτισης κατάστασης προσοχής (AST).  Το ΑΤ βασίζεται στην εξάσκηση μιας συγκεκριμένης ικανότητας και στην καλύτερη γνώση αυτής της δεξιοτεχνίας, αλλά όχι σε άλλους - χρησιμοποιώντας για παράδειγμα ένα video game brain training.  Το AST, από την άλλη πλευρά, είναι να βρεθεί σε μια συγκεκριμένη κατάσταση πνεύματος που επιτρέπει μια ισχυρότερη εστίαση.  Αυτό μπορεί να γίνει με τη χρήση άσκησης, διαλογισμού, ή γιόγκα, μεταξύ άλλων.

 Έχει προταθεί ότι οι πολεμικές τέχνες είναι μια μορφή AST, και υποστηρίζοντας αυτό, πρόσφατες έρευνες έδειξαν μια σχέση μεταξύ της πρακτικής και της βελτιωμένης εγρήγορσης .  Υποστηρίζοντας περαιτέρω αυτή την ιδέα, μια άλλη μελέτη έδειξε ότι η πρακτική των πολεμικών τεχνών - συγκεκριμένα το καράτε - συνδέεται με την καλύτερη επίδοση σε ένα έργο διχασμένης προσοχής.  Αυτή είναι μια εργασία στην οποία το άτομο πρέπει να τηρεί δύο κανόνες και να ανταποκρίνεται σε σήματα που βασίζονται στο αν είναι ακουστικά ή οπτικά.

2. Μειωμένη επιθετικότητα

 Σε μια αμερικανική μελέτη , τα παιδιά ηλικίας 8-11 ήταν επιφορτισμένα με την παραδοσιακή εκπαίδευση πολεμικών τεχνών που επικεντρώθηκε στο σεβασμό των άλλων ανθρώπων και στην υπεράσπισή τους ως μέρος ενός προγράμματος καταπολέμησης του εκφοβισμού.  Τα παιδιά διδάχτηκαν επίσης πώς να διατηρούν ένα επίπεδο αυτοέλεγχου σε θερμές καταστάσεις.

 Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η εκπαίδευση των πολεμικών τεχνών μείωσε το επίπεδο της επιθετικής συμπεριφοράς στα αγόρια και διαπίστωσε ότι ήταν πιο πιθανό να εισέλθουν και να βοηθήσουν κάποιον που ήταν θύμα εκφοβισμού παρά πριν συμμετείχαν στην εκπαίδευση.  Σημαντικές αλλαγές δεν παρατηρήθηκαν στη συμπεριφορά των κοριτσιών, πιθανώς επειδή έδειξαν πολύ χαμηλότερα επίπεδα σωματικής επιθετικότητας πριν από την εκπαίδευση από ό, τι τα αγόρια.

 Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό το φαινόμενο κατά της επιθετικότητας δεν περιορίζεται στα μικρά παιδιά. Μια διαφορετική έρευνα έδειξε μειωμένη φυσική και λεκτική επιθετικότητα, καθώς και εχθρότητα, σε εφήβους που ασκούσαν και πολεμικές τέχνες.

3. Μεγαλύτερη διαχείριση άγχους

 Ορισμένες μορφές πολεμικών τεχνών, όπως το tai chi, δίνουν μεγάλη έμφαση στην ελεγχόμενη αναπνοή και στο διαλογισμό.  Αυτά συνδέονται στενά σε μια μελέτη με μειωμένα συναισθήματα στρες, καθώς επίσης και είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν καλύτερα το άγχος όταν είναι παρόντες σε νέους έως μεσήλικες ενήλικες.

 Αυτό το αποτέλεσμα έχει επίσης βρεθεί σε ηλικιωμένους ενήλικες - οι 330 συμμετέχοντες σε αυτήν την έρευνα είχαν μέση ηλικία 73 ετών.  Και οι πιο μαλακές, ροές κινήσεις την καθιστούν μια ιδανική άσκηση χαμηλού αντίκτυπου για τους ηλικιωμένους.

 4. Ενισχυμένη συναισθηματική ευεξία

Η συμμετοχή στον αθλητισμό σχετίζεται με αυξημένο όγκο ιππόκαμπου στα παιδιά.

 Για τα αγόρια, η αλλαγή του όγκου του ιππόκαμπου συνδέθηκε με τη μείωση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων.

 Τα ευρήματα δείχνουν ότι συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη μείωση της κατάθλιψης σε έφηβους άνδρες.

 Καθώς αρκετοί επιστήμονες εξετάζουν τώρα τους δεσμούς μεταξύ της συναισθηματικής ευεξίας και της σωματικής υγείας, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι πολεμικές τέχνες έχουν δείξει ότι βελτιώνουν και τη συναισθηματική ευημερία ενός ατόμου .

 Στη μελέτη που συνδέθηκε παραπάνω, ζητήθηκε από 45 μεγαλύτερους ενήλικες (ηλικίας 67-93 ετών) να συμμετάσχουν σε εξάσκηση καράτε, γνωστική κατάρτιση ή σωματική άσκηση μη πολεμικών τεχνών για τρεις έως έξι μήνες.  Οι μεγαλύτεροι ενήλικες στην εκμάθηση του καράτε παρουσίασαν χαμηλότερα επίπεδα κατάθλιψης μετά την περίοδο εκπαίδευσης από ό, τι και οι δύο άλλες ομάδες, ίσως λόγω της διαλογικής πτυχής τους.  Αναφέρθηκε επίσης ότι αυτοί οι ενήλικες έδειξαν μεγαλύτερο επίπεδο αυτοπεποίθησης και μετά την εκπαίδευση.

 5. Βελτιωμένη μνήμη

 Μετά τη σύγκριση μιας καθιστικής ομάδας ελέγχου με μια ομάδα ανθρώπων που κάνουν καράτε, ιταλικοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι η συμμετοχή στο καράτε μπορεί να βελτιώσει τη μνήμη εργασίας ενός ατόμου.  Χρησιμοποίησαν μια δοκιμασία που περιελάμβανε την ανάκληση και την επανάληψη μιας σειράς αριθμών, τόσο με τη σωστή σειρά όσο και προς τα πίσω, η οποία αυξήθηκε σε δυσκολία μέχρι ο συμμετέχων να μην μπορεί να συνεχίσει.  Η ομάδα του καράτε ήταν πολύ καλύτερη σε αυτό το καθήκον από την ομάδα ελέγχου, που σημαίνει ότι θα μπορούσαν να θυμηθούν μακρύτερες σειρές αριθμών. 

Πηγές:

Wikipedia

neurosciencenews.com/sport

Elsevier

"Συμμετοχή στον αθλητισμό, τον όγκο του ιππόκαμπου και τα καταθλιπτικά συμπτώματα στα παιδιά" Jim Hudziak, Deanna M. Barch.

Βιολογική Ψυχιατρική: Γνωστική Νευροεπιστήμη και Νευροαπεικόνιση

 Ashleigh Johnstone

Διδακτορικό Δίπλωμα στη Γνωστική Νευροεπιστήμη, Πανεπιστήμιο του Bangor

 Επιμέλεια άρθρου Σταύρου Ξηντάρα ψυχαναλυτή εκπαίδευσης , spochan institute

Θεραπεία μέσω των πολεμικών τεχνών

Διερευνάτε επιστημονικά  τόσο τα φυσιολογικά όσο και τα ψυχολογικά στοιχεία που μπορούν να προωθήσουν τη θετική αλλαγή στον ασκούμενο μιας πολεμικής τέχνης. Εξετάζετε  η αλλαγή που κάνει στον άνθρωπο καθώς και  τις ιδιότητες που βελτιώνει  μέσα από τις μαχητικές τέχνες από ψυχολογική άποψη. Ως προσωπικές επαφές, τα προκαταρκτικά ερευνητικά ευρήματα και μια βιβλιογραφική εμφανίζουν αλλαγή μέσω της συμμετοχής σε πολεμικές τέχνες: ψυχοκοινωνική ανάπτυξη, γνωσιακές ανακατασκευές και συναισθηματική διαχείριση.

θεραπεία μέσω πολεμικών τεχνών αναφέρεται στη χρήση των μαχητικών τεχνών ως μία εναλλακτική ή συμπληρωματική θεραπεία για μια σωματική-ψυχική διαταραχή. Μπορεί να περιλαμβάνει διαταραχές του σώματος ή του νου/πνεύματος. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει εφαρμογές όπως η βελτίωση της κιναισθητικής ισορροπίας στους ηλικιωμένους ή ατόμων με κινητικά προβλήματα  ή τη μείωση της επιθετικότητας σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες

Ενώ άλλες πιο συμβατικές προσεγγίσεις όπως η προπόνηση με βάρη και η ψυχοθεραπεία είναι επίσης σημαντικά ωφέλιμες, η θεραπεία μέσω πολεμικών τεχνών μπορεί να ενσωματώσει μοναδικά χαρακτηριστικά τα οποία άλλες θεραπείες δεν μπορούν να ενσωματώσουν στην πρακτική τους. Για παράδειγμα, σε παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση, αυτή η θεραπεία μπορεί ταυτοχρόνως να αναπτύξει τομείς όπως δεξιότητες αυτοάμυνας (για την υπεράσπιση εναντίον σωματικής βίας), φυσικής κατάστασης, οδηγίες στο πώς να χειριστούν αγχωτικά σενάρια σε σωματικά ή ψυχικά επίπεδα, και αύξηση της αυτοπεποίθησης.

Ένα σημαντικό ζήτημα με την θεραπεία μέσω μαχητικών (πολεμικών) τεχνών σε ένα ψυχολογικό πλαίσιο είναι η διάκριση ανάμεσα στη θεραπευτική προσέγγιση και στη μαχητική-πολεμική προσέγγιση στα μαθήματα.

Σε μία αξιόλογη μελέτη, ένας Ισραηλινός ερευνητής που ήταν πρώην πρωταθλητής του Ισραήλ στο judo δίδαξε μία τροποποιημένη μορφή του τζούντο σε παιδιά τα οποία είχαν σημαντικές οπτικές και πνευματικές βλάβες (τύφλωση, καθυστέρηση) και σε μερικές περιπτώσεις σωματική βλάβη (όπως είναι η εγκεφαλική παράλυση). Η προκύπτουσα αύξηση στις φυσικές και γνωσιακές ικανότητες όλων των παιδιών ήταν μεγαλύτερη ποσοτικά από άλλες προηγούμενες μορφές φυσικής εξάσκησης και επιπλέον είχε μεγαλύτερη διάρκεια.

Η θεραπεία μέσω μαχητικών (πολεμικών) τεχνών είναι ένα εγχείρημα που ακόμη αναπτύσσεται. Οι ερευνητές έχουν ακόμη να προσδιορίσουν τελειωτικά τα ιδιαίτερα γνωρίσματα των πολεμικών τεχνών τα οποία καλλιεργούν τα σωματικά και ψυχολογικά οφέλη.

Πηγές:

Ψυχοκοινωνικά οφέλη των Πολεμικών Τεχνών: Μύθος ή Πραγματικότητα; Από τον Brad Binder, Ph.D (1999)

Gleser JM, Margulies JY, Nyska Μ, Porat S, Mendelberg Η, Wertman Ε (Ιούνιος 1992). "Φυσικά και ψυχοκοινωνικά οφέλη της τροποποιημένης πρακτικής του τζούντο για τυφλά, ψυχικά καθυστερημένα παιδιά: μια πιλοτική μελέτη".

Lamarre BW, Nosanchuk ΤΑ (Ιούνιος 1999). "Τζούντο - τον απαλό τρόπο: μια αναπαραγωγή των σπουδών για τις πολεμικές τέχνες και την επιθετικότητα".

Wikipedia

Reynes Ε, Lorant J (Φεβρουάριος 2002). «Η επίδραση της παραδοσιακής κατάρτισης τζούντο στην επιθετικότητα μεταξύ των νεαρών αγοριών».

Endress IM, Olweus D (Μάιος 2005). "Συμμετοχή σε αθλητισμό εξουσίας και αντικοινωνική εμπλοκή σε αγόρια προδοκιμαστικής και εφηβικής ηλικίας". Ψ Παιδική Ψυχολογία

Zivin G, Hassan NR, DePaula GF, et αϊ. (2001). "Μια αποτελεσματική προσέγγιση για την πρόληψη της βίας: οι παραδοσιακές πολεμικές τέχνες στο γυμνάσιο".

Twemlow SW, Sacco FC (1998). "Η εφαρμογή της πρακτικής και της θεωρίας των παραδοσιακών πολεμικών τεχνών στη θεραπεία βίαιων εφήβων".

Ένας εκτενής κατάλογος μελετών που σχετίζονται με το "Αθλητισμός, Άσκηση και Διάθεση", συμπεριλαμβανομένων των πολεμικών τεχνών.

Ε. Overchuk (2006) Ψυχολογία πολεμικών τεχνών: Ταξίδι στην προσωπική ανάπτυξη και ανάπτυξη. Εθνικό Ινστιτούτο Πολεμικών Τεχνών και Επιστημών

Επιμέλεια άρθρου Σταύρου Ξηντάρα ψυχαναλυτή εκπαίδευσης , spochan institute

Τεχνολογία και πολεμικές τέχνες.

Τώρα οι αθλητές των πολεμικών τεχνών και όχι μόνο, φορούν αισθητήρες που μεταδίδουν πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο στην ταμπλέτα ενός εκπαιδευτή, το GPS εντοπίζει με ακρίβεια την κίνηση, τα smartphones κρατούν την τρέχουσα και οι φορητές τεχνολογίες μπορούν να αποτρέψουν τους τραυματισμούς.

Στο παρελθόν, η αθλητική κατάρτιση απαιτούσε εκτεταμένη γραφειοκρατία και προσπάθεια μετά την άσκηση από τον εκπαιδευτή και τον αθλητή. Ενώ ο αθλητής ασκείται, οι σημειώσεις και το βίντεο λαμβάνονται με προσοχή και στη συνέχεια ταξινομούνται σε γραφήματα και γραφήματα που αντιπροσωπεύουν την απόδοση του αθλητή.

Σήμερα χρησιμοποιώντας αισθητήρες τοποθετημένους στο σώμα ή σε "έξυπνες ενδυμασίες" (ενεργητική φθορά με αισθητικές ίνες υφασμένες μέσα), οι αθλητικοί εκπαιδευτές μπορούν να μετρήσουν και να παρακολουθήσουν την απόδοση σε πραγματικό χρόνο. Σχεδόν οτιδήποτε για τον αθλητή μπορεί να μετρηθεί, από την αναπνοή και τον καρδιακό ρυθμό, μέχρι την ενυδάτωση και τη θερμοκρασία.

Αυτές οι ζωντανές μετρήσεις μπορούν να βοηθήσουν τον προπονητή να καθορίσει ποιες πτυχές πρέπει να επικεντρωθεί σε κάθε αθλητή. Οι αθλητές είναι μοναδικοί και οι μεμονωμένες μετρήσεις επιδόσεων σε πραγματικό χρόνο . Κατά τη διάρκεια της άσκησης, οι εκπαιδευτές μπορούν να διαβάσουν ζωντανές μετρήσεις και να αποφασίσουν πότε πρέπει να ξεκουραστούν, να τεντώσουν ή να προπονηθούν σκληρότερα.

Τα λέιζερ και το GPS έχουν ενσωματωθεί σε διάφορες πτυχές του αθλητικού εκπαιδευτικού κόσμου.  Οι εκπαιδευτές μπορούν να μετρήσουν την ακριβή θέση, την απόσταση, την ταχύτητα πχ κτυπημάτων και την επιτάχυνση των αθλητών ώστε να καταλάβουν καλύτερα πού μπορούν να βελτιωθούν. Ο εντοπισμός πιο περίπλοκων δεδομένων οδηγεί σε βελτιωμένη απόδοση με λιγότερη πίεση και πιθανότητα τραυματισμού.

Οι προπονητές μπορούν να αλληλεπιδρούν με τις πληροφορίες εισόδου των εφαρμογών για την υγεία των αθλητών.

Ίσως το πιο σημαντικό υποπροϊόν της τεχνολογίας στην αθλητική εκπαίδευση είναι ότι οι τραυματισμοί έχουν μειωθεί σημαντικά και τώρα μπορούν να εντοπιστούν πολύ νωρίτερα.

Το λογισμικό διαχείρισης κατάρτισης μπορεί να βοηθήσει τους προπονητές να παρακολουθήσουν όλες τις πτυχές της κατάρτισης: διατροφή, ενέργεια, ύπνο κλπ. Όταν οι προπονητές και οι εκπαιδευτές μπορούν να καθορίσουν την ατομική πρακτική για βέλτιστα αποτελέσματα, αποτρέπουν την κόπωση και τους αυτοτραυματισμούς.

Πηγές: OHIO University

Επιμέλεια άρθρου Σταύρου Ξηντάρα ψυχαναλυτή εκπαίδευσης , spochan institute

Οι πολεμικές τέχνες  και άνοια

Οι πολεμικές τέχνες  διαθέτουν τις καλύτερες  αεροβικές ασκήσεις .Το Karate , tae kwon do , judo, Krav Maga, aikido , spochan( Αθλητική Ιαπωνική ξιφασκία) κτλ διαθέτουν  ένταση, δύναμη, τεχνική και ρυθμό που επιδρούν για την καλή λειτουργία του οργανισμού.

Η τακτική άσκηση κατά τη διάρκεια της εβδομάδας μπορεί να καθυστερήσει την εγκεφαλική εξασθένιση στους ανθρώπους που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Alzheimer’s Disease.

Στη μελέτη που συμμετείχαν 70 συμμετέχοντες ηλικίας 55 ετών και άνω, συγκρίθηκε η γνωστική λειτουργία και ο όγκος του εγκεφάλου μεταξύ δύο ομάδων ηλικιωμένων ατόμων που ακολουθούσαν μια καθιστική ζωή και αντιμετώπιζαν προβλήματα μνήμης. Η μία ομάδα έκανε αερόβια άσκηση (τουλάχιστον μισή ώρα, τέσσερις με πέντε φορές την εβδομάδα) και η άλλη ομάδα έκανε μόνο κάποιες ασκήσεις ευλυγισίας.

Οι δύο ομάδες διατήρησαν παρόμοιες γνωστικές ικανότητες κατά τη διάρκεια της δοκιμής σε περιοχές του εγκεφάλου που αφορούν τη μνήμη και την επίλυση προβλημάτων. Ωστόσο, η εγκεφαλική απεικόνιση έδειξε ότι οι άνθρωποι από την ομάδα της αεροβικής άσκησης που είχαν συσσώρευση β-αμυλοειδούς παρουσίαζαν ελαφρώς λιγότερη μείωση του όγκου στον ιππόκαμπο, μια περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη μνήμη και η οποία σταδιακά εξασθενεί, καθώς η άνοια προχωρά.

Η αερόβια άσκηση 3-4 φορές την εβδομάδα φάνηκε ότι συμβάλλει στην ανάπτυξη νευρώνων στον ιππόκαμπο.

 Νέα μελέτη αναφέρει ότι η άσκηση τέσσερις με πέντε φορές την εβδομάδα καθυστερεί την εξέλιξη της νόσου Αλτσχάιμερ.

Ο ερευνητής Zhang πραγματοποιεί μια πενταετή κλινική δοκιμή εθνικής εμβέλειας, με στόχο να ψάξει τους βαθύτερους πιθανούς συσχετισμούς μεταξύ άσκησης και άνοιας.

Η διαπίστωση αυτή συνέβη σε ασθενείς στη μαγνητική τομογραφία των οποίων υπήρχαν ήδη ευρήματα με Βητα-αμυλοειδή (δηλαδή τις χαρακτηριστικές σκιές πρωτεϊνης που φαίνονται στον εγκέφαλο με την μαγνητική τομογραφία).

Η μελέτη του δημοσιεύτηκε από τον καθηγητή Δρ Rong Zhang στην ιατρική επιθεώρηση Journal of Alzheimer's Disease.

Ο καθηγητής Zhang εργάζεται στο τμήμα νευρολογίας, νευροθεραπευτικής του university of Texas Southwestern Medical Center, στο Dallas.

Όπως ανέφερε σε συνεντεύξεις που έδωσε μετά τη δημοσίευση, η αεροβική άσκηση διατηρεί την υγεία του εγκεφάλου όχι μόνο αυτών που δεν έχουν κανένα πρόβλημα αλλά και σε ασθενείς σε αρχικά στάδια της νόσου Αλτσχάιμερ που έχουν αρχίσει ήδη να έχουν βλάβες.

Μάλιστα, ο εγκέφαλος αυτών που γυμνάζονταν συχνά είχε μεγαλύτερες δυνατότητες οργάνωσης, προγραμματισμού και ολοκλήρωσης εργασιών.

Επίσης μελέτησαν την κατάσταση του ιππόκαμπου που σχετίζεται άμεσα με την μάθηση και τη μνήμη.

Χώρισαν τους συμμετέχοντες σε δύο ομάδες και στην μία σύστησαν αεροβική άσκηση και στην άλλη ασκήσεις με βάρη και αντίσταση.

Στο τέλος, όλοι είχαν τα ίδια οφέλη σε επίπεδο μνήμης και δεξιοτήτων.

Όταν όμως σύγκριναν τις μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου που τους έκαναν, διαπίστωσαν ότι όσοι έκαναν αεροβική άσκηση είχαν πιο υγιή ιππόκαμπο .

 «Είμαι ενθουσιασμένος με τα αποτελέσματα αλλά διατηρώ και επιφυλάξεις», είπε ο Δρ Zhang και πρόσθεσε:

 «Πρέπει να γίνουν κι άλλες έρευνες για να βεβαιωθούμε ότι τα αποτελέσματα αυτά είναι όντως ασφαλή».

Πηγές :

 Journal of Alzheimer’s Disease

university of Texas Southwestern Medical Center

Επιμέλεια άρθρου Σταύρου Ξηντάρα ψυχαναλυτή εκπαίδευσης , spochan institute

Γιατί ασχολούμαστε με τον αθλητισμό.

Στην ψυχανάλυση, οι αμυντικοί μηχανισμοί είναι ψυχικοί μηχανισμοί που υποκινούν και καθορίζουν τις πράξεις των ανθρώπων, των ενηλίκων και ολόκληρη τη ζωή τους, δυστυχώς ή ευτυχώς, τις περισσότερες φορές. Δεν είναι απαραιτήτως κακοί, υπάρχουν υψηλότεροι και πρωτόγονοι αμυντικοί μηχανισμοί και όπως λέει και το όνομά τους, καταφεύγει κανείς σε αυτούς για να βρει ισορροπίες… Χρησιμοποιούνται από όλους τους ανθρώπους γιατί προκαλούν εσωτερική ανακούφιση και είναι ασυνείδητοι τις περισσότερες φορές. Κάθε ασυνείδητη σύγκρουση, είναι μια ψυχική πάλη που ξεκινά από την ταυτόχρονη εμφάνιση αντιτιθέμενων ή ασυμβίβαστων παρορμήσεων και ενορμήσεων, που ξεκινούν από την παιδική ηλικία και δεν έχουν λυθεί. Σύμφωνα με τον Freud, επηρεάζονται από τα γεγονότα της παιδικής μας ηλικίας. Συγκεκριμένες ορμές και συγκρούσεις προσλαμβάνουν μια ιδιαίτερη σημασία και είναι δυνατόν να κατευθύνονται δημιουργικά προς άλλες χρήσιμες δραστηριότητες. Τρεις εξ’ αυτών, η μετουσίωση, η αναπλήρωση και η ταύτιση, θα μας απασχολήσουν στo παρόν άρθρο.

Η μετουσίωση είναι ένας περισσότερο προσαρμοστικός και ώριμος από άλλους αμυντικούς μηχανισμούς. Θεωρείται μάλλον ο υγιέστερος τρόπος επίλυσης των ψυχικών προβλημάτων, γιατί ενθαρρύνει μια συμπεριφορά μάλλον θετική προς την κοινωνία και εκτονώνει την εσωτερική παρόρμηση, βοηθώντας το άτομο να διατηρήσει την ομοιόστασή του, την ψυχική του ισορροπία. Μετουσίωση ονόμασε αρχικά ο Freud την έκφραση των παρορμήσεων σεξουαλικής και βιολογικής προέλευσης, οι οποίες περιλάμβαναν τις ορμές του ατόμου να θηλάζει, να δαγκώνει, να μάχεται, να συνουσιάζεται, να προστατεύει τα μικρά του κλπ., με τρόπο που ήταν κοινωνικά αποδεκτός και εκφραζόταν μέσω των τεχνών και δραστηριοτήτων με ιδιαίτερη κοινωνική καταξίωση. Για παράδειγμα, ο Freud θα έλεγε ότι ένας ενασχολούμενος με τον αθλητισμό, μετουσιώνει την επιθετικότητά του, την ανάγκη του να αγωνιστεί και να κατατροπώσει τους εχθρούς του.

Στην αναπλήρωση, έναν μηχανισμό με τον οποίο ασχολήθηκε ο Adler, το άτομο προσπαθεί να επανορθώσει, δηλαδή να αναπληρώσει μια φανταστική ή πραγματική σωματική ανεπάρκεια, αδυναμία ή ελάττωμα, υπερτονίζοντας ένα περισσότερο επιθυμητό χαρακτηριστικό ή μια πιο προσιτή δεξιότητα. Αποτελεί τον κατεξοχήν μηχανισμό για την αντιμετώπιση των αισθημάτων μειονεξίας. Για παράδειγμα, ένας φοβικός άνθρωπος, ανασφαλής, μπορεί μέσω των αθλημάτων και της ενασχόλησής του με την προπονητική, να γίνει ριψοκίνδυνος, ή και δεσποτικός με τους άλλους, αλλά και θαρραλέος και ευγενικός.

Τι γίνεται όμως με τα παιδιά, που ακολουθούν τα χνάρια του αθλητισμού; Συνήθως, συμμορφώνονται με την επιθυμία των «σημαντικών άλλων» στη ζωή τους,  για να γίνουν αποδεκτοί από τους ίδιους ή ταυτιζόμενοι με αυτούς, επιθυμούν να γίνουν όμοιοι με το πρότυπό τους. Αυτός είναι και ο βασικότερος λόγος που συναντά κανείς πολλά παιδιά, τα οποία ακολουθούν τα χνάρια των γονιών τους, στον αθλητισμό. Σ’ αυτή την περίπτωση λέμε πως λειτουργεί ο αμυντικός μηχανισμός της ταύτισης και πρόκειται για μια φυσιολογική διάσταση της ψυχικής εξέλιξης. Στην ψυχανάλυση, ο όρος δηλώνει ένα ώριμο επίπεδο, συνειδητής αλλά και ασυνείδητης τάσης του ατόμου να γίνει ένα άλλο πρόσωπο. Ειδικά, ο θάνατος ή η απώλεια, εντείνουν συνήθως στο άτομο τη διεργασία της ταύτισης με το απόν αντικείμενο αγάπης και με εκείνους που το αντικαθιστούν στο συναισθηματικό του κόσμο. Η ανάγκη  των εφήβων να βρουν ήρωες, οι οποίοι θα  αποτελέσουν τα πρότυπα στην προσπάθειά τους να επιλύσουν τις πολύπλοκες απαιτήσεις της ενήλικης ζωής και να βρουν διέξοδο από το άγχος και το φόβο που προκαλούν εσωτερική ανασφάλεια, είναι ένα γλαφυρό παράδειγμα της πολυδιάστατης χρησιμότητας αυτού του αμυντικού μηχανισμού.

Άρθρο από το sportsland της Σοφίας Ξυγαλά - Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας. 

ΠΗΓΕΣ

L. Lablanche – J.B. Pontalis: Λεξιλόγιο της Ψυχανάλυσης, εκδ. Κέδρος.

N. McWilliams: Ψυχαναλυτική Διάγνωση, εκδ. Ελληνικά Γράμματα.

Α. Χουντουμάδη-Λ. Πατεράκη: Λεξικό Ψυχολογίας, εκδ. Τόπος.